Lahat ng Kabanata ng Contract Marriage: Mr. President Chasing His Secretary Wife: Kabanata 11 - Kabanata 20

BAGO pa man masagot ni Cain ang tanong nito ay tumunog na ang kanyang cellphone.Mabilis naman ibinaling ni Katherine ang tingin sa labas ng kotse. Sa pagpikit ng mga mata ay tumulo ang luha sa kanyang mga mata.Hingang malalim ang kanyang ginawa bago magtanong, "Sinong tumawag?"Hindi agad nakasagot si Cain kahit hawak na ang cellphone at nakikita sa screen ang pangalan ni Margaret."Hello?" malumanay at halos pabulong niyang sagot mula sa kabilang linya."Cain, puntahan mo naman ako rito," saad ng dalaga mula sa kabilang linya. "Natatakot ako," dagdag pa ni Margaret.Dahil nasa passenger seat lang si Katherine ay nahimigan niya ang boses ng dalaga mula sa kabilang linya.Nakagat niya ang pang-ibabang labi upang mapigilan ang sariling humikbi."Wala ba si ate Lyn diyan na makakasama mo?" tanong ni Cain na panaka-naka ang tingin sa asawa."Hindi ko alam kung sa'n siya nagpunta. Puntahan mo naman ako rito, nahihirapan akong huminga."Napabuga ng hangin si Cain. Gusto niyang intindihin

NANG malayo-layo na si Katherine ay biglang natigilan si Cain. Hindi niya ito nais na umalis nang ganoon na lamang.Akmang hahabol siya nang mabilis pigilan ni Margaret. "Sa'n ka pupunta? 'Wag mo sabihing hahabulin mo siya matapos ng ginawa niya sa'kin?""Kaya nga dahil kung totoong sinaktan ka niya, hindi ko palalampasin ang ginawa niya," ani Cain. Matapos ay tinawag si Joey na nasa malapit. "Ikaw na ang maghatid sa kanya pabalik sa ospital," utos niya sa assistant. Pagkatapos ay sinundan si Katherine.Si Margaret ay bigla namang namutla dahil kapag nalaman ni Cain ang totoo ay paniguradong mag-iiba ang tingin nito sa kanya. Gusto niyang sumigaw sa inis ngunit dahil kasama niya ang assistant nito ay hindi niya magawang maglabas ng frustration.Ang tangi na lamang niyang nagawa ay hawakan nang mahigpit ang wheelchair na kinauupuan. Hindi niya matanggap na mas matimbang na si Katherine sa buhay ni Cain.Hindi niya maisip kung paano iyon nangyari pero hinding-hindi niya hahayaang magbag

SANDALING na blangko ang isip ni Katherine sa tanong ng biyenan. Gustuhin niya mang magsinungaling para pagtakpan si Cain, ay ayaw niya namang lokohin si Helen. Dahil malalaman at malalaman din naman nito ang totoo."Hinubad ko po, Ma'am.""Mama or Mommy," ani Helen."Po?" naguguluhang tanong ni Katherine."Iyon ang itawag mo sa'kin. Dapat masanay ka na dahil magulag mo na ako simula nang pakasalan mo ang anak ko."Mariing naglapat ang labi ni Katherine. Hindi niya kayang tawagin ito sa ganoon dahil... para saan pa kung malapit na silang maghiwalay ni Cain."May problema ba?" tanong ni Helen. Agad napansin ang lungkot sa mga mata ng manugang.Umiling si Katherine sabay ngiti upang itago ang tunay na nararamdaman.Marahan namang humaplos si Helen sa braso at buhok nito. "Hindi mo kailangang magkunwari. Kitang-kita kong may pinagdadaanan ka... dahil ba kay Cain?""H-Hindi po," react ni Katherine na agad nagsisi nang mautal. Talagang hindi niya kayang magsinungaling ng hindi pinaghahanda

WALA pang diyes minutos ay tumawag na si Lemuel, "Sir, nandito po ako ngayon sa police station kung saan dinala 'yung taong nagnakaw ng bag ni Madam Helen at nanakit kay Ma'am Katherine. Kaso... wala na po siya rito, nakalaya po matapos makapagbayad ng piyansa."Napakunot-noo si Cain. "Gano'n kabilis?" nagtataka niyang tanong.Hindi pa lumilipas ang dalawang oras matapos ang ginawa nitong krimen pero nakalaya na agad."Mukhang nagmula pa po 'yung lalake sa maimpluwensyang pamilya, Sir. Dahil ang sabi ay may kasamang attorney ang nagpiyansa," pahayag pa ni Lemeul."Alamin mo kung sa'ng lupalop ng Metro Manila ang lalakeng 'yun. At kung sa'ng pamilya siya nagmula," utos ni Cain."Masusunod po, Sir."~*~PASADO alas-diyes ng gabi ay pumarada ang isang pamilyar na sasakyan sa labas ng kilalang club sa lugar.Lumabas mula sa kotse si Joey at Lemuel. Pinagbuksan ng huli si Cain na nasa may backseat."Dito niyo siya natagpuan?""Yes, Sir. Ang sabi ng informant ay halos gabi-gabing nagtutungo

ILANG ORAS nagpahinga si Katherine at nang magising ay madilim ang buong kwarto. Tanging ang liwanag ng buwan ang nagsisilbing ilaw sa madilim na gabi.Ramdam niya ang hapdi at pangangati ng nasugatang kamay. Mukhang kailangan na niyang uminom ng gamot pero tinatamad siyang bumangon at ninamnam lang ang lambot ng kama.Ilang segundo siyang nakatanaw sa labas ng bintana. Pinagmamasdan ang nagkikislapang bituin. Mayamaya pa ay tumunog ang cellphone. Tuluyan na siyang bumangon sa kama para abutin ang gamit sa side-table. Pero kahit sa pagkuha ay pahirapan din.Hindi niya mahawakan ng maayos ang cellphone. Kumikirot ang kamay niya sa kaunting galaw. Slowly but surely ang ginagawa niya. Nang tuluyang mabuksan ang message ni Lian ay problema naman niya ngayon ang mag-reply.Ayon sa mensahe ng kaibigan ay may mini-reunion bukas. Magba-bonding silang magkakaibigan noong college pati iyong nasa malalayo ay pupunta.Pero dahil sa kalagayan ni Katherine ay hindi siya pwedeng magpakita bukas. Hin