All Chapters of ทะลุมิติเข้ามาในนิยาย ชีวิตนี้ข้าลิขิตเอง: Chapter 1131 - Chapter 1138

“ข้ามิต้องไต่ถามก็รู้ว่าเนี่ยนถังมิมีทางกระทำเรื่องเช่นนี้แน่ นางมิมีทางติดต่อกันผ่านจดหมายกับคุณชายหลิงเป็นแน่แท้!” หร่วนฮูหยินมั่นใจเป็นอย่างยิ่ง นางรู้จักอุปนิสัยบุตรีของตนมากกว่าผู้ใด การเลี้ยงดูตั้งแต่วัยเยาว์ย่อมไม่มีทางทำให้นางกระทำเรื่องที่ไม่สมควรเช่นนี้ออกมาได้ “ข้ามิได้ทำ!” หร่วนเนี่ยนถังเอ่ยออกมาอย่างร้อนใจ "ข้ากับคุณชายหลิงชะตาทำให้พานพบกันเพียงคราเดียว หาได้มีการติดต่อใด ๆ ไม่ ยิ่งมิต้องพูดถึงการติดต่อกันผ่านจดหมายเลย!“ ก่อนหน้านั้น เมื่อนางพบหลิงอวี่เฉินก็หาได้มีความทรงจำใดไม่ จนเมื่อได้ยินว่าชุมนุมกันที่เขาอวี้ซาน นางถึงนึกได้ว่า ในวันนั้นนางถูกชนโดยคุณชายผู้หนึ่งอย่างไม่ได้ตั้งใจจริง ๆ ครานั้นนางเองก็ได้ยินเพียงคำขอโทษ หาได้พูดคุยมากนัก และมิได้มีความทรงจำใด ๆ เลย คำพูดนี้ของหลิงฮูหยิน เห็นได้ชัดว่าเป็นการป้ายสี หร่วนฮูหยินขมวดคิ้วแน่น จึงสั่งสาวใช้ไปแจ้งแก่หร่วนไท่ซือและนายท่านทันที เหตุการณ์เช่นนี้กลัวว่าจะยุติลงได้ยาก แค่นางผู้เดียวมิอาจประคองสถานการณ์ได้ บัดนี้เรื่องราวได้ปะทุออกมาแล้ว หากมิอาจอธิบายให้กระจ่างแจ้งได้ ชื่อเสียงของเ

ซ่งอี้อันส่งสายตาปลอบใจให้กู้หรูเยียน แสดงให้เห็นรู้ว่าควรทำสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องกังวล สายตาของหร่วนไท่ซือเบนไปทางซ่งอี้อัน เขาคุ้นเคยกับซ่งอี้อันพอสมควร เพราะต่างก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ในช่วงนี้ได้เคยพบปะกับซ่งอี้อันไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง ย่อมรู้ดีถึงสติปัญญาของเขา “ดูเถิด” หร่วนไท่ซือยื่นจดหมายส่งไปให้ บิดามารดาของหร่วนเนี่ยนถังมองดูท่าทีของหร่วนไท่ซือ ในใจก็อดกังวลมิได้ อักษรทุกตัวถ้อยคำทุกบรรทัดที่เขียนไว้บนนั้นทั้งหมด ล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความชอบและรักใคร่ในตัวหลิงอวี่เฉิน ด้วยฐานะของซ่งอี้อัน ถ้าหากได้อ่านสิ่งเหล่านี้เข้าไป ยากจะรับประกันว่าในใจจะไม่เกิดความคิดอื่น “หากเขาเชื่อจริง ๆ คิดหรือว่าเขาจะยอมแต่งกับเนี่ยนถัง?” สีหน้าหร่วนไท่ซือสงบดั่งเคย เขาโลดแล่นในราชสำนักมาหลายปี เห็นเรื่องราวมามากมาย สถานการณ์เช่นนี้สำหรับเขาแล้วก็แค่เรื่องเล็กน้อย หร่วนฮูหยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นจริงตามนั้น ครานี้ไม่รู้แน่ชัดว่าใครคิดปองร้ายเนี่ยนถัง ทำลายการแต่งงานครั้งนี้ นางถึงกับแคลงใจว่าสกุลหลิงจงใจใส่ร้าย เพียงแต่ว่าบัดนี้ไร้หลักฐาน กระทำสิ่งใดก็ย่อมเปล่

