Semua Bab ซ่อนรักซาตานเถื่อน: Bab 1 - Bab 10

​ วีนักธุรกิจหนุ่มอายุ 26 ปี เจ้าชู้ ไม่เคยรักใครนอกจากตัวเอง ไม่เคยแคร์ความรู้สึกคนอื่นทำทุกทางเพื่อให้ได้ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ “ฉันอยากได้อะไรก็ต้องได้ต่อให้ใครจะมองว่าผิดฉันก็ไม่สน”ปลายฟ้าเด็กสาวอายุ 19 ปี หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู นิสัยดี แคร์คนรอบข้างจนลืมนึกถึงผลเสียที่จะเกิดขึ้นกับตัวเอง“เมื่อไหร่เค้าถึงจะยอมปล่อยของเล่นอย่างฉันไปสักที”​รินญา​​​พี่สาวคนละแม่กับปลายฟ้าและยังเป็นแฟนสาวของวีเธอสวยและเพียบพร้อมทุกอย่างแต่ใครจะรู้ว่าเธอเกลียดน้องสาวตัวเองแทบตาย"นี่แฟนฉันแกควรจะอยู่ห่างๆเอาไว้นะปลายฟ้า"___________________________________________@คอนโดVกริ๊งงงงง กริ๊งงงงงเสียงโทรศัพท์ของคนที่พึ่งจะได้นอนหลังจากทำกิจกรรมอันเร้าร้อนเสร็จไปเมื่อไม่กี่ชั่วโมงดังขึ้นหลายต่อหลายครั้งจนต้องลุกขึ้นมาดูเบอร์ที่ปรากฏบนหน้าจอโทรศัพท์เป็นเบอร์ของหญิงสาวที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนสาวของผู้ชายที่ชื่อวีโดยที่ข้างกายของชายหนุ่มมีผู้หญิงที่เค้าหิ้วมาจากผับเมื่อคืนนอนหลับอยู่ข้างๆ“ครับริน”ชายหนุ่มกดรับสายโทรศัพท์อย่างไม่ลังเลเพราะไม่อยากที่จะมีปัญหากับแฟนสาวของตนเอง“วีคะรินกำลังจะเข้าไปหาวีที่คอน

ปลายฟ้าร้องออกมาด้วยความตกใจก่อนที่จะถอยหนีผมจนติดหัวเตียง"ฮึก ปล่อยฟ้าไปเถอะนะคะฟ้าขอร้อง..ฮื่ออ"“หมับ!!!”ผมไม่สนใจคำพูดของผู้หญิงตรงหน้าแต่กระชากขาของเธอให้มานอนอยู่ใต้ร่างผมแทนก่อนจะรวบมือทั้งสองข้างเอาไว้เหนือหัวแล้วใช้เข็มขัดกางเกงผมมัดเอาไว้ไม่ให้ดิ้น“ฮื่อออพี่วีอย่าทำอะไรฟ้าเลยนะคะพี่รินรักพี่มากนะคะฮื่ออออ”“เลิกพูดถึงคนอื่นแล้วก็เลิกเล่นตัวสักทีปลายฟ้าฉันเริ่มจะหมดความอดทนกับเธอเต็มที!!!”ผมไม่รอช้าถอดกางเกงของตัวเองออกอย่างรีบร้อนเพราะผมเองก็เริ่มจะทนไม่ไหวแล้วเหมือนกันส่วนปลายฟ้าพอเห็นผมถอดกางเกงออกก็มีท่าทางตกใจกับสิ่งที่เห็นทันทีหึคงจะเพราะตกใจกับน้องชายของผมที่ตอนนี้มันพองโตจนหน้ากลัว"แควกกก!!!""ฮื่ออพี่วีหยุดนะอย่าทำแบบนี้นะคะ..ฮื่อหยุดสักทีได้โปรด"ผมไม่สนใจคำพูดของเธอแต่กระชากเสื้อผ้าที่เหลือบนตัวของเธอจนขาดริ่วไม่เหลือชิ้นดี"น่ารำคาญเก็บเสียงเอาไว้ครางดีกว่านะปลายฟ้าเพราะคืนนี้ฉันคงจะทำให้เธอครางจนแทบขาดใจเลยหละ""ฮึก..อื้อออ"ผมก้มลงไปกดจูบที่ปากเล็กนั่นอย่างรุนแรงรสจูบของยัยนี่ยังหวานเหมือนเดิมผมพยายามสอดลิ้นเข้าไปในโพรงปากของเธอเพื่อควานหาความหวานแต่คนดื้อด้านอ

“…v talk…”หลังจากบทรักของผมและปลายฟ้าจบลงผมก็พาปลายฟ้ามาส่งที่บ้านก่อนที่ปลายฟ้าจะลงจากรถผมก็ขู่ปลายฟ้าด้วยคลิปของเธอกับผมเพราะผมอยากจะให้เธอย้ายมาอยู่กับผมเวลาจะทำอะไรมันจะได้สะดวกๆหน่อยปลายฟ้าคงจะตัดสินใจได้ไม่ยากว่าควรจะตัดสินใจยังไงถ้าเด็กนั่นกลัวว่าผมจะเอาคลิปนั่นไปให้ทุกคนดูเธอคงจะไม่มีทางปฏิเสธผมแน่แต่ผมไม่ได้คิดจะเอาคลิปนั่นไปให้ใครดูทั้งนั้นแหละผมแค่จะใช้มันขู่เธอไปเรื่อยๆจนกว่าผมจะพอใจเฉยๆสำหรับผมปลายฟ้ายังเด็กมากแต่ปลายฟ้ากลับทำให้ผมรู้สึกสนใจในตัวเธอ“หึถ้าฉันจับเธอขังเอาไว้ในห้องได้ฉันก็จะทำปลายฟ้า”ผมนั่งรอเวลาอยู่ในรถสักพักก่อนจะเดินเข้าไปในบ้านเพื่อไม่ให้รินและทุกคนในบ้านสงสัย"สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่""อ้าวตาวีมาหายัยรินหรอลูก""ครับพอดีว่าผมคิดถึงรินก็เลยแวะเข้ามาหาช่วงนี้งานที่บริษัทผมเยอะมากเลยไม่ค่อยว่างมาหาเธอเลยคุณพ่อคุณแม่สบายดีนะครับ"ผมโกหกออกไปคำโตเพราะจริงๆการมาหารินมันก็เป็นแค่ข้ออ้างผมมาส่งลูกสาวคนเล็กของพวกคุณต่างหาก"สบายดีจ่ะวันนี้อยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนมั๊ยลูก"“นั่นสิคะวีไม่ได้เจอกันตั้งหลายวันอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิคะ รินคิดถึงคุณจังเลยค่ะที่รักอืมม

@ห้าง“นั่งนิ่งอยู่ทำไมลงไปดิ”“ลงหรอคะ?”“ก็เออดิ”“มาทำอะไรที่นี่หรอคะ”“ปลายฟ้าทำไมเธอถึงได้ถามมากแบบนี้วะ”“หนูก็แค่สงสัย”ผมได้แต่ทำหน้าเอือมและไม่ตอบอะไรก่อนจะลงจากรถส่วนปลายฟ้าที่เห็นว่าผมลงจากรถยัยนั่นก็รีบเดินตามลงมา“รอด้วยสิคะ”“.........”“โอ๊ยย ทำไมอยู่ๆถึงหยุดเดินหละคะ”“ก่อนจะมาโทษฉันช่วยเงยหน้าเดินก่อนมั๊ยเอาแต่เดินก้มหน้าแล้วยังจะมาโทษฉันอีก”ผมตอบกลับไปเมื่อยัยเด็กดื้อเอาแต่บ่นผมทั้งๆที่ตัวเองเป็นคนเดินก้มหน้าก้มตามาชนผมเองแท้ๆที่ผมหยุดก็เพราะมันถึงที่ที่ผมจะพายัยเด็กนี่มาแล้วไงหละ“ขอโทษค่ะแล้วพี่หยุดทำไมคะถึงที่ที่จะมาแล้วหรอ”“เข้าไปดิ”ปลายฟ้ามองตามมือผมไปก่อนจะถามผมกลับมาด้วยความสงสัย“ร้านเสื้อผ้าหรอคะ”“ก็เออดิตาบอดรึไง เข้าไปได้แล้ว”“อ๊ะ”ผมผลักปลายฟ้าให้เดินเข้าไปในร้านก่อนที่พนักงานสองคนจะเดินเข้ามาหาผมฟังไม่ผิดหรอกครับที่ยัยนั่นพูดว่าร้านเสื้อผ้า ที่ผมพาปลายฟ้ามาซื้อเสื้อผ้าก็เพราะว่าผมรำคาญเสื้อผ้าที่ปลายฟ้าใส่มันทั้งจืดชืดแล้วก็โครตเชยถ้าให้มายืนอยู่ใกล้ๆผมผมคงจะอายไม่ใช่น้อยเลยต้องพายัยนี่มาซื้อเสื้อผ้าใหม่เพราะเห็นแล้วมันโครตน่าหงุดหงิด“คุณลูกค้าต้องการใ

“...วันต่อมา...” "ตื่นได้แล้วยัยเด็กดื้อ"ฉันรู้สึกเหมือนมีลมร้อนบางอย่างเป่ารดอยู่ที่ลำคอพร้อมกับได้ยินเสียงของผู้ชายใจร้ายที่กระซิบอยู่ข้างหูนี่เช้าแล้วหรอทำไมฉันถึงไม่อยากตื่นเลยฉันไม่อยากตื่นขึ้นมาเพราะไม่รู้ว่าวันนี้ฉันจะต้องเจอกับอะไรอีกบ้าง “เธอคิดว่าฉันไม่รู้หรอปลายฟ้าว่าเธอตื่นแล้ว” “..........” "หึยังไม่ตื่นงั้นสินะ"ฉันได้ยินที่พี่วีพูดทุกอย่างแต่ฉันไม่คิดจะลืมตาขึ้นมองเค้า เสียงขยับตัวออกจากเตียงนอนทำให้ฉันรู้ว่าพี่วีลุกออกไปแล้วแต่ไม่กี่วินาทีต่อมาผ้าห่มที่คลุมร่างของฉันเอาไว้ก็ถูกดึงออกก่อนที่น้ำมากมายจะถูกสาดมาใส่ฉัน "พรึบ ซ่าา!!!" "อ๊ะ..แค่กๆๆ...อึกพี่วีนี่พี่ทำอะไรของพี่" "ตื่นแล้วหรอหืม"พี่วีมองมาที่ฉันด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความสะใจทำไมเค้าถึงต้องทำขนาดนี้ด้วยทำไมถึงต้องเอาน้ำมาสาดใส่ฉันแบบนี้เรียกกันดีๆก็ได้ไม่เห็นต้องทำกันขนาดนี้เลยเมื่อคืนยังดีๆกับฉันอยู่เลยทำไมวันนี้ถึงได้ใจร้ายกับฉันอีกแล้วนะ "ค่ะ"ถึงฉันจะโกรธเค้าที่ทำแบบนี้แต่ฉันก็ทำได้แค่พยักหน้าตอบเค้าไปเพราะมันคงไปวิธีที่ดีที่สุดที่จะทำให้ฉันไม่มีปัญหากับเค้า "ฉันอยากอาบน้ำเข้าไปเตรียมน้ำไว้ให้ฉันหน่อ