CHAPTER 41MALALIM na ang gabi ng matapos ang usapan namin na nauwi na rin sa tawanan dahil sa kakulitan ng magkapatid. Hindi ko pa rin lubos maisip na ganito pala ang nangyari sa buhay ko na akala ko ay sa tv, drama, o sa nabasang libro lang nangyayari ang ganito. Totoo pala talaga na may ganun na pangyayari sa buhay ng tao. Hindi ako makatulog dahil sa dami ng iniisip na hanggang ngayon ay pinoproseso pa rin ng utak ko ang mga nalaman ko. Masaya at may halong lungkot dahil wala na ang Mama ko, dahil sa sinubukan niya akong iligtas at na-coma pa ang Papa ko. Hanggat hindi namin makukuha ang hustisya ay hindi kami titigil. Salamat sa pamilya dahil hindi nila sinukuan ang pamilya ko. “Hindi ka makatulog?” tanong ni Ace at inabutan ako ng wine. Masaya ko naman na tinanggap ang wine. “Salamat,” ani ko. Ngumiti siya at mas lalong gumwapo sa paningin ko. Akala ko ang suplado niya, marunong din pa lang ngumiti. He looks better when he smiles. “Ano ang iniisip mo? Hindi pa rin ba mag-si
Terakhir Diperbarui : 2025-04-11
Masuk
