All Chapters of My Mysterious Wife: Chapter 401 - Chapter 410

CHAPTER 6 3RD POV Lalo pang namilog ang mga mata ni Daisy, habang tinakpan pa rin ng matanda ang kanyang bibig. Mas lumakas pa kasi ang kalabog na narinig niya mula sa labas. Naisipan ni Daisy, naapakan ang para ng matanda. Para makasigaw siya at mabitawan nito, napatitig lang ito sa kanya at wala rin siyang makitang reaksyon, mula rito. “Fcvk!” Narinig niyang wika nito, habang hinila siya nito pabalik sa kama. Mabilis din ang galaw nito, na kinuha ang isang panyo at nilagay ito sa kanyang bibig. “Umm..” Ungol niya, matapos nitong matali ang panyo, sa bibig niya. Mahigpit naman nitong hinawakan ang kanyang mga kamay, para matali ito sa kama. “Ummm!!!” Ungol muli ni Daisy, habang napatingin ito sa matanda na palabas. ‘Tulong!!’ Gusto niya itong isigaw, pero walang lumalabas na boses sa kanyang bibig kun’di puro ungol, dahil sa panyo. ‘Kailangan kung makawala rito. Alam kung ito na ang pagkakataon, para mailigtas ako rito, nang taong nasa labas.’ Napapitlag siya, matapos niyang m

CHAPTER 83RD POV “Bakit mo ba kasi siya pinakawalan?” Inis na wika ni Daisy, habang bumalik at umupo sa tabi ng matanda. “Ayaw ko na silang dagdagan pa sa loob.” Balewala na wika nito at tumayo. Napatayo naman si Daisy, at inalalayan ito nang muntik na itong matumba. “Ayos ka lang?” Tanong niya, habang tinitigan ang matanda. Umiling ito sa kanya, habang napahawak sa tagiliran nito. “Samahan mo nalang ako sa taas. Gusto kung magpahinga.” Wika nito, habang bakas sa mukha nito ang sakit. “S-sige.” Utal na sagot niya, habang hindi maiwasan na makaramdam ng kaba. Iniisip niya na baka may masamang mangyari sa matanda. Paano nalang siya makalabas. Isa pa, ayaw niyang mag-isa dahil natatakot siya sa mga bangkay na nasa loob ng silid. ‘Ito ba ang silid niya?’ Napatingin si Daisy, sa malawak na silid at tangging sofa lang ang nakikita niya. ‘Paano niya ako nakikita kung nandito siya?’ Nang mapatingala siya, ay napakunot ang kanyang noo, matapos niyang makita ang mga cctv. Na nasa taas.

CHAPTER 10 3RD POV ‘Kainis! Bakit ba hindi ko maalala?’ Lumipas ang ilang oras, ay hindi pa rin dinadalaw ng antok si Daisy. Panay lang ang pagpikit niya ng kanyang mga mata. “June..” Sambit niya, habang hindi ito tiningnan. Ayaw niya na idilat ang kanyang mga mata, dahil natatakot siya. Iniisip niya na nagmumulto ang mga lalaking napatay ng matanda. “Tulog kana ba?” Muling wika niya, habang wala siyang naririnig mula rito. ‘Dapat pala hindi ko nalang siya kinakausap. Wala naman akong mapapala, dahil antukin naman ang mga matatanda.’ Inis siyang tumalikod at pinilit na makatulog. NANG magising si Daisy, ay agad siyang napabalikwas. Napatingin siya sa matanda at nakita na mahimbing pa rin itong natutulog. “Lolo..” Sambit niya at tumayo. ‘Anong oras na kaya?’ Tumayo siya at lumapit sa malaking kurtina. Binuksan niya ito, at sinilip ang labas. ‘Mukhang tanghali na. Bakit hindi pa rin siya gumising?’ “June..” Wika niya at kinalabit ito. Pero wala pa rin siyang nakuhang sagot mul

CHAPTER 12 3RD POV “Bumaba na tayo.” Wika nito, kaya tumingin siya rito. “Bakit? Anong gagawin natin do'n?” Taka na tanong niya rito. “Magluluto na ako, para sa hapunan natin.” Sagot nito, kaya napatingin siya sa labas. “Mukhang maaga pa.” Kunot noo na wika niya. “Mas maganda kasi kapag nandito na tayo sa taas mamaya. Alam mo naman, delikado sa labas.” Wika nito, kaya napatango siya. “Ayaw mo kasi na magpa-iwan dito.” Wika nitong muli, habang palabas sila sa silid. “Alam mong takot ako ‘di ba?” Sagot niya, habang hindi na ito umimik pa. NANG marating nila ang kusina ay umupo siya sa upuan at nagmamasid sa ginagawa ni June. “Mahilig ka pa lang magluto?” Tanong niya rito. “Sinikap kung matuto para kapag nag-asawa ako, ako mismo ang magluluto para sa kanya.” Malungkot na sagot nito. “Bakit hindi ka nag-asawa noon?” Tanong niyang muli. “Akala ko kasi ikaw ang tamang babae para sa akin.” “Ayan kana naman. Alam mong hindi pa ako ipinanganak, noong kabataan mo.” “Pero alam mo,

CHAPTER 143RD POV “Anong sa kanya galing?” Taka na wika ng kanyang ina. “A-Anak, galing ‘yan, sa restaurant ng tita Kai mo.” Wika ng kanyang ina, kaya kunot-noo siyang napatingin dito. “Hindi! Mali ka Mommy, hindi ‘yan do’n. Alam ko! Alam kung si June, ang nagluto niyan!” Galit na sigaw niya. “June?”“Tama na, kumalma ka Daisy, mas mabuti na magpahinga ka muna.” Wika ng kanyang ama. “Dahlia, samahan moa ng kapatid mo.” Utos nito sa kakambal niya. “Ang gulo mo..” Wika ng kanyang kapatid, kaya nilingon niya ito. “Paano ka na-kidnap? Kausap naman kita lagi sa phone mo.” Muling wika nito, kaya napahinto siya. “A-anong ibig mong sabihin?” “Daisy, nakalimutan mo ba, na lagi mo akong tinatawagan?” Gulat siyang napatingin sa kakambal niya, dahil simula noong nasa mga kamay siya ni June, ay hindi niya nahahawakan ang phone niya. “Hindi ako ang kausap mo Dahlia, at hindi ako nagsisinungaling sa ‘yo.” Wika niya, habang muling naglalandas ang kanyang mga luha. “Kung ganun, sino ‘yon?