Matapos naming mag-dinner ni Levi ay hinatid niya rin ako sa bahay. I never felt so much giddy in my life, ngayon lang na alam kong gusto rin ako ni Levi.“I'll see you on Friday,” paalam ko sa kanya.“I'll see you on Friday.” He chuckled.Nagpaalam ako pero hindi pa ako bumababa sa kotse niya. Nasa tapat na kami ng bahay, at gabi na. Pero parang ayaw ko pang bumaba.“Saan mo nilagay 'yong sand bottle na binigay ko sa'yo?” tanong ko imbes na kalasin ang seatbelt at lumabas na.I saw him smile at my question. “I put it on my nightstand table. Can't bring it with me. Baka mabasag,” aniya.“Nakalagay din 'yong akin sa table ko. It reminds me of our trip to Palawan.”“Mine reminds me of you,” sabi niya.I chuckled. “Well… it also reminds me of you,” mahina kong sabi.Natahimik kami pareho matapos niyan. Ngumuso ako, ayaw pang bumaba. Pero wala na akong maisip na sasabihin kaya unti-unti kong kinalas ang seatbelt ko.“I'll go ahead. Thank you for the dinner. I enjoyed it.”“Hmmm… see you o
最終更新日 : 2025-10-23 続きを読む