All Chapters of พ่ายเกมสวาท: Chapter 211 - Chapter 220

ตอนที่ 194 มันสายไปแล้ว...หลังจากที่ฉันขึ้นรถกลับไป ~~--- มาร์ค Talk ---“ยังไง...มาร์ค...มองเขาตาละห้อยขนาดนี้ ไม่แสดงตัวออกมาเลยล่ะ เอาแต่แอบมองแอบฟังอยู่ได้” น้ำค้างที่เอ่ยแซวผม หลังจากที่เห็นผมเดินออกมาจากที่ซ่อนตัวเพื่อมามองดูเธอจนลับตาไป“ทำอย่างงั้นได้ยังไงล่ะ เขาจะได้หาว่าฉันเป็นโรคจิตล่ะสิ” ผมตอบน้ำค้างเสียงอ่อย พร้อมกับความรู้สึกเศร้าที่ก่อตัวอยู่ในหัวใจ“ทีเรื่องอื่นยังทำเป็นเนียนได้เลย” น้ำค้างยังไม่เลิกแซว“มันไม่เหมือนกันโว๊ยยย...” ผมโวยใส่เพื่อนสาวเล็กน้อย“และก็...จะให้ทำไงได้ล่ะ...ทุกอย่างมันสายไปหมดแล้วนิ” ผมที่ปลงตกเอ่ยเสียงเศร้า หลังจากที่ความจริงในวันนี้มันได้ตอกตะปูปิดความหวังของผมจนหมดสิ้นลงไปแล้ว“แหม...แต่ก็กล้าน่ะย่ะ...ไม่ใช่หมอสูติฯ แต่เสนอตัวไปบอกผลตรวจให้เขาน่ะ” น้ำค้างที่อดแขวะไม่ได้ เพราะแค่เธอเห็นว่าเขาแทรกแซงขั้นตอนการตรวจจนออกนอกหน้าขนาดนี้ ไม่ต้องบอกก็รู้เลยว่าผู้หญิงคนนี้ต้องสำคัญสำหรับเขามากขนาดไหน“ก็ให้ทำไงได้ว่ะ...ก็คนมันอยากรู้นี่หว่า” ผมที่มักไม่เป็นตัวของตัวเองเลย ถ้าเรื่องนั้นมันเกี่ยวกับเธอ พร้อมกับนึกย้อนไปถึงตอนที่ผมได้กระซิบออกคำสั่งกั

ตอนที่ 196 (NC) เมียง้อเสียงครวญครางแสนรัญจวนใจเปรียบเสมือนกับคำเยินยอสรรเสริญ กลับยิ่งเร่งให้ฉันรุกเร้าไม่รอช้าจัดการใช้ริมฝีปากอวบอิ่มและลิ้นที่นุ่มอุ่น เข้าครอบงำ ดูดกินท่อนเอ็นแข็งประหนึ่งเป็นไอติมแท่งหวานที่ฉันโปรดปราน และมีความสุขทุกครั้งที่ได้ลิ้มลองบ๊วบๆๆๆ อั่กๆๆ แผล็บๆๆๆโพรงปากนิ่มที่เข้าโรมรันรัดท่อนเอ็นลำใหญ่ แถมออกสเต็ปทั้งดูดทั้งเลียสลับกันไปอย่างเมามัน และถึงแม้ว่าขนาดของมันจะใหญ่คับปากมากจนลำบากในการดูดกินมากแค่ไหน และแม้ว่าความยาวของมันจะกระแทกไปสุดคอหอยมากเท่าไร แต่ความอร่อยฉันถึงกลับยอมใจยกให้เป็นหนึ่งในของโปรดที่ยามเมื่อได้เอาปากเข้าครอบงำเมื่อไร ฉันเองก็แทบจะไม่อยากถอดถอนมันออกจากโพรงปากของตัวเองเลยบ๊วบๆๆๆ อั่กๆ อ่อกๆ“อ๊าาาาส์...ซี๊ดดดด ~~ อย่างนั้นแหละทูนหัว...ดูดของผัวแรง ๆ เลยคร้าบบบ...อ๊าาาาส์ ~~” ความเสียวซ่านจนเกินจะบรรยายทำให้เขาต้องเปล่งเสียงร้องครางออกมาอย่างคนที่มีความสุขจนแทบขาดใจ และความหฤหรรษ์ที่เกิดขึ้นก็ทำให้เขาถึงกับจับหัวทุยของฉันล็อกเอาไว้ เพื่อไม่ให้ปากที่กำลังสร้างความวาบหวามต่อลำเอ็นของเขาห่างหายไปไหนและการกระทำนั้นก็ยิ่งทำให้ฉันปลื้มใจจน

