Semua Bab ซ่อนรักซาตานเถื่อน: Bab 21 - Bab 30

“...เวลาต่อมา...” “ช้า”ฉันเดินมาที่โต๊ะอาหารก่อนจะเห็นพี่ภัทรนั่งรออยู่ก่อนแล้วพอเค้าเห็นฉันเค้าก็บ่นฉันเลยอะไรกันฉันว่าฉันก็รีบที่สุดล้วนะ “ฟ้ารีบแล้วค่ะ” “กินข้าวเถอะฉันหิวแล้ว” “ทำไมถึงมาตั้งแต่เช้าเลยหละคะ” “นี่มันบ้านฉันฉันจะมาตอนไหนก็ได้” “หนูรู้คะว่าบ้านพี่หนูก็แค่สงสัยเอง” “หยุดสงสัยแล้วกินข้าวสักที” “ก็ได้ค่ะ”ฉันหยุดพูดเพราะพี่ภัทรมองหน้าฉันด้วยสายตาดุๆ ฉันนั่งกินข้าวไปได้สักพักก่อนจะนึกได้เรื่องที่หนิงบอกว่าจะมาหาก็เลยเรียกพี่ภัทรอีกครั้ง “พี่ภัทรคะ” “มีอะไร” “คือว่าเพื่อนฟ้าเค้าอยากมาหาฟ้าให้เค้ามาที่นี่ได้รึเปล่าคะ” “อือ” “ขอบคุณนะคะ” “กินข้าวให้หมดด้วย” “ค่ะ” "...เวลาต่อมา..." ตอนนี้หนิงอยู่กับฉันที่บ้านของพี่ภัทรแล้วพอพี่ภัทรอนุญาตฉันก็รีบโทรไปหาหนิงเลยทันทีตอนนี้เราสองคนก็นั่งอยู่ที่ห้องรับแขกส่วนพี่ภัทรเห็นเค้าบอกว่าจะขึ้นไปบนห้อง “ยัยฟ้าแกเป็นยังไงบ้างทำไมถึงได้มาอยู่บ้านของพี่ภัทรได้” “คือพี่ภัทรเค้าเห็นฉันเดินอยู่ข้างทางหนะเค้าก็เลยรับฉันขึ้นรถแต่ว่าฉันไม่รู้ว่าจะไปไหนสุดท้ายพี่ภัทรก็เลยพาฉันมาที่บ้านเค้า” “แล้วแกก็อยู่กับเค้าที่นี่หรอ!!” “ไม่ใ

"ริน!!" "เป็นยังไงบ้างคะวียังเจ็บแผลอยู่มั๊ยคะ"รินถามผมแต่สายตาของเธอยังคงจ้องอยู่ที่ยัยตัวเล็กของผมสายตาของรินที่มองกี่ครั้งก็ดูออกว่ามันเต็มไปด้วยความเกลียดคนที่ได้ชื่อว่าเป็นน้องสาวของตัวเองมากมายแค่ไหนเธอแสดงออกอย่างชัดเจนว่าไม่เคยรักน้องสาวของตัวเองเลย "หนิงพาปลายฟ้ากลับไปก่อน"ผมไม่ได้ตอบคำถามของรินแต่เลือกที่จะหันไปบอกเพื่อนของปลายฟ้าให้พาเธอกลับไปแทน "ค่ะพี่วี ไปกันเถอะฟ้า"ผมมองหนิงที่กำลังพยุงยัยตัวเล็กของผมให้ลุกขึ้น "มึงจะรีบไปไหนหละอีปลายฟ้า!!" "พะ..พี่ริน" "อุตส่าห์หน้าด้านมาหาผัวกูถึงที่แล้วตอนนี้มึงจะรีบกลับไปไหนห๊ะ!!" "ฮึกฟ้าขอโทษค่ะ” "มึงขอโทษกูเรื่องอะไรหละ เรื่องที่มึงหน้าด้านมาหาผัวกูหรือเรื่องที่มึงนอนเอากับผัวกูลับหลังกูห๊ะ!!"นี่รินรู้เรื่องนี้แล้วหรอวะ “ฮึกพี่รินฮื่อออ” “มึงอย่าคิดว่ากูไม่รู้เรื่องนะ!!มึงคิดจะแย่งวีไปจากกูใช่มั๊ย!!” "ฮึกฟ้าขอโทษฮื่ออพี่รินฟังฟ้าก่อนนะฮึก" “มึงมันก็ไม่ต่างอะไรจากแม่มึงที่ชอบแย่งของๆคนอื่น!!” “ฮึกอย่าว่าแม่หนูแบบนั้นนะฮื่ออออ”พอผมเริ่มเห็นปลายฟ้าร้องไห้หนักขึ้นผมก็เริ่มทนไม่ไหวแล้วเอ่ยปากขึ้นพูดกับริน ที่ผมเลือกจะเงียบ

