Semua Bab THE BILLIONAIRE'S SON ( SURROGATE MOM ) : Bab 1 - Bab 10

Pagdating ko sa bahay, wala sina Tita at Alysa, naiwan na lang si Bon-bon ang bunso kong kapatid. He is just five years old. Nasaan ba si Kalsey? Naglakwatsa na naman ba? Alysa and Kalsey are my step-sisters. "Bon, where are they?" tanong ko kay bunso. "Tita went to the grocery store together with Alysa, and ate Kalsey is with your ex-boyfriend. And I am left here alone again,” he said, sounding so sad and lonely. "I’m sorry, Bon, if I don’t have time to take care of you. Tita has a lot of demands, and if I don’t follow what she says, she will kick us out of the house," I said sadly as I carried him. May sakit si Bonbon at nalulungkot ako para sa kanya. kaya gagawin ko ang lahat mapagamot ko lang siya. Kahit anong trabaho na 'yan, basta marangal. Pero bigla kong naalala kong paano ako binenta ng Tita ko noon sa isang matanda na mayaman. Kaka-18 ko pa lang noon, mabuti na lang ay tumakas ako kaya naisipan ko na lang na mag-abroad. ........ MAKALIPAS ang ilang araw, wala pa

"Now, I'll go get your things. Sabi mo kanina na sinunog ng mommy mo ang mga gamit namin, then I'll take your things, instead." Umakyat na ako sa taas ngunit pinigilan niya ako at hinila ng malakas ang buhok ko. "G**a ka talaga, useless b**ch." Sigaw niya at biglang sinipa ang paa ko kaya napa upo ako sa sobrang sakit. "What's happening?" It's Tita na salubong ang kilay. "Look, mom, she said you're crazy and obsessed and she's going to get my things instead." Sumbong ni g***ng Kalsey. "You what? " Sigaw ni Tita at dalawa na sila na pinagtutulungan ako. Ang sakit ng ulo ko at ng paa ko, g**a mga to. "Aray, Tita stop it." Sigaw ko at tinulak sila isa-isa. "Leave you useless b**ch," sigaw ni Tita at hinila ang buhok ko pababa ng hagdan. "Lumayas kana Domi, wala kang kwenta." Sigaw ni Kalsey as if naman may kwenta din siya. Umiiyak na lang ako dahil sakag**ahan ng aking Tita at bruha na step sister. Last time nga nung pinalayas ako muntik na akong ma kidnapped kasi ib

"Sakay na po kayo." Pinag-buksan namam ako ni Eduardo ng pintuan. Hindi ko naman maiwasan na matuwa.Ang bait niya at gwapo pa. Agad naman akong sumakay sa kotse, at agad namang umalis si Eduardo. Tahimik lang kami sa loob. Basang-basa na rin ako dahil sa ulan. Pero okay lang. Mahalaga ay makakaalis na ako sa lugar na ‘yun."Next time, stop running away." Halos mapalundag ako sa gulat ng may biglang nagsalita sa likuran ko. Lumingon ako sa backseat ngunit di ko kita yung tao, kasi madilim sa loob. Ang lamig ng boses at ang lalim, ngayon lang ako nakarinig ng ganung boses sa tanang buhay ko. Nakakakilabot. "I-i am not r-running away, s-sir. Natakot lang talaga ako. " Nauutal kung salita."Tsk!!" Yan lang narinig ko."Pasensya na talaga at naabala ko pa kayo. Hindi ko naman kasi alam na kayo pala ‘yun.” Depensa ko pa rin sa sarili ko. Hindi na ito sumagot at patuloy lang sa pag da-drive si Eduardo na pogi. "Eduardo."tawag ko sa kanya. Seryoso rin niya."Hmm…" Pati ba ito ang husky

Limang araw na mula noong huli ko siyang makita. Diyos ko, bakit parang namimiss ko siya? Alam kong mali, at hindi pwede ito. Magagalit si Mrs. Horman kapag nalaman niyang may gusto ako sa anak niya. Nakakabaliw naman talaga kasi ang suplado na ‘yon. Hindi ko pa nakikilala ang girlfriend ni Sir Ace. May nangyari siguro noong umalis siya, kaya hanggang ngayon wala pa akong pagkakataong makita siya. "Ate, ayos ka lang ba? Parang namumula ka. Bakit?" kuryosidad na tanong ni Bonbon na may kislap sa mga mata. Ang cute na bata. Manang-mana kay Papa. Half Canadian kasi si Papa kaya may halong dugo kami. Gwapa rin naman si Papa at matangos ang ilong na namana ni Bonbon. Ngumiti ako at hinaplos ang kanyang buhok sabay suklay gamit ang mga daliri ko. "Hmm, may iniisip lang ako. Kumusta ang pakiramdam mo? May nararamdaman ka bang sakit?" mahinahon kong tanong. Sinabi ng kasi doktor niya na maging mas mapanuri ako sa mga kilos niya at anumang abnormalidad, pero salamat naman at wala pa akon

Nakatulog ako kagabi siguro dahil nalasing ako. Kaunti lang naman ang ininom ko, pang-patulog lang. Pero nalasing ako agad Nagising ako ng alas diyes ng umaga, kaya ramdam na ramdam ko ang gutom ko. Pumunta ako sa kusina para magluto, pero nagulat ako dahil may pagkain na sa mesa. Malinis na din ang bahay. At ang mga damit na nagkalat sa sofa kagabi ay wala na rin. "Anong nangyari dito? Nanaginip ba ako?" gulat na tanong ko sa sarili ko. Sinusuri ang bawat sulok ng bahay, maayos na talaga. Nilapitan ko ang mesa at may nakita akong note. At may nakaluto ng pagkain, mainit-init pa. “Be neat and clean, woman.” Malinis naman ako ah! Sino ba kasi ang pumasok dito sa bahay? Wala akong kilalang pwedeng pumasok dito. Pero kung si Tiya, sigurado akong gigisingin niya ako. What the heck? Agad kong kinapa ang sarili ko, baka may kung anong maramdaman akong sakit, pero wala naman. Ano ba ang ginawa ko kagabi? Dahil gutom na gutom ako, kinain ko ang pagkain sa mesa. Hindi ko na iniisip kung