Lahat ng Kabanata ng Lustful Night with the Billionaire Doctor (SPG): Kabanata 241 - Kabanata 250

Isang linggo matapos ang mapang-asar na gabing iyon, dumating na rin ang pinakahihintay naming resulta ng board exam. Kabado ang bawat isa sa amin, at halos ayaw ko pang buksan ang email sa takot na baka hindi ko makuha ang inaasam-asam kong lisensya. Pero nang makita ko ang pangalan ko sa listahan ng mga pumasa, tumalon ako sa tuwa at napaiyak. Hindi pa ako nakakabawi sa emosyon ko nang bigla akong makatanggap ng tawag mula kay Zian. “Engineer Elvira,” bati niya sa akin, ang tono niya ay parang hindi siya makapaniwala. “So, may lisensya ka na pala ngayon. Well, congratulations, ang taas pala ng standards ng PRC para ipasa ka.” Pabirong insulto niya, at alam kong sinusubukan niya lang ako asarin. “Talaga ba, Zian? Iyan talaga ang pambati mo sa akin?” sagot ko, pero hindi ko rin mapigilang mapangiti. “Bakit, ano bang gusto mong marinig? Na proud ako sa’yo?” Napaka-playful ng tono niya, at narinig ko ang pamilyar niyang tawa. “Ayos lang naman, kahit nakapasa ka, hindi naman ibig

=Elvira’s Point Of View= Nang makainom na ng marami si Zian ay panay sulyap ako sa kanya. Magda-drive pa kasi siya eh… Ngunit biglang napahinto ako nang may sinabi si papa. “Zian.. Zian, pwede mo ba akong tulungan makahanap ng trabaho?” lasing na tanong ni papa. “Sige po. Ako na bahala doon tito,” nakangiting sagot ni Zian. “K-Kung makakahiram ba ako ng pera, maari ba?” Tumayo ako kaagad upang awatin si papa. “Pa naman…” “Hmm magkano po?” tanong ni Zian at tinanguan ako. “Limang milyon…” Nanlaki ang mata ko sa sinabi ni papa. “Pa naman… Hindi pa ba sapat yung naitulong niya sa atin?” reklamo ko, sobrang nahihiya ako kay Zian ngayon. Bumuntong-hininga ako at pilit na pinigilan ang pagtaas ng boses sa sobrang hiya. Pero bago pa man ako makapagsalita, ngumiti si Zian, tila wala man lang alalahanin sa usapan. “Elle, okay lang. Kung para sa pamilya mo, walang problema,” malumanay niyang sabi bago siya muling bumaling kay papa. “Sige po, tito. Ako na ang bahala sa limang

Well, he’s known as a player. Girls are his toys. Anong aasahan ko sa kanya? Na titino siya because of me? His maid? I doubt.If that happens, then maybe it’s the end of the world. That’s what it means when Zian took a girl seriously.Pero nakuha niya na ako, bakit pa niya gagawin ‘yon? What does satisfy him? Seeing a girl being heartbroken because of him?Hanggang sa makauwi ay ‘yon ang iniisip ko.Pagdating namin sa condo, tahimik lang akong bumaba sa sasakyan at sinundan ko si Zian papasok. Parang may kung anong bigat ang bumabalot sa isip ko, at habang sinusundan ko siya, hindi ko maiwasang itanong sa sarili ko kung ano ba talaga ang plano niya. Kung para lang ba talaga ako sa mga sandaling ganito—isang fling na kayang isantabi kapag nagsawa na siya.Pagkapasok sa loob, dumiretso siya sa kusina at naglabas ng dalawang baso ng wine. “Elle, halika dito,” tawag niya habang nakangiti, parang walang inaalalang problema.Nilapitan ko siya at umupo sa counter habang siya naman ay nagbubu

Bawat araw na magkasama kami, tila hindi niya sinayang ang pagkakataon na patunayan ang sarili niya. Hindi ko alam kung iniisip niya talaga ang mga kilos niya o natural lang talaga ito sa kanya, pero unti-unti akong nahuhulog sa mga bagay na ginagawa niya. Halimbawa, isang araw habang abala ako sa trabaho sa opisina, bigla siyang dumating na may dalang kape at paborito kong pastry.“Delivery for Miss Elvira,” malandi niyang sabi habang inilalapag ang mga iyon sa desk ko. Halos lahat ng katrabaho ko ay napalingon sa amin, lalo na’t si Zian ang kilalang playboy sa opisina.“Zian, ano na naman ’to?” bulong ko, pero ramdam ko ang pamumula ng pisngi ko.“Wala lang, naisip ko lang na baka pagod ka at gusto mo ng pahinga. And, of course, gusto ko lang makita kung namimiss mo na ako,” nakangisi niyang sagot.Napailing na lang ako at binulungan siya. “Pwede ba? Umalis ka na at baka kung ano pa ang isipin ng mga tao dito.”Ngunit bago pa siya tumalikod, yumuko siya at bumulong sa akin, “Don’t w

=Elvira’s Point Of View= “Uhm Zian, babalik na rin ako sa project ko..” mahinahon na paalam ko sa kanya, tumikhin siya matapos uminom ng tubig. “Let me drop you off, in return honey,” he sweetly said before putting down his tumbler. “Hindi na, ako na lang. Malapit lang naman—” “Exactly, malapit lang. Let me drop you off,” sabi niya at sinigurado ako ng matamis na ngiti. Wala na akong nagawa kundi hayaan siyang ihatid ako. Nang sandaling magkasama kami ay hindi ko naisip ang babae na si Stephanie. Ngunit nang makaalis na siya ay napalunok ako nang makaramdam ng bahagyang pagkabalisa. ‘Wala naman siguro ‘yon, I have to trust him more…’ Itinuon ko ang atensyon sa trabaho. Hanggang sa matapos iyon ay lumabas na ako. Pagkalabas sa site ng project ko ay natanaw ko kaagad ang sasakyan ni Zian. Napansin kong naka-iglip siya sa kanyang sasakyan. Kanina pa siguro siya? Nakangiti akong lumapit at kinalabit siya. Naalimpungatan siya kaya napangiti ako lalo. “Kanina ka pa?” “H