บทที่ 1133    

ซ่งอี้อันส่งสายตาปลอบใจให้กู้หรูเยียน แสดงให้เห็นรู้ว่าควรทำสิ่งใด ไม่จำเป็นต้องกังวล

สายตาของหร่วนไท่ซือเบนไปทางซ่งอี้อัน เขาคุ้นเคยกับซ่งอี้อันพอสมควร เพราะต่างก็เป็นขุนนางในราชสำนัก ในช่วงนี้ได้เคยพบปะกับซ่งอี้อันไม่ใช่แค่หนึ่งครั้ง ย่อมรู้ดีถึงสติปัญญาของเขา

“ดูเถิด”

หร่วนไท่ซือยื่นจดหมายส่งไปให้

บิดามารดาของหร่วนเนี่ยนถังมองดูท่าทีของหร่วนไท่ซือ ในใจก็อดกังวลมิได้ อักษรทุกตัวถ้อยคำทุกบรรทัดที่เขียนไว้บนนั้นทั้งหมด ล้วนเป็นถ้อยคำแสดงความชอบและรักใคร่ในตัวหลิงอวี่เฉิน

ด้วยฐานะของซ่งอี้อัน ถ้าหากได้อ่านสิ่งเหล่านี้เข้าไป ยากจะรับประกันว่าในใจจะไม่เกิดความคิดอื่น

“หากเขาเชื่อจริง ๆ คิดหรือว่าเขาจะยอมแต่งกับเนี่ยนถัง?”

สีหน้าหร่วนไท่ซือสงบดั่งเคย เขาโลดแล่นในราชสำนักมาหลายปี เห็นเรื่องราวมามากมาย สถานการณ์เช่นนี้สำหรับเขาแล้วก็แค่เรื่องเล็กน้อย

หร่วนฮูหยินครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เห็นจริงตามนั้น ครานี้ไม่รู้แน่ชัดว่าใครคิดปองร้ายเนี่ยนถัง ทำลายการแต่งงานครั้งนี้ นางถึงกับแคลงใจว่าสกุลหลิงจงใจใส่ร้าย เพียงแต่ว่าบัดนี้ไร้หลักฐาน กระทำสิ่งใดก็ย่อมเปล่