“ไฉ่เวย เหตุใดตราประทับส่วนตัวของคุณหนูจึงอยู่ในมือเจ้า?” สีหน้าหร่วนฮูหยินดำคล้ำด้วยโทสะ พุ่งตัวขึ้นมาคว้าตราประทับส่วนตัวจากมือของไฉ่เวยทันที ก่อนจะเพ่งดูอย่างละเอียด นี่คือตราประทับส่วนตัวของเนี่ยนถังจริง ๆ ไฉ่เวยไม่คิดเลยว่าตนระมัดระวังถึงเพียงนี้ สุดท้ายก็ยังคงถูกจับได้อยู่ดี ในใจตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก นางเห็นฮูหยินบ้านรองส่งสายตามาให้นาง ในใจก็อดมิได้ที่จะลังเล มิรู้ว่าควรตอบอย่างไรจึงจะดี หร่วนฮูหยินก็สังเกตเห็นสายตานั้นเช่นกัน จึงหันไปยังบ้านรองใน “ไฉเวยเป็นสาวใช้ของเจ้า ตอนนี้กลับแอบมาปรากฏตัวที่นี่ เจ้าควรจะให้คำอธิบายมิใช่หรือ?” ฮูหยินบ้านรองรีบก้าวออกมาข้างหน้า ก่อนจะตบหน้าไฉ่เวยอย่างแรงหนึ่งฉาด “เจ้ามันคนเนรคุณ ปกติข้าสั่งสอนเจ้าเช่นไร เจ้ากลับกล้าแอบลอบเข้ามาขโมยของในเรือนของคุณหนู!” ซ่งรั่วเจินเห็นเหตุการณ์ทั้งหมด พลันหัวเราะเยาะในใจ ฮูหยินบ้านรองผู้นี้ มาถึงก็รีบโยนความผิดทันที ขโมยของ? ขโมยของเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อย แต่กลับสามารถตอกย้ำความผิดให้ตกอยู่กับเนี่ยนถังได้ หากบ้านรองเป็นคนดีจริง ๆ เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ย่อมต้

ไฉ่เวยย่อมเคยได้ยินความสามารถของซ่งรั่วเจินมาก่อน ตอนข่าวนั้นเพิ่งเล่าลือออกมา ทุกคนทั่วทั้งเมืองหลวงต่างสนทนากันอย่างออกรสออกชาติตอนนั้นนางเป็นคนที่เชื่อที่สุด เพียงแต่คิดว่าแม่นางซ่งก็คือเทพธิดาลงมาจุติ ต่อให้พูดว่าต่อมาไม่มีเรื่องเดียวกันเกิดขึ้นอีก ก็มีคนเดาว่าก่อนหน้านั้นเป็นเรื่องบังเอิญ ทว่านางกลับเชื่อโดยไร้ข้อกังขาเดิมทีหลังเกิดเรื่องในวันนี้ขึ้น นางก็ว้าวุ่นใจ ในเมื่อหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ขอเผชิญหน้าไปเสียเลยคำพูดของซ่งรั่วเจินทำลายฟางเส้นสุดท้ายภายในใจนางจนขาดสะบั้น!“เป็นฮูหยินรองให้ข้าทำเช่นนี้เจ้าค่ะ!”“ฮูหยินรองไม่พอใจเรื่องที่คุณชายหยวนอู่ถูกขับไล่ออกไป เจ็บแค้นใจอย่างมาก จึงวางแผนนี้ออกมา!”ไฉ่เวยสารภาพออกมาด้วยใบหน้าเผือดซีด “นายท่าน ฮูหยิน ขอร้องพวกท่านไว้ชีวิตข้าด้วยเถอะเจ้าค่ะ!”“ข้าอับจนหนทางจริงๆ สัญญาซื้อขายตัวเป็นทาสของข้าอยู่ในมือของฮูหยินรอง หากไม่ทำตามคำสั่งของฮูหยินรอง ข้าจะถูกนางขายไปที่ซ่อง”ไฉ่เวยน้ำตาไหลนองหน้า โขกศีรษะอ้อนวอนไม่หยุดหลังหร่วนฮูหยินได้ยินคำพูดนี้ ดวงตาคมกริบหันมองทางฮูหยินรอง “ตอนนี้เจ้ายังมีอะไรจะพูดอีก?”ฮูหยินรองคิดไม่ถึงเลย