Semua Bab THE CEO'S SWEETHEART: Bab 21 - Bab 30

“Sir Wade!”Ang bilis niyang nakaahon sa kama at lumabas ng silid. Ang sala kaagad ang tinalunton niya. Walang katao-tao sa sala, maging sa garahe.“Umalis na ba?”Parang kabute na biglang sumulpot na lang si Sir Wade at bigla na namang nawala. Napabuntong-hininga siya. Humakbang pabalik sa loob na may pananamlay na yumakap sa kanya. Pagtapat niya sa kusina, nalingunan niya ang dining table na may nakapatong sa ibabaw. Napahakbang siya palapit doon. Ang ngiti ay ‘di maiwasang puminta sa kanyang mukha nya habang sinuyod ng tingin ang mga natatakpang mga pakain.“At least, nag-iwan ka ng pagkain.”Breakfast ang natatanging bakas na naiwan ni Sir Wade.Paglipas ng mga araw, hindi na naman nagpakita si Wade. Hell week officially started. Sa unang araw pa lang, halos hindi na siya makahinga sa back-to-back exams at submissions ng ilang projects. Idagdag pa ang mga umaagaw na requirements sa iba-ibang subject. May practical exams pa sa PE.“One down!” si Thea na tila nakahinga ng maluwag na

Pagkabukas ng pinto, agaran siyang ipininid ni Wade sa pintuan. Bumunggo ang likuran niya sa matigas na dahon ng pinto. Natanggal sa pagkakapusod ang buhok, ilang hibla ang tumabing sa mukha. Bago pa man makahuma, nagawa na siyang bakuran ni Wade ng katawan nito,She was pinned, sandwiched between his massive body and the door.Malakas ang pintig ng kanyang dibdib habang nakatingala sa nakatunghay nitong mukha. Napatungo siya. Hindi niya kayang salubungin ang matiim at nakakapaso nitong mga titig. Nagkakagulo ang sistema niya. Sobrang lapit knila, ramdam niya ang init ng katawan at ang mabangong hininga nitong dumadampi sa pisngi.Inangat ni Wade ang kanyang panga. Nagtagpo ang kanilang mga mata. Ramdam niya ang intensidad sa mga titig nito. His stare alone made her heart pounder faster. Ang mga kamay niyang natipon sa tapat ng dibdib ay naibola niya dahil sa hindi mawaring kaba. She was nervous but at the same time, thrilled.“You are one stubborn little woman,” nagpipigil nitong sabi

Hindi pala panaginip ang lahat. Totoong nakaunan siya sa bisig ni Wade at totoong nakadantay ang isang braso nito sa katawan niya. Yakap siya ng lalaki at halos maduling na nga sa sobrang lapit ng mga mukha nila. Tulog na tulog si Wade. Halatang pagod. Konting kibot niya lang kasi, nakaalalay kaagad ito sa kanya. Ilang beses siya nitong tsinek kagabi. Kinukuhanan ng temperatura at binantayan ang oras ng pag-take ng gamot.All of a sudden, sumigid ang hiya sa kanya. Ilang beses siyang pinawisan kagabi, wala pa siyang mumog man lang pero ang presko pa ring tingnan ng katabi. Nakawiwiling panoorin ang buong mukha nito- ang matangos na ilong, ang katamtamang malalantik na pares ng pilik-mata, at higit sa lahat, ang mapupulang mga labi. Nakaramdam siya ng kilabot nang maalala kung ilang beses itong dumantay sa lahat ng parte ng kanyang katawan.Binawi niya ang paningin. May mga imahe kasing tuksong nabuo sa utak niya.Dahan-dahan niyang inalis ang kamay nito at umusog palayo pero gumalaw i

Simula ng araw na ‘yon, sa bahay na halos naglalagi si Wade. Katunayan, naipon na nga ang mga damit nito sa closet nito. They were already practically living together. Sa magkabilang silid nga lang sila natutulog. Kadalasan, sa silid ni Wade nangyayari ang mga eskandalosong bagay sa pagitan nila. Kapag kasama niya ito, nababaon sa limot ang mga agam-agam, pati na ang mga turo ng mga magulang at ni Tita Merriam. Pakiramdam niya, para siyang nagbabagong katawan, nag-iiba siya sa mga yakap at haplos nito. Pero kapag humuhupa na ang init, doon bumabalik ang hiya.“Saan ka pupunta?”Naantala ang gagawin niya sanang pagdampot ng mga damit nang bigla na lang magsalita si Wade sa likuran niya. Nagtatanong ang mga matang napalingon siya sa lalaki. Wade had that look of disapproval. Nagsalubong ang mga kilay at matiim na nakatitig sa kanya.“Lilipat sa kabila?” naguguluhang sagot niya sa lalaki na mas lalong kinipkip ang kumot na nakabuhol sa gawing dibdib. Ilang beses man kasi siyang maghubad

“D-date?”Wrong use of words. He must have refrained himself from using it knowing how Tashi would react. Sa reaksyon nito, alam na kaagad niyang aayaw ito. How clumsy of him.“Come on, Tash, it’s just dinner.”Pwede niyang huwag bawiin ang sinabi pero kailangan. He acted as casual as possible. Kusa na niyang pinatay ang stove na may nakasalang na kaserola at inunahan ng talikod ang babae. He acted like an asshole who wouldn’t accept no for an answer. Mahirap na, baka mag-tantrums pa at kung anu-ano ang sasabihin.“Wade?”Ayan na nga! Kabado siyang nilingon ito. Lalaki siya pero kinakabahan. Tashi, looking innocent and harmless, had a way of making him feel agitated.“Yes.”Napatingin si Tashi sa sarili. She was wearing a housedress. Bulaklakin. Simple ang damit na suot nito pero wala nang dapat idagdag pa. She looked dainty in it.“You look pretty in it already. Don’t mind changing.”“Okay. Kukuha lang ako ng jacket. Medyo malamig kasi.”It was a win for him. Baka pa magbago ang isip