(SSPG WARNING! Read at your own risk!)“Damn, we shouldn’t be doing this, Lauren,” gigil na bulong ni Zai habang nakaupo ako sa kanyang kandungan. Patuloy pa rin ang paghalík niya sa akin. Nalalasahan ko naman ang alak sa kanyang dila. “Uhmm~” Umawang ang labi ko nang sapuin niya ang malusog kong sùso habang patuloy sa pagsípsip sa aking labi. “Ugh fùck, stop grinding on my top,” awat niya kasabay ng paghapit niya sa aking baywang. Sumubsob ang sùso ko sa kanyang matigas na dibdib. Ngunit hindi ako nagpatalo at mas idiniin ang sarili ko sa kanyang alaga na kumakawala na sa suot niyang slacks. Saglit akong humiwalay at napatitig sa gwapo niyang mukha. “What?” namamaos niyang bulong. Basa ang labi, at kumalat na ang lipstick ko sa gilid ng kanyang namumulang labi. “We both hate each other, but why in the fùck are we kissíng?” lasing niyang bulong at naging hudyat ‘yon upang mas halíkan niya ang labi ko. Hindi ko rin alam ang sagot, o baka lasing lang ako dahil uhaw na uhaw ako sa kanyang haplos, at halik. “Your boyfriend is gonna kill me,” gigil niyang bulong at hínimas ang hita ko dahilan para umangat ang micro skirt na suot ko. “You’re gonna regret this, Lauren. Your boyfriend is like my brother, but I couldn't care less. Now that you’re on my top, fuck.” Pinag-init ako ng kanyang sinabi dahilan para hímasin ko ang kanyang alaga na tigas na tigas at umaabot na sa kanyang puson. “Fùck!” malutong niyang mura na ikinangisi ko.
Lihat lebih banyak(@/n: SPG Warning
This book contains scenes and themes that are suitable for mature audiences only. It includes explicit language, graphic violence, and sexual content. Reader discretion is advised.) Umawang ang labi ko nang sapuin ni Zai ang dibdib ko, mabilis ko siyang itinulak sa upuan ng sasakyan niya kasabay ng paghawak ko sa kanyang dibdib na sobrang ganda. “Ugh fuck, don’t fucking grind on my sensitive díck—” “Shh.” Inilagay ko ang daliri sa pagitan ng kanyang labi dahilan para mas tumalim ang tingin ng mga mata niyang nakakaakit. Niyuko ko ang labi niya habang pinipigilan kong ngumisi habang sinisiil niya ang labi ko. Sobrang init ng katawan niya ngunit iyon ding lamig ng mga palad niya. “W-Walang tayo, remember?” bulong ni Zai habang hinahàlikan ang leeg ko. Nakagat ko ang ibabang labi sa pagkahilo gawa ng marami akong nainom na alak. “Who’ll benefit the most anyway?” gigil kong bulong at mas inililiyad ang leeg ko mula sa upuan ng sasakyan niyang mababali na yata sa pagkaka-slant. “Tangina,” mariing bulong niya. Napapikit ako nang mariin sa pagkagat niya sa leeg ko. Ang palad niya ay mahinang sumakal sa leeg ko dahilan para maliyo-liyo ko siyang titigan. “We have an 8 years gap, Lauren. G-Gusto mo bang patayin ako ng nobyo mo?” gitil ni Zai. Mas nagmukha tuloy siyang kaakit-akit, isama na rin ang wet look ng kanyang buhok dahil sa pawis mula sa malamig niyang sports car. “H-He’s not my boyfriend, nasa sitwasyon lang kami kung saan parehas naming mahal ang isa’t isa pero hindi kami pwede—” “Kaya ka nasa akin ngayon?” pabulong niyang sabi habang dinadampian ng saglit na halik ang labi ko. Napapikit ako nang maramdaman ko ang nakatayo niyang títe. Ang nakakandong ko na pwètan ay nadidikit sa mahaba niyang alaga, tila ba galit na galit iyon at gustong kumawala mula sa itim na slacks na suot niya. “I have everything, Lauren. Money, looks, and the body that everyone desires, I’m also a licensed doctor and a billionaire at my age. Risk it for me,” nakakaakit niyang bulong. Magsasalita na sana ako ngunit hinablot niya ang leeg ko at hinalíkan sa labi. Ang palad niya ay mabilis na sinakmal ang malusog kong sùso, umawang ang labi ko nang itaas niya ang suot kong top at sípsipin ang utòng ko. “Z-Zai aaahhh,” hindi ko mapigilang umungol nang paikutin niya ang dila sa palibot ng tumitigas kong utòng. “Shh, keep it low. Nasa parking lot lang tayo—” “Ughh—” “Fuck, calm down Lauren.” Dahil sa hindi mapigilang ungol ko ay inabor niya ang batok ko at hinalikan ako sa labi. Ngunit natigilan ako nang patalikurin niya ako sa kanya dahilan para mapaharap ako sa manibela. May space dahil inatras niya ang upuan at naka-slant ‘yon. “A-Ano?” nahihilong reklamo ko ngunit nanlaki ang mata ko nang hilain niya ang panty ko at makarinig ako ng pagputol ng tela doon. “Z-Zai?!” gulat na sabi ko at akmang lilingunin na siya ngunit naramdaman ko ang pagmasahe ng daliri niya sa aking pùke. Napaigtad ako nang bigyang ritmo niya ang daliri na nilalaro ang clít ko. “F-Fuck— ahh ugh!” Napaangat ako sa sobrang sarap ng ginagawa niya ngunit hinila niya ang balikat ko pababa dahilan para bumaon ang middle finger niya sa loob ko na ikinaawang ng labi ko. “Ooohh Zai—” Naputol ang ungol ko dahil tinakpan niya ang bibig ko gamit ang palad niya. “Ah shit, basang basa ka,” gigil niyang bulong at patuloy sa pagbayò gamit ang gitnang daliri niya. Halos mabaliw ako sa sarap no’n, mahapdi ng una dahil unang beses ko ngunit hindi ko inaasahan na masasarapan ako sa daliri lang. Ang haba at ang laki ba naman ng kamay niya! “Uhmm–” hindi kumawala ang ungol ko dahil sa palad niya hanggang sa mangisay ng tuluyan ang hita ko at mapatirik ang mata nang mas bilisan niya. “F-Fuck!” mahinang mura niya nang mabasa siya dahil tulùyan akong nilabasan at tumalsik talsik iyon sa sasakyan at sa pants niya. “Simula pa lang ng pagkakasala, Lauren. S-Simula pa lang,” gigil niyang bulong, nang iangat niya ako ay nahihilo ko siyang nilingon ngunit inalis niya na ang belt niya at binuksan ang zipper upang ilabas ang nagwawala niyang alaga. Nanlaki ang mata ko nang makita ang haba at aktwal na taba ng kanyang títe. “P-Putàngina, k-kaya ko ba ‘yan?” gulat na usal ko na nakakaloko niyang ikinangisi.=Elvira’s Point of View= Two Weeks Later – Regional Trial Court Mainit ang araw pero mas mainit ang pakiramdam ko habang nakaupo sa loob ng courtroom. Sa harap ko, nakaupo si Leon, suot ang paborito niyang gray suit—yabang ang postura, pero bakas ang iritasyon sa bawat kurba ng mukha niya. Nasa kanan ko si Atty. Gomez, ang abogado ko. Nasa kaliwa naman si Zian, tahimik pero palaging alerto. Ramdam ko ang kamay niyang nakapatong saglit sa likod ng silya ko bago pa man magsimula ang session. Parang sinasabi niyang, “Kahit anong mangyari, nandito lang ako.” Lumapit na ang judge at nagsimula ang session. “Criminal case number 26453—Elvira Monteverde vs. Leon Arase, re: harassment, falsification of public documents, and coercion.” Bumigat ang dibdib ko. Ito na. Ito na ang simula ng pagtapak ko sa kalayaan. Unang nagsalita si Atty. Gomez. “Your Honor, we have in our possession certified true copies from the UK registrar disproving the authenticity of the so-called prenup
=Elvira’s Point of View= Hindi ko maipaliwanag kung anong nararamdaman ko habang nakaupo sa wheelchair, tinutulak ni Caleb palabas ng ospital. Isang linggo na ang lumipas simula ng aksidente, at kahit papaano ay nakalalakad na ako kahit kaunti. Pero mas mabigat pa rin ang bitbit ng loob ko kaysa sa katawan kong pilit na bumabangon. Paglabas namin ng lobby, agad kong natanaw ang isang pamilyar na kotse. At doon, nakatayo si Zian. Malamig pa rin ang ekspresyon, gaya ng dati. Pero may tensyon sa pagkakatayo niya, na parang handa siyang sumugod sa digmaan. Napatigil si Caleb. “Gusto mo ba akong umalis?” Umiling ako. “Hayaan mo lang siya.” Lumapit si Zian, ang mga mata’y diretsong nakatuon sa akin. Walang ngiti. Walang galit. Pero may bigat. Parang may gustong sabihin, pero pinipigilan. “Pwede ba kitang makausap… alone?” tanong niya kay Caleb. Tumango si Caleb, tumalikod, pero bago tuluyang lumayo ay tumingin pa sa akin. “Kung magpapakatanga ka na naman, Elle… siguraduh
Elvira’s POV. Naputol ang pag-iisip ko nang bumukas ulit ang pinto. Akala ko si Caleb na, pero nagulat ako nang makitang si Yssa ang pumasok. “Elle,” mahinang tawag niya at mabilis na nilapitan ang gilid ng kama ko. Nakasuot siya ng simpleng blouse at slacks, pero halata ang pagka-bothered sa mukha niya. “Y-Yssa?” gulat kong tanong, medyo paos pa rin ang boses ko. “Anong ginagawa mo rito?” Sumulyap siya sa pinto, parang sinisiguradong walang makakarinig sa amin, bago umupo sa tabi ng kama ko. “Binalitaan ako ni Caleb. Sobrang nag-alala ako nang malaman kong naaksidente ka,” seryosong sabi niya, pero halatang kinakabahan siya. Napatingin ako sa kanya ng mabuti. Mula pa noon, alam kong may alam si Yssa na hindi pa niya sinasabi sa akin. At ngayon, parang dumating na ang pagkakataon para ipagtapat niya ang lahat. “Elle,” hinawakan niya ang kamay ko. “May kailangan kang malaman.” Napatitig ako sa kanya, at biglang bumilis ang tibok ng puso ko. “Leon… he’s plannin
=Elvira’s Point of View=Pagmulat ko ng mata, agad na sumalubong ang puting kisame at malamig na hangin ng air conditioner. Masyadong maliwanag, masakit sa mata, at ang amoy ng antiseptic ay sumundot sa ilong ko.Hospital.Nasa ospital ako.Sinubukan kong igalaw ang kanang binti ko ngunit halos mapasigaw ako sa sakit. Napangiwi ako at agad na napakapit sa gilid ng kama. Hindi ko rin maiangat ang kaliwang kamay ko dahil nakakabit ang IV drip.Mabilis na bumalik ang mga alaala ng pagguho ng building, ng pagbagsak namin ni Zian, at ng paulit-ulit niyang pagtawag sa pangalan ko habang tinatakasan namin ang gumuguhong mga pader.“Elle!”Napalingon ako sa pintuan ng kwarto nang marinig ko ang pamilyar na tinig. Si Caleb, nakanganga at namumula ang mga mata, halatang puyat. Agad siyang lumapit sa gilid ng kama ko.“Shit! You’re awake! You’re finally awake!” Halos hindi niya alam kung saan hahawak, parang natataranta habang tinitingnan ang buong katawan ko.“C-Caleb…” paos kong sabi, halos hi
=Elvira’s Point Of View=Parang naninigas ang buong katawan ko. Sakit, takot, at kawalan ng pag-asa ang sabay-sabay na bumalot sa akin habang nakahandusay ako sa malamig na semento.Ang kanang braso ko ay mabigat, halos hindi ko maigalaw, at nararamdaman ko ang mainit na dugo na dumadaloy mula sa sugat ko. Parang ang bawat pintig ng puso ko ay nagpapalala ng kirot.Sinubukan kong igalaw ang mga daliri ko, ngunit ang bawat paggalaw ay parang pagkudlit ng kutsilyo sa laman ko. Humihingal ako, pilit na sinisipat ang paligid, ngunit unti-unti nang nagdidilim ang paningin ko.“Ma’am! Ma’am Elvira!” sigaw ng isang boses mula sa malayo.Pilit kong idinilat ang mga mata ko, nakikita ko ang ilang tauhan na pilit sumisilip mula sa mga nakalugmok na bakal at debris.“A-Ang sakit…” bulong ko, halos hindi na marinig ng sarili kong tenga.Pakiramdam ko ay sasabog ang dibdib ko sa takot. Dito na ba matatapos ang lahat? Dito na ba magwawakas ang lahat ng pinaghirapan ko?Biglang naramdaman ko ang pag
=Elvira’s Point Of View= Napapikit ako ng mariin, nang matapos ang maikseng rebelasyon ay nabatid ko ang galit na galit na tingin ni Leon sa amin ni Zian. Lumabas kami sa conference room ngunit mabilis niya akong pinigil. “You’ll regret doing this to me, I swear…” mariing banta niya at matalim akong tinitigan. Binawi ko ang pulsuhan. Sinamaan ko rin siya ng tingin. “I won’t let you, Leon. Just go back to where you belong,” tugon ko at pasimpleng lumingon sa buong paligid. “Then just go back to UK! That’s where you belong! You belong to me! I own you!” galit na galit niyang sabi at hinablot ang pulsuhan ko dahilan para bahagya akong masaktan. “You don’t own me, Leon! If it’s money I can pay it back with money! Hindi mo—” “Money?! How about the efforts I did? The name your father tainted?!” bulyaw niya at halos magpumiglas ako sa sapilitan niyang paghila sa akin papalapit. “Then I’ll pay it back!” “You don’t have a lot! You bitch—” “I’ll pay it.” Natuod ako sa kinatatay
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen