All Chapters of Fake Marriage With The CEO: Chapter 311 - Chapter 320

Archie leaned forward and kissed her.Para siyang nalalasing. Nalasahan niya ang beer sa dila nito at naamoy niya ang alak sa hininga nito. She was so intoxicated.Sumisigaw ang kaniyang isip na hindi na ito panaginip na lang dahil masyadong detalyado ang lahat para sa kaniya, ngunit hindi na niya kayang diktahan pa ang kaniyang katawan.Tinutugon niya ang bawat halik ni Archie. Marubdob ang kanilang halikan, habang dahan-dahan nitong binabayo ang kaniyang pagkababae.“Hmm. Ugh.” She moaned in between kisses.Sa puso niya, alam niyang hindi kayang tapatan ninuman ang unang lalaki na kaniyang minahal. Kahit anong pilit niyang magkagusto sa iba, hindi niya magawa.Alam niya na hindi lang puso niya ang alipin ni Archie, kung hindi maging ang kaniyang katawan. Ito lamang ang may kakayahan na paamuhin siya't lasingin sa pamamagitan ng halik.Bumaba ang halik nito sa kaniyang leeg, hanggang sa kaniyang collarbone.She arched her back.Inalalayan siya ni Archie na mahiga sa ibabaw ng mesa. P

Lindsy couldn't see anything but red. Dahil sa matinding galit, parang pula ang kulay ng lahat ng bagay. Nagtatagis ang kaniyang bagang at ramdam niya ang sasabog na emosyon sa kaniyang dibdib. Dahil sa nabaling buto sa paa, hindi pa rin makatayo si Yvonne, kaya nang sinasabunutan niya ito at hinihila-hila na parang basahang pamunas sa maduming sahig, walang ibang magawa ang babae kung hindi ang kumapit sa kaniyang kamay at magpakaladkad na lamang. Naririnig niya ang mahinang daing ni Yvonne, ngunit hindi ito nagmamakaawa na tigilan na niya. Mas lalong sinilaban ang galit sa kaniyang dibdib. “Malandi ka! H*y*p ka!” Kung hindi pa dahil sa location tracker ni Archie, hindi niya malalaman na magkasama pala ang dalawa sa lumang bahay na ito! Mabuti na lamang at nagawa niyang e-track ang lokasyon nito ngayong umaga kaya nalaman niya kung saan ito nagpapalipas ng gabi. Nag-usap na sila ni Archie, bakit nakikipaglaro pa rin ito kay Yvonne? H*y*p ang babaeng ito! Ramdam ni Yvonne na

“How’s the patient?” Agad na sinalubong ni Archie ang doktor nang lumabas ito sa operating room. Madilim pa rin ang ekspresyon ng mukha ni Archie, ngunit hindi mawari ng doktor kung tunay ang pag-aalala nito para sa pasyenteng nasa loob. “Will she be okay?” Inalis ng doktor ang suot na mask. Saglit nitong sinulyapan ang maduming suit ni Archie, natuyo na ang mantsa ng dugo sa mamahalin at bago nitong damit. The doctor couldn't hide the contempt in her eyes. He looks like a powerful and abusive man. “We still have to check on the patient.” Pormal na sagot ng babaeng doktor. “She has injuries on the back and on her arms, ang fracture sa kaniyang paa ay mas lalong lumala. Bumalik ang pamamaga nito at baka hindi siya agad makapaglakad dahil sa nangyari. I already stitched the wound on her head, tumigil na ang pagdugo ng sugat, but it will likely leave some scars.” Masyadong malalim at malaki ang sugat kaya siguradong magiging peklat iyon kapag maghilom. “The patient also has a nee

Tahimik na ang pasilyo ng 4th floor. Walang mga pasyente sa labas, tanging mga nurse lamang ang dumadaan para bisitahin ang mga pasyente. Bawat nakakasalubong niya ay tumutungo at nag-iiwas ng tingin. May ilan na lumilingon, hindi mapigilan na hangaan siya saglit dahil sa lakas ng kaniyang karisma, ngunit nawawala rin ang paghanga sa tuwing naiisip na masama siyang tao. Tumigil si Archie sa paglalakad nang makita ang pamilyar na bulto ni Klaus Galvez sa parehong palapag. Naglalakad ito sa pasilyo, mabagal at tumitigil sa bawat pinto ng madadaanang ward. Tila may hinahanap itong eksatong silid. Lahat ng silid sa ikaapat na palapag ay private ward. Madalas, dito dinadala ang mga pasyente na may extreme cases upang ma-isolate. O ‘di kaya naman, mga pasyente na kayang magbayad ng mahal para masolo lamang ang buong ward. Muling kumunot ang noo ni Archie nang makitang tumigil si Klaus sa tapat ng silid ni Yvonne. Naisip niya kanina na baka may pamilya o kaibigan si Klaus Galvez na bibi

Dalawang araw pa bago tuluyang pumayag si Dra. Meffor na lumabas siya ng ospital. Tumigil na ang kaniyang pagsusuka at hindi na siya gaanong nahihilo, pero kailangan pa rin na gamutin at palitan ng benda ang sugat sa kaniyang ulo kadaaraw.“I will take care of myself, Doc.” Ngumiti si Yvonne sa babaeng doktor.Tumitig si Dra. Meffor kay Yvonne, medyo nagtagal ang tingin nito, at pagkaraan ay tumikhim.“Can you go back here after one week? We’ll run another test if possible.”Tumango si Yvonne, kahit na hindi siya sigurado sa kaniyang sagot. Gusto niya lamang na payagan na siya nitong umuwi, kaya para matapos na ang usapan nila ay tumatango na lamang siya.“Sure, Doc.”Si Agatha ang kaniyang kasama nang lumabas sa ospital. Nakasakay siya sa wheelchair at itinutulak iyon ng isang hospital staff hanggang sa parking lot.Agatha’s wearing her usual office attire. Galing pa ito sa kompanya, pumunta lamang ito ng ospital nang balitaan niyang pumayag na ang doktor na e-discharge siya ngayong