บททั้งหมดของ CHASING MY EX-WIFE: บทที่ 1 - บทที่ 10

BIANCA ISSABELLE POV Wala sa sariling napahawak ako sa impis ko pang puson. Kakagaling ko lang sa Doctor noong nakaraang araw at sinabi niyang dalawang buwan na akong nagdadalang -tao. Gusto ko sanang bangitin ito kay Daniel dahil mahigit isang lingo din siyang hindi umuwi dito sa mansion pero ito naman kaagad ang sinalubong niya sa akin. Divorce paper at gusto niya talaga akong burahin sa buhay niya. “Anak, don’t worry…lalaban si Mommy. Hindi ako papayag na lumaki kang walang ama. Na lumaki kang hindi tayo buo. Gagawin lahat ni Mommy para manatili sa tabi natin ang iyung ama.” Umiiyak kong bigkas. Dahan-dahan akong tumayo ng kama at naglakad patungo sa banyo. Hindi ako dapat umiyak. Hindi pa katapusan ng mundo para magmukmok ako. Kahit na anong mangyari, hinding hindi ako papayag na hihiwalayan ako ni Daniel. Pupuntahan ko si Grandma. Kakausapin ko sya. Magsusumbong ako. Alam kong papanigan niya ako dahil ako ang pinili niya para maging asawa ng paborito niyang apo. Naghilamo

BIANCA ISSABELLE POV Napahinto ako sa paghakbang at muling napaiyak. Ako na yata ang pinakamalas na tao sa buong mundo. Parang gusto ko na lang tumakbo sa gitna ng kalasad at magpasagasa sa mga dumadaan na sasakyan. Parang gusto ko nang tapusin ang buhay ko. Nasa ganoong kalagayan ako ng mapansin ko ang paghinto ng isang itim na sports car sa gilid ng kalsada. Itutuloy ko na sana ulit ang aking paghakbang nang marinig ko na may biglang nagsalita. “Sister in Law? Sabi ko na nga ba eh…ikaw iyung nakikita ko kanina.”Nakangiting kaagad na bigkas ng driver ng naturang sports car. Wala sa sariling napatitig ako sa kanya at kaagad kong nakilala si Arnold. Ang half brother ni Daniel na bihira ko lang din makita dahil hindi naman ako umaattend sa mga mahahalagang okasyon mayroon ang angkan ng mga Buenaventura. Kung hindi pa si Lola Antonia ang mag-initiate na umattend ako malabong isasama ako n Daniel. “Saan ang punta mo? Tsaka, ayos ka lang ba? Bakit ganiyan ang hitsura mo? Bakit ka

DANIEL ARAGON BUENAVENTURA POV "Huwag mo nang subukan dahil kahit na anong gawin mo hinding-hindi ka niya magugustuhan. Tsaka, hindi ka ba nahihiya...ang babaeng pinagsawaan ko na willing mong saluin? Ganiyan na ba kalaki ang ingit mo sa akin dahil pati ang asawa ko gusto mong agawin sa akin?" galit kong singhal kay Arnold. Malakas naman itong napahalakhak. Hindi niya man lang ininda ang sinasabi ko. "Lahat nang nasa sa iyo gusto kong agawin? Nagpapatawa ka ba Daniel! For your information, wala akong inagaw sa iyo. Nagkataon lang talaga na matagal ko nang gusto si Bianca at ngayung naghiwalay na kayo sisiguraduhin kong hindi mo na siya makukuha ulit sa akin!'' nakangisi niyang bigkas at mabilis na siyang naglakad paalis. Hindi ko na napigilan pa ang pagkuyom ng kamao ko. Mabilis kong sinundan si Arnold at hinawakan siya sa balikat. "Hindi pa nauumpisahan ang proseso ng divorce namin sa korte kaya hindi pwede iyang iniisip mo. Hangat hindi pa napapawalang bisa ang kasal naming da

BIANCA POV "Ano ang ginagawa mo sa hospital na ito? Sinusundan mo ba ako? Ilang beses ko pa bang ipaintindi sa iyo na wala nang pag-asa pa ang pagsasama natin! Magkakaanak na kami ni Jeneva kaya tumigil ka na!" galit na singhal sa akin ni Daniel. Hindi pa nga ako nakabawi sa narinig ko tungkol sa pagbubuntis ni Jeneva, heto na naman. Pinahiya niya na naman ako sa mismong harapan pa ng kanyang kabit. "Kung nandito man ako sa hospital na ito wala ka na sigurong pakialam pa! Wala na akong balak pang maghabol sa iyo Daniel. Hindi mo ba nakita? Pinirmahan ko na ang divorce paper na iyun kaya pwede bang lubayan mo na ako?" mahinahon kong bigkas pero sa totoo lang, para nang sasabog ang puso ko sa sobrang sama ng loob! BAkit siya pa! Bakit siya pa ang minahal ko? Kay liit talaga ng mundo? Bakit sa dinami-dami nang mga taong pwede kong makasalubong at makasalamuha, bakit ang dalawang ito pa? Masyado nang tortured sa akin ang mga nangyari sa amin at hindi ko na alam kung saan kukuha ng l

BIANCA POV "How dare you para sabihin sa akin iyan! Ano ba Daniel? Hindi ka ba talaga titigil? Bakit ba ayaw mo pa akong lubayan?" galit kong singhal sa kanya. Lalo namang dumiin ang pagkakahawak niya sa braso ko. "Titigil? Nagpapatawa ka ba? Hindi ko maintindihan kung ano ang pinakain mo kay Lola. Bakit ba masyado siyang amaze na amaze sa iyo at dumating pa sa punto na pilit ka niyang ipinakasal sa akin?" muli niyang bigkas. Matalim ko siyang tinitigan sa kanyang mga mata kasabay ng pagak kong pagtawa. Heto na naman kami! Sa dating issue pa rin ba? Hindi pa rin ba siya nakaka-moved on gayung sobra din naman siyang nag-enjoy sa katawan ko? "Bakit hindi siya ang tanungin mo? Wala na akong panahon pa na makipag-usap sa iyo Daniel. Kung ano man ang gagawin ko sa buhay ko, wala ka na doon!" bigkas ko at malakas na pumiksi. Kaagad niya naman akong nabitawan. "Sana ito na ang huling pagkakataon na magkita tayo. Sa susunod na magkasalubong pa tayong muli, huwag mo na akong pansin