All Chapters of ชายาแพทย์พลิกชะตา: Chapter 2061 - Chapter 2070

แต่ก็ไม่น่าจะใช่ นางดูอายุใกล้เคียงกับจ้านจ้าน แต่บุตรสาวเคยพูดว่ามีบุตรชายเพียงคนเดียว เป็นไปไม่ได้ที่จู่ ๆ จะมีหลานสาวที่โตขนาดนี้โผล่มาอีกคนหนึ่งเหยาเสวี่ยนึกอะไรขึ้นได้ จึงแสดงสีหน้าเคร่งขรึม “จิ่งสิง นี่คือบุตรสาวนอกสมรสของเจ้าหรือ?”มือของจิ่งสิงที่ถือถ้วยชาสั่นเล็กน้อย และแทบจะพ่นน้ำชาออกมา“ไม่ใช่นะขอรับ” จะเป็นบุตรสาวของเขาอีกทั้งยังเป็นบุตรสาวนอกสมรสได้อย่างไรกัน? !“ไม่ใช่จริง ๆ หรือไม่ใช่ปลอม ๆ ข้าเคยบอกเจ้าแล้วนะว่า ชั่วชีวิตนี้เจ้ามีได้แค่บุตรสาวของข้าเพียงคนเดียวเท่านั้น!” เหยาเสวี่ยกล่าวอย่างปกป้องบุตรของตัวเองกู้หว่านเยว่ถึงกับกลืนไม่เข้าคายไม่ออก กำลังจะอธิบาย แต่จ้านจ้านชิงเอ่ยปากก่อนว่า “ท่านยาย นางเป็นน้องสาวบุญธรรมของข้าขอรับ”“น้องสาวบุญธรรม หมายความว่าอย่างไรกัน?” จงเอ้าก็สงสัยเช่นกันเขารู้มาว่ามีผู้ชายบางคนแอบปันใจให้คนนอก อีกทั้งยังปล่อยให้ภรรยานอกสมรสให้กำเนิดบุตร แล้วชอบพาบุตรมาอยู่ในเรือน แล้วบันทึกภายใต้ชื่อของภรรยาหลัก และให้บุตรของภรรยาหลักยอมรับเด็กเหล่านั้นเป็นพี่น้องหรือว่า...กู้หว่านเยว่เห็นผู้อาวุโสทั้งสองที่เริ่มคิดไปไกลขึ้นเรื่อย ๆ จ

คนชุดดำเอ่ยถามอย่างคาดคั้นจงหลี่ไม่สะทกสะท้านกับคำพูดของเขา กลับเอ่ยขึ้นช้า ๆ “ดูเหมือนว่าคนที่หลุดรอดมาจากแคว้นไต้จะยังมีอีกไม่น้อย”ที่แท้นักฆ่าผู้นี้ก็คือคนของแคว้นไต้นี่เองกู้หว่านเยว่ครุ่นคิดอย่างละเอียด ดูท่าว่าองค์หญิงเพียนอวิ๋นที่เขาเอ่ยถึง คงจะเป็นสตรีที่ลอบสังหารพี่ใหญ่ในตอนกลางวันคาดว่าทั้งสองคนน่าจะมาด้วยกัน องค์หญิงเพียนอวิ๋นลงมือก่อนหน้าเขา ส่วนเขารอสนับสนุนอยู่ที่อื่น เมื่อเห็นว่าองค์หญิงเพียนอวิ๋นยังไม่กลับมาเสียที จึงคาดเดาได้ว่านางเกิดเหตุไม่คาดฝัน ดังนั้นจึงฉวยโอกาสลอบสังหารอีกครั้งในยามดึก ชายชุดดำกัดฟัน “ถุย พวกท่านมีสิทธิ์อะไรมาเอ่ยถึงแคว้นไต้ หากไม่ใช่เพราะตงโจวของพวกท่าน แคว้นไต้ของพวกเราจะล่มสลายได้อย่างไร!”ดูเหมือนเขาจะมีความกังวลอยู่บ้าง “องค์หญิงเพียนอวิ๋นอยู่ที่ไหนกันแน่ ท่านทำอะไรกับนาง?”จงหลี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “นางยังไม่ตาย”“ข้าไม่เชื่อคำพูดไร้สาระของท่าน พวกท่านชาวตงโจวล้วนเป็นคนหลอกลวงทั้งสิ้น เมื่อครั้งที่ตงโจวของพวกท่านตกทุกข์ได้ยาก องค์หญิงยังเคยช่วยเหลือพวกท่าน แต่ท่าน ท่านกลับทำกับพวกเราเช่นนี้!”คนชุดดำโกรธจนคลั่งกู้หว่าน

จงหลี่โบกมือ หมอหลวงที่ตกใจก็รีบสะพายกล่องยาถอยออกไปแปลกจริง ๆ อาการของคุณหนูผู้นี้ก็ไม่ได้ร้ายแรง เหตุใดองค์หญิงเยว่ถึงได้บอกว่าเร่งด่วนเช่นนั้น?เมื่อประตูปิดลง จงหลี่ก็ก้มลงเก็บเศษกระเบื้อง “ไม่มีใครหยามเกียรติเจ้า เมื่อครู่เจ้าอารมณ์พลุ่งพล่านจนหมดสติ นั่นคือหมอหลวง มาตรวจอาการให้เจ้า”“ท่าน...” ในดวงตาของเฟิงเพียนอวิ๋นมีน้ำตาคลอ ทันใดนั้นนางก็ปิดหน้าแล้วร้องไห้ออกมา “เหตุใดต้องเป็นท่าน? เหตุใดต้องเป็นท่านด้วย?”จงหลี่ชะงักไปครู่หนึ่ง วางเศษกระเบื้องลงบนโต๊ะ แล้วกล่าวอย่างช้า ๆ “ราชวงศ์แคว้นไต้ไร้ความสามารถ กดขี่ข่มเหงราษฎร การล่มสลายของแคว้นจึงเป็นไปตามประสงค์ของสวรรค์”ราชวงศ์แคว้นไต้รู้เพียงแต่เสพสุขสำราญ ขูดรีดเลือดเนื้อจากประชาชน ไม่รู้ว่าได้คร่าชีวิตผู้บริสุทธิ์ไปมากเท่าใดแล้วเฟิงเพียนอวิ๋นเองก็รู้ดี แต่ถึงอย่างไรนั่นก็คือบิดามารดาและพี่น้องของนาง“เหตุใดไม่ฆ่าข้าไปด้วยเล่า?”จงหลี่กล่าวด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “เจ้าไปเถอะ ข้าไม่ฆ่าเจ้า”เฟิงเพียนอวิ๋นกัดริมฝีปาก “ท่านไม่ฆ่าข้า วันหน้า ข้าก็จะหาทางมาฆ่าท่านอยู่ดี!”“เชิญตามสบาย” สีหน้าของจงหลี่ยังคงเย็นชา ดูเหมือนจะไม

