Lahat ng Kabanata ng Fake Marriage With The CEO: Kabanata 31 - Kabanata 40

Sumikip ang dibdib ni Ysabela. Alam niyang mabuting tao si Señor Gregory, at sa kabila ng malaking agwat ng kanilang estado ni Greig ay hindi siya nito nilait o pinagmalupitan.Dahil kay Señor Gregory ay nabigyan siya ng dahilan para makasama si Greig.Ngayon ay paunti-unting bumabaon ang kakaibang emosyon sa kaniyang puso.“B-baka hindi na kayanin ng tuhod niyo, Lolo.” Idinaan niya sa biro ang nararamdaman.Ngunit nauutal pa rin siya dahil sa pinaghalong kaba at guilt.“Hija, malakas pa naman ako. Kung hindi ko na kayang makipaghabulan sa mga bata ay babantayan ko nalang habang nagtatakbuhan sila diyan sa may hardin.”“Sila?” Nakakunot-noo niyang tanong, nahihiwagaan siya sa mga sinasabi nito.“Oo, sila. Gusto ko marami silang mga apo ko sa tuhod.” Nangingiti nitong sabi.Muli na naman siyang nasamid ng sariling laway.“Alam mo ba, pangarap ko ang masaya, malaki, at maingay na pamilya.” Imporma nito.Natigilan siya at napatitig sa mukha ng Señor.Nasasaktan siya ng husto sa mga sinas

“I told you to stop the car.” Malamig niyang saad.Biglaan ang naging pagpreno ni Greig sa gilid ng daan. Malalim ang paghinga ng lalaki.“Have you lost your mind?” Bumaling ito sa kaniya, namumula ang mga mata sa galit.“You're so reckless! Why do you have to do this?”Ngunit ang pagtaas ng boses nito ay baliwala kay Ysabela.“Because I don't want to accompany you to her, Greig.” Agaran niyang sagot, tuluyan nang pinapangunahan ng emosyon.“Ano bang gusto mo? Na sumama ako sa iyo papunta sa kaniya? Do I really have to disrespect myself, Greig? Asawa mo pa rin ako! At kahit sa papel lang ‘yon, nakakatawa naman kung hahayaan ko ang sarili na sumama sa asawa ko papunta sa kabit niya. Isn't too much?”Napatitig ito sa kaniya, ngayon ay nawala na ang galit sa mga mata nito.“Why do you have to do this to me? Don't you think it's rude? Or that you're being cruel?”Hindi ito nakasagot kaya muli niyang hinawakan ang door handle para umalis na pero naabutan ni Greig ang kaniyang kamay, at pin

Tuluyan siyang nag-ugat sa kaniyang kinatatayuan. Narinig niya iyon ng malinaw.Talagang pinagyayabang pa ni Natasha si Greig?At hindi man lang itinama ng lalaki ang pagiging malisyoso ng mga clerk?Sumipa ang kakaibang emosyon sa dibdib ni Ysabela. Sumikip ang kaniyang paghinga at bahagyang lumabo ang kaniyang paningin.“Miss?” Tawag sa kaniya ng guwardiya.Lumapit ito at nagsquat. Nilingon niya ang guwardiya at napansin na nabitiwan niya pala ang mga dala-dala. Nagkalat iyon sa tiles at pinupulot na ng lalaki.“Ayos lang po ba kayo, miss?” Tanong nito.Nagsquat din siya para pulutin ang mga nagkalat na damit pang bata.“Ysabela?” Narinig niya ang boses ni Greig kaya mas binilisan niya pa.Ipinasok niya lahat sa paperbag ang mga damit pangbata sa takot na makita iyon ni Greig.Huli na niyang napansin ang libro.Si Greig pa ang pumulot no’n.“A-akin na,” hinawakan niya iyon ngunit hindi binitawan ni Greig.“What is this?” Nagtataka nitong tanong.Pinakli ni Greig ang pahina dahil wala

“It's not like that.” Malamig na saad ng lalaki.Mabilis ang kaniyang pag-iling.“Talaga? What if I told you that she's only trying to frame me up? That she's trying to make me look bad in front of you?”Kumunot ang noo ni Greig.“Pupuntahan mo ba siya para itanong ‘yon? Kagaya ng ginagawa mo ngayon sa akin?”“She will never do that.” Naging madilim ang anyo ni Greig.Natawa si Ysabela.“See, you would not believe me. Pero bakit kapag si Natasha, naniniwala ka agad?”“I saw you pushing her away!” May diin sa boses ni Greig.Nagngitngit ang kaloob ni Ysabela sa sinabi nito.“Is that so?”Tumayo ito, at dahil matangkad ang lalaki ay hanggang balikat lang siya nito.Kailangan niya pang mag-angat ng tingin para magpantay ang tingin nila.“Natasha's weak and fragile, Ysabela. She couldn't even control her body for too long.”Umiling siya.Ngunit hindi niya masabi sa lalaki ang bumabagabag sa kaniyang isip. Kung totoong mahina na si Natasha, paano nito nakayang tumayo ng ganoon katagal sa h

Isinugod siya sa ospital at binigyan ng paunang lunas. Maliban sa ilang galos at sugat sa kaniyang palad ay wala na siyang ibang ininda.Iyon nga lang, maraming dugo rin ang nawala sa kaniya dahil malaki at malalim ang sugat. Kinailangan niya pang ipatahi ang sugat ng walang anesthesia.Ayaw niyang magpaturok ng anesthesia dahil baka makasama iyon sa kaniyang baby. Kaya't habang tinatahi ang kaniyang sugat ay umiiyak siya sa balikat ni Gretchen, ang babaeng tinulungan niya.Yakap-yakap siya nito at inaalu, ngunit walang paglagyan ang sakit na kaniyang nararamdaman. Bawat pagtusok ng karayom sa kaniyang laman ay hindi niya maipaliwanag ang sakit na dulot.Basang-basa ang kaniyang pisngi dahil sa luha. Dumudugo na rin ang kaniyang labi dahil sa mariin na pagkagat.Noon pa man ay takot na siya sa karayom at sa dugo. Kaya ngayon na kailangan niyang indahin ang lahat ng ito ay parang nahihirapan siyang huminga.“You're so brave, Ysabela.” Komento ni Gretchen nang matapos na gamutin ang kan