All Chapters of My Billionaire Enemy Is My Lover: Chapter 11 - Chapter 20

Kinaumagahan, kung hindi pa ako ginising ni Serenity ay hindi pa ako magigising. Si mama ay walang planong gisingin ako kaya si Serenity ang gumawa. It's weird kasi tanghali pa siya nagigising kapag wala siyang pasok. Tapos ngayon ay maaga siya. “Sis, don't forget to send me the pictures,” sigaw ni Serenity ng pasakay na ako ng taxi. I forgot what she said she would do in the pictures. Tumango nalang ako para matapos na. I arrived at the company around 7:40 in the morning. Na-werduhan pa ang bodyguard ng makita niyang may binaba akong malaking maleta pagbaba ko ng taxi. Hindi pa nag-aalas otso ay may dumating na SUV sa tapat ng tanggapan ng kumpanya. Hindi na ako pumasok sa loob ng lobby dahil mahihirapan pa akong iangat ang maleta ko sa iilang hakbang papasok sa kumpanya. May bumabang tauhan galing sa SUV at saka kinuha ang maleta ko. Doon lang ako natauhan na ito na yong sasakyan ni Alaric. He was waiting in the backseat. Nakakahiya na may bumabaling na mga empleyado sa kotse a

Matapos naming kumain, bumalik kami sa suite. Plano ko sanang mamasyal kahit sa kalapit lang nitong hotel pero after seeing Magnus, nawalan ako ng gana. Alaric got busy with lots of calls. Base sa mga naririnig kung usapan nila, may ka-deal siyang businessman dito. Nagkulong ako sa kwarto. Kahit anong pigil ko, hindi ko maiwasang maging emosyonal dahil sa pagkakita sa ex ko. Magnus is a family friend. Malapit ang pamilya ko sa pamilya niya. They have business just like ours before… cargo company. Kahit pareho ng business ang lolo ko sa kanila hindi iyon naging hadlang para maging magkaibigan ang pamilya ko sa pamilya nila. I was so close with him and he takes care of me simula pa noong bata kami. Kaya hindi ko kailanman naramdaman na mahirap kami dahil palaging nandyan sa tabi ko si Magnus. If I needed money, he wouldn't think twice to give me. If papa needs help, Magnus' parents are there to help. Kaya lang ay hindi ko alam kung bakit bigla nalang nawala. I don't know anything I

“You're done with breakfast?” nahihiyang tanong ng babae. “Yeah,” maikling sagot ni Magnus. I noticed that he didn't spare her a glance. “Okay…” mahinang sinabi ng babae. Pansin kong may gusto pa siyang sasabihin pero dahil hindi siya binalingan ni Magnus ay umalis nalang siya. Pero pansin kong bago siya umalis ay ngumiti siya sa akin. Tinaasan ko ng kilay si Magnus. “Who's she?”“Family friend.” He shifted his weight before he continued talking. “I'm going to our vineyard, do you want to see it? Para makapasyal ka na din?”Aangal sana ako pero ng marinig kong pasyal ay bigla akong na excite. I've been here for two days at sa hotel room lang ako. Gustong gusto kong pumasyal pero natatakot din ako. Wala din atang plano na mamasyal si Alaric. Ngumuso ako kunwaring nag-iisip. It's funny how I am hurt because of what he did yet I also don't want to see him hurting. He may have hurt my feelings but I can't also deny all the things he had done for me. I was spoiled whenever I'm with him

Nakatulog si Alaric dahil sa sobrang kalasingan. I pushed him away from me because I'm starting to feel breathless. Di hamak na mas mabigat siya kaisa sa akin.Kabado akong umupo matapos ko siyang mapahiga sa gilid ko. Narinig ko siyang umungol pero nanatili siyang nakapikit. Nanghihina akong tumayo at naglakad pabalik balik. Hindi ako makapaniwala sa nangyari. I know he's drunk and he might not know what he was doing but it's still scary to think that something might happen to us if he didn't get unconscious.Ano ba kasi ang ikinagagalit niya? Dahil ba pumasyal ako o dahil kasama ko si Magnus? Is he jealous?Sarkastiko akong tumawa sa sarili. Common Seraphina! Pinapahirapan ka nga niya, diba? Bakit siya magseselos?Pero bakit alam niyang may lalaki akong kasama? Did he saw us? Dahil sa tulog na tulog na si Alaric,hindi ko alam kung saan ako matutulog. Carrying him is not an option. Ayoko naman sa kwarto niya kasi baka may mawala doon at masisi pa ako. Ilang minuto akong nakatungan

Hindi ko alam ilang oras akong walang malay. Nagising nalang ako na may proper bandage na ang kamay ko. I was laying properly too which I remember I wasn't before I lost consciousness. Hindi na masakit ang kamay ko at medyo magaan na ang pakiramdam ko. Pero sino kaya ang gumamot sa sugat ko? Did Alaric do it despite being mad at me?Nasa pag-iisip pa ako ng biglang bumukas ang pintuan. I saw Alaric holding a tray of food. Walang bakas na emosyon ang mukha niya. And I know he's still mad. Come to think of it, kasalanan ko naman talaga kung bakit siya nagalit. I was with him in this trip tapos ay bigla bigla akong nawawala na hindi niya alam. Kung ganon ang gawin niya sa akin at bigla siyang nawala, magagalit din ako. Lalo pa’t wala akong masyadong dalang pera. Nilapag niya ang tray sa side table ng kama. Iniwas ko ang tingin ko ng nasa tabi ko na siya. Unti-unti akong nanlulumo dahil sa mga tumatakbo sa isip ko. Iniisip niya ba na nagpapanggap pa rin ako? Na kunwari nawalan ako ng