“ยัยฟ้าเป็นไงบ้างแกโอเคมั๊ย” “อือฉันโอเค” “ไอวีงั้นพวกกูว่าพวกกูกลับกันก่อนดีกว่าหวะมึงจะได้ดูแลน้อง” “เออพวกกูกลับก่อนอะนี่ของขวัญวันเกิดมึง” “นี่ค่ะพี่วีของขวัญวันเกิด” “พวกกูกลับละไว้เจอกันมึง” “เออขอบคุณพวกมึงมาก”ผมเดินไปส่งพวกมันที่หน้าห้องแต่พอหันกลับมาอีกทีคนตัวเล็กก็เดินเข้าห้องตัวเองไปแล้วทำให้ผมต้องเดินตามเธอเข้าไปพอเข้ามาในห้องผมก็เห็นปลายฟ้านั่งอยู่ด้านข้างของเตียงนอนแล้วเธอก็เอาแต่นั่งก้มหน้าไม่สบตาผมแถมยังเงียบไม่ยอมพูดอะไรจนทำให้ผมรู้สึกหงุดหงิด “ปลายฟ้า” “......” “ทำไมไม่มองหน้าพี่”ผมย่อตัวลงไปให้อยู่ต่ำกว่าคนตัวเล็กแล้วจับมืปลายฟ้าเอาไว้ “ฮึกหนูขอโทษนะคะพี่ทำให้วันเกิดของพี่ต้องวุ่นวายเพราะหนู” “ทำไมหนูถึงได้ดื้อกับพี่ปลายฟ้า” “ฮึก” “ไปโรงพยาบาลกับพี่เถอะพี่ไม่สบายใจที่เห็นหนูเป็นแบบนี้” “ฮึกพี่วีโกรธหนูรึเปล่าคะหนูขอโทษที่ให้ในสิ่งที่พี่ต้องการไม่ได้”คงจะหมายถึงเรื่องนั่นสินะตอนนี้ผมไม่ได้รู้สึกโกรธหรือน้อยใจอะไรคนตัวเล็กเรื่องนั่นแล้วหละพอเห็นคนตัวเล็กเป็นขนาดนี้ความเป็นห่วงและความกังวลในใจของผมมันกลับมากขึ้นเรื่อยๆ “พี่ไม่ได้โกรธหนูอะไรทั้งนั้นครับ”

