ฮูหยินผู้เฒ่าจูตกใจไม่น้อย “ลูกแม่ นี่มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เหตุใดทางการถึงได้ถอดถอนตำแหน่งของเจ้าไปอย่างกะทันหัน?”จูตั่วก็หน้าเศร้าสลด พลางโวยวายขึ้น “พี่ใหญ่ ข้าบอกทุกคนไปหมดแล้วว่า ข้ากำลังจะได้เป็นน้องสาวของขุนนางในราชสำนัก แต่ตอนนี้กลับเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น แล้วข้าจะออกไปเจอหน้าผู้คนได้อย่างไร?”นางเขย่าแขนเสื้อของจูจิ้งเหวิน จูจิ้งเหวินเองก็ร้อนใจราวกับมดบนกระทะร้อนอยู่แล้ว ด้วยความร้อนรน จึงสะบัดมือตบจูตั่วฉาดใหญ่“ไสหัวไป ตอนนี้ข้ากำลังกลุ้มใจอยู่ เจ้ายังจะมาก่อเรื่องวุ่นวายอีก!”“พี่ใหญ่ ท่านตบข้าหรือ?” จูตั่วกุมใบหน้าอย่างไม่อยากจะเชื่อ มุมปากของนางบวมเป่งขึ้นมาทันที“ท่านกล้าตบข้า ขนาดท่านแม่ยังไม่เคยตบข้าเลย ท่าน...”ขณะที่จูตั่วกำลังจะอาละวาดต่อ จูจิ้งเหวินก็ถลึงตาใส่นางอย่างดุร้าย ทำให้ฮูหยินผู้เฒ่าจูตกใจจนสงบสติอารมณ์ลงไปมาก “โตวเอ๋อร์ เจ้าออกไปก่อน!”“ท่านแม่!”“ออกไป! กลับห้องไปหันหน้าเข้ากำแพงสำนึกผิด อย่ามาก่อความวุ่นวายที่นี่”ฮูหยินผู้เฒ่าจูกล่าวเสียงเข้ม พร้อมกับขยิบตาให้จูตั่วอย่ามองว่าปกติแล้วจูจิ้งเหวินจะเป็นบัณฑิตผู้สุภาพ แต่เมื่อใดที่ล้ำเส้น
Read more