ซูจิ่งสิงเห็นผู้อาวุโสทั้งสองคนเป็นห่วงตนเองถึงเพียงนี้ ในใจก็รู้สึกซาบซึ้งอย่างยิ่ง“ขอบคุณท่านพ่อตาและท่านแม่ยายที่เป็นห่วง”จ้านจ้านเพิ่งจะรู้ว่าซูจิ่งสิงบาดเจ็บ จึงรีบถามด้วยความเป็นห่วงทันที “ท่านพ่อ ท่านเป็นอะไรไป?”เด็กคนนี้ปกติจะไม่ค่อยชอบหน้าบิดาของตน แต่ความจริงแล้วก็ยังเป็นห่วงอยู่มาก“พ่อไม่เป็นไร” ซูจิ่งสิงส่ายหน้า ลูบหัวของจ้านจ้าน “ต่อไปหากเจออันตราย ก็ต้องปกป้องท่านแม่ เข้าใจหรือไม่?”“อื้ม”เขาใช้การกระทำเป็นแบบอย่าง จ้านจ้านจดจำไว้ในใจ“องค์ชาย แย่แล้วพ่ะย่ะค่ะ แย่แล้ว!”องครักษ์วิ่งเข้ามาอย่างร้อนรน รายงานว่า “ฉงอ๋องมาถึงแล้วพ่ะย่ะค่ะ บอกว่าถูกคนไล่ฆ่ามา!”สีหน้าของจงหลี่ จงเอ้า และคนอื่น ๆ เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด คิ้วขมวดเข้าหากันจงหลี่มองไปที่จงเอ้า ในที่สุดก็เป็นจงเอ้าที่เอ่ยปาก “เขาอยู่ที่ไหน?”“อยู่นอกพระราชวัง หอบลูกจูงหลานมาด้วย!” ใบหน้าของชิงเยี่ยนก็เต็มไปด้วยความไม่พอใจฉงอ๋องผู้นี้ไม่ใช่คนดีอะไร!จงเอ้าลุกขึ้นยืนทันที “พวกเจ้ากินข้าวกันไปก่อน อย่าเพิ่งออกไป ข้าจะไปดูว่าเกิดอะไรขึ้น”“เสด็จพ่อ” จงหลี่ลุกขึ้นยืน อยากจะไปกับเขาด้วย แต่ถูกห้ามไว

ขณะที่พูดเขาก็หยิบของสิ่งหนึ่งออกมาจากอก แล้วขว้างไปทางจงเอ้า“แย่แล้ว!”กู้หว่านเยว่คอยสังเกตความเคลื่อนไหวทางนี้อยู่ตลอดเวลา เมื่อเห็นฉงอ๋องหยิบของบางอย่างออกมาอย่างกะทันหัน ก็รีบตะโกนขึ้นอย่างร้อนรน“ท่านพี่!”ยังไม่ทันสิ้นเสียง ซูจิ่งสิงก็พุ่งตัวออกไปแล้ว เขาใช้มือข้างหนึ่งปัดของสิ่งนั้นออกไป พร้อมกันนั้นก็ใช้ดาบยาวจ่อไปที่คอของฉงอ๋องทำเอาฉงอ๋องตกใจจนแทบปัสสาวะราด “เจ้าเป็นใครกัน? อย่าฆ่าข้า อย่าฆ่าข้า!”เมื่อเงยหน้าขึ้น เห็นท่าทางที่ไม่ธรรมดา สายตาแฝงไปด้วยเจตนาสังหารของซูจิ่งสิง ก็ยิ่งหวาดกลัวมากขึ้น“หลานชายใหญ่ เจ้าหมายความว่าอย่างไร?”“อย่าฆ่าท่านอ๋อง อย่าทำร้ายท่านอ๋อง” เหล่าอนุภรรยากลุ่มใหญ่ที่อยู่ด้านหลังก็ตกใจจนแทบจะหมดสติกู้หว่านเยว่วิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว “เมื่อครู่ท่านหยิบอะไรออกมาจากอก คิดจะทำร้ายเสด็จพ่อหรือ?”ฉงอ๋องได้สติขึ้นมา ก็ด่าทออย่างเกรี้ยวกราด “ทำร้ายอะไรกัน เจ้าเข้าใจผิดอะไรไปหรือไม่? นั่นมันราชโองการ!”ทุกคนมองไปยังของสีเหลืองอร่ามที่ม้วนกลิ้งอยู่บนพื้น ก็พบว่าเป็นราชโองการม้วนหนึ่งจริง ๆ ฉงอ๋องได้ความมั่นใจกลับคืนมา จึงแค่นเสียงเย็นพลางเอ่ยขึ