ตอนที่ 197 (NC) ยังไม่หายงอนฉันที่รู้สึกอิ่มเอมใจ และคิดว่ากิจ (กาม) กรรมเกมรักของเราทั้งสองคนคงจะสิ้นสุดลงแต่เพียงเท่านี้แล้วแต่ทว่า...ฉันคงดูแคลนความต้องการเขาน้อยไป...ในขณะที่ฉันยังไม่ทันได้พักให้หายเหนื่อย ความรู้สึกบางอย่างก็ได้เกิดขึ้นตรงบั้นท้ายงามงอนของฉัน มันทำให้รับรู้ได้ว่า ณ ตอนนี้ได้มีสิ่งแปลกปลอมลักษณะขนาดใหญ่เป็นแท่งแข็ง กำลังกระดุกกระดิกดุนดันหยอกล้อเรียกร้องความต้องการที่ยังคุกรุ่นอยู่สัญชาตญาณมันบอกให้ฉันรู้ตัวในทันทีเลยว่า ถ้าหากยังขืนนั่งอยู่ในท่านี้ต่อไม่แคล้วฉันคงต้องรับศึกหนักนับจากนี้แน่ ๆ ดังนั้นเพื่อหลีกหนีความเมื่อยล้าที่อาจจะเกิดขึ้นได้ในอนาคตอันใกล้นี้ ณ วินาทีนี้ฉันคงต้องรีบตัดสินใจลุกขึ้นเพื่อจะหนี...แต่ทว่า...สัญชาตญาณของฉันมันคงช้ากว่าเขาไปก้าวหนึ่งหมับ!!“ว๊ายยย...!!”ฉันร้องเสียงหลงทันทีที่ร่างบางถูกจับยกจนตัวลอยโดยไม่ทันได้ตั้งตัว เขาที่จับตัวฉันให้หันไปเผชิญหน้าของเขา พร้อมกับสายตาคมที่แสดงความต้องการอย่างไม่ปิดบังและในขณะที่เขายกตัวฉันเพื่อปรับท่าทาง เขาก็ที่ได้จัดการจัดท่าทางให้ฉันนั่งคร่อมกลางลำตัวเขา จนจุดกึ่งกลางของสองเราแนบชิดติดกันแทบ

ตอนที่ 199 แฮ็กข้อมูลย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ ~~“มึงว่าไงนะ...” ผมถลึงตาทันทีหลังจากที่ได้รับโทรศัพท์ที่กิตมันยื่นมาให้ โดยมันบอกว่าไอ้ทดบอดี้การ์ดที่ติดตามเอลิซ โทรมาแจ้งว่าเอลิซให้ขับรถพาไปที่โรงพยาบาล M พรีเมียม“ว่า...” ผมกรอกเสียงเข้มเข้าไปในสาย โดยที่พยายามระงับความขุ่นเคืองเอาไว้“นายหญิงเอลิซให้ผมมาส่งที่โรงพยาบาล M พรีเมียมครับนาย ผมไม่ทราบว่านายหญิงเป็นอะไร เพราะนายหญิงไม่บอกอะไรเลย โดยบอกแค่ว่าให้ผมมาส่งเธอที่นี่และรอเธออยู่บนรถไม่ให้ผมตามลงไปครับ” ทดบอดี้การ์ดประจำตัวเอลิซเอ่ยเสียงสั่น เนื่องจากรู้ดีว่าตอนนี้ผมโกรธมากแค่ไหน“แล้วทำไมมึงไม่พาเมียกูไปเครือโรงพยาบาลของกูว่ะ!!” ผมตะคอกกลับไปด้วยเสียงอันดัง“ผะ...ผมบอกนายหญิงแล้วครับ ตะ...แต่นายหญิงไม่ยอม” บอดี้การ์ดหนุ่มเอ่ยเสