All Chapters of The Billionaire's Destined Love: Chapter 211 - Chapter 220

Napatulala si Maya. Tulog ang bunso niyang anak habang ang tatlong bata naman ay abala sa pagbabasa ng mga story books. Matapos ang nangyaring sagutan sa pagitan nilang dalawa ni Hannah ay nagbago na ang tingin niya sa katipan ng papa niya. Hindi niya lubos maisip na ganoon ang totoong ugali nito. Ayaw niyang patulan ito dahil ayaw niyang malungkot ang papa niya at higit sa lahat ay nais niyang pakisamahan ito dahil magiging parte ito ng pamilya nila…ngunit… nagbago na ang isip niya. “Pahiram naman ako niyan, Hivo!” nakangusong ungot ni Bia sa kapatid. “Eh, ‘di pa ako tapos. Maghanap ka ng ibang babasahin mo!” angil ni Hivo.Ngumuso si Bia. “Nabasa ko na ang iba eh. Ikaw lang ‘tong mabagal kung magbasa.” “Hindi ko kasalanan kung mabilis kang magbasa at mabagal ako. I am still reading. Mind your own,” giit ni Hivo. “‘Wag nga kayong mag-away. Ano ba kayo!” saway ni Hope. Parehong napabaling sina Hivo at Bia kay Hope. “Eh, siya kasi!” sambit nina Hivo at Bia ng sabay. Magkapanabay

Napataas ng kilay si Hannah nang makita si Maya na nagpupuyos sa galit. She even crossed her arms as she looked at Maya with a wicked smile. “Can’t you see it? Iyang mga anak mo, nagkakalat dito sa kusina ko. Kung anu-ano ang pinaggagawa ng mga anak mo. Masyado ka kasing naging pabayang ina. Look at what they did to my kitchen. Ang dumi-dumi! Gosh, pinaka ayaw ko pa naman sa lahat ay iyong magulo at makalat!” litanya ni Hannah.Hindi pinansin ni Maya ang sinabing iyon ni Hannah. Nakatingin lang siya sa mga bata na niliguan ng cake mixture. Hindi siya bayolenteng tao pero pagdating sa mga anak niya, kaya niyang gawin ang lahat lalo na kung naagrabyado ang mga anak niya. Naglakad siya patungo sa mga bata. “Are you ignoring me?” inis na wika ni Hannah nang hindi siya sinagot ni Maya at paranf hangin lang siyang dinaanan nito. “Ayos lang ba kayo mga anak?” malumanay na tanong ni Maya at agad na sinuri isa-isa ang mga bata kung may sugat o pasa ba ang mga ito. “A-Ayos lang po kami, mo

Matalim ang mga tingin ni Maya kay Hannah. Nasusuka siya sa pagmumukha nito dahil bigla itong nag transform bilang isang maamong tupa buhat sa pagiging tigre.“Anak, bakit gan'yan ang mga tingin mo sa Tita Hannah mo? May problema ba, anak?” nalilitong tanong ni Miguel kay Maya. Papalit-palit ang tingin niya kina Maya at Hannah. Palagay ang loob niya na magkasundo ang dalawa kaya nagtataka siya kung bakit iba ang tono ng anak niya, kung bakit taliwas ang kilos nito. Bumuntong hininga siya. “Mag-usap po tayong tatlo sa salas,” ani Maya. Mula sa kaniyang ama ay lumipat ang tingin niya kay Hannah. “I just need some of your time, papa. Mabilis lang po. Hindi ba, Hannah?” Gulat na napatingin si Hannah kay Maya at saka inosenteng ngumiti. “Sure, kung ‘yan ang gusto mo, Maya. Wala namang problema sa amin ng daddy mo. Ano ba ang dapat nating pag-usapan?”Pinigilan ni Maya ang sarili na mapairap sa inis. Hindi niya alam kung saan kumukuha ng kakapalan ng mukha si Hannah. Kung makaasta ito sa

“Mrs. Thompson, based on the results, ay negative naman halos lahat maliban lang sa iyong hemoglobin level. Masyadong mababa ang iyong hemoglobin level. Ibig sabihin, mayroon kang anemia,” paliwanag ng doktor. Mataman naman na nakikinig si Garret sa lahat ng sinasabi ng doktor, lalo pa’t patungkol ito kay Maya. Kailangan niyang makasigurado na ayos lang ito. At walang ibang sakit. “Life threatening po ba ang anemia?” paniniguro ni Garret. “Depende sa sanhi, pero madalas, dahil lang ito sa kakulangan sa iron o bitamina. Bibigyan kita ng iron supplements at iminumungkahi kong kumain ka ng pagkaing mayaman sa iron—tulad ng atay, berdeng gulay, at beans.”“Iyan lang ba ang rason kung bakit nahimatay si Maya?” seryosong tanong ni Garret, nainigurado. “Actually, mataas ang stress level ni Mrs. Thompson. Isa rin iyon sa rason kung bakit siya nahimatay. Stress at over faitigue. Kailangang umiwas si Mrs. Thompson sa mga bagay na nakakapagstress sa kaniya. Mukhang hindi seryoso pakinggan an

Hindi makatulog si Avva. Paulit-ulit na bumabalik sa isip niya ang nangyari sa kanila ni Garret sa hospital. Namula ang kaniyang mga pisngi. Kinuha niya ang unang at itinakip iyon sa mukha at saka nagsisigaw. Matapos mailabas ang nararamdaman ay kumalma siya at umupo nang maayos sa kama. “Fúck! Bakit ganito ang nangyayari sa akin? Dapat ko nang kalimutan kung anuman ang nangyari sa amin ni Garret kanina pero bakit paulit-ulit iyong sumasagi sa isip ko? Hindi p'wede ito. Kapag hinayaan kong magpatuloy ito, masisira ang lahat ng aming mga plano." Muling sumigaw si Avva habang nakatakip sa mukha niya ang unan. “Muntik nang may mangyari sa amin kanina. Hindi ko dapat paabutin sa puntong gano'n. Baka magkaroon pa ako ng koneksyon kay Garret maliban sa anak namin. Hindi p'wede. Kailangan ko siyang paikutin at paibigin pero hindi na dapat aabot sa séx." Binitiwan ni Avva ang unan at saka muling nahiga. Napatitig siya sa kisame habang patuloy na sumasagi sa kaniya ang tagpo sa hospital b