ฉันตื่นขึ้นมาหลังจากที่นอนไปจนเต็มอิ่มแต่กลับไม่พบคนที่ควรจะนอนอยู่ข้างๆกายมีเพียงแค่ความว่างเปล่าเท่านั้นแถมดูท่าเค้าจะลุกออกไปนานแล้วด้วยทำไมเค้าถึงไม่ยอมกลับฉันกันนะ "เฮ้อนี่พี่หายไปไหนอีกแล้วนะพี่วี"ฉันลุกขึ้นอาบน้ำแต่งตัวก่อนจะออกมาหาอะไรกินที่ห้องครัวก่อนจะเจอกับกระดาษแผ่นหนึ่งที่แปะอยู่ตรงตู้เย็น (วันนี้พี่ต้องเข้าบริษัทพี่ไม่อยากปลุกอยากให้หนูกับลูกนอนเยอะๆตื่นมาแล้วอย่าลืมหาอะไรกินด้วยนะครับพี่จะรีบกลับมาหาหนูนะ)ฉันอ่านข้อความนั้นก่อนจะยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้ทำไมเค้าต้องทำตัวน่ารักขนาดนี้ด้วยนะ “พ่อของหนูน่ารักมากเลยนะตัวเล็ก”ฉันพูดพลางลูบท้องเบาๆ "...เวลาต่อมา..." นี่ก็เป็นเวลาเย็นแล้วฉันกำลังนอนเล่นอยู่ในห้องนอนแต่นอนเล่นได้สักพักเสียงประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับเสียงของพี่วีที่ดังขึ้น "พี่กลับมาแล้วครับตัวเล็ก" "พี่วี..อ๊ะ" “พรึ่บ!!!”ฉันรีบวิ่งออกมาจากห้องทันทีแต่เพราะว่าวิ่งเร็วและไม่ทันได้ระวังก็เลยสะดุดขาตัวเองจนเกือบล้มโชคดีที่พี่วีจับตัวฉันไว้ได้ทันไม่งั้นคงเป็นอันตรายกับลูกในท้องแน่ๆ "หนูวิ่งแบบนี้ไม่ได้นะตัวเล็กถ้าเกิดพี่รับหนูไม่ทันขึ้นมาจะทำยังไง!!"พี่วีพู

“...v talk...” @คอนโดV “ไอวีกูได้ภาพจากกล้องวงจรปิดแล้ว”ผมเดินไปหาไอเจย์ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะเพราะตอนนี้มันได้ภาพจากกล้องวงจรปิดตั้งแต่ที่รินญาพาปลายฟ้าออกไปจากห้างมาแล้วตอนนี้ทุกคนกำลังอยู่ที่ห้องผมเหลือแค่ไอพีทที่มันกำลังจะมาที่นี่ดีที่พ่อไอเจย์มันเป็นตำรวจทำให้ผมได้ภาพจากกล้องวงจรปิดในเวลาที่ไม่นานแล้วผมก็จะได้รู้ว่ารินญาเป็นคนพาปลายฟ้าไปที่ไหนคราวนี้ผมคงไม่ปล่อยรินญาไปเหมือนครั้งก่อนแน่ต่อให้ไอพีทมันจะขอร้องผมอีกครั้งผมก็คงปล่อยยัยนั่นให้กลับมาทำร้ายผู้หญิงที่ผมรักซ้ำอีกไม่ได้ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้ายที่รินญาจะมีโอกาสแตะต้องปลายฟ้า “เมียกูอยู่ที่ไหน” “เหมือนจะเป็นตึกร้างแถวถนนX” “ปึง!!”ในจังหวะที่ทุกคนกำลังดูหน้าจอคอมอยู่เสียงประตูห้องก็เปิดออกพร้อมกับลูกน้องคนสนิทที่ผมมองมันเป็นน้องชายของผมคนนึงมันเดินเข้ามาในห้องก่อนจะก้มหัวให้ผมแต่แค่ผมเห็นหน้ามันผมก็ทนไม่ไหวเดินเข้าไปซัดหน้ามันทันทีเพราะมันปล่อยให้ผู้หญิงของมันมายุ่งกับเมียของผมได้ “ไอเหี้ยพีท!!” “ผลั๊วะๆๆ!!” “อั่กก อึก!!” “ไอวีมึงหยุดก่อน” “เฮ้ยเดี๋ยวไอพีทมันก็ได้ตายกันพอดี”เสียงของเพื่อนผมพร้อมกับมึอของพวกมันเข้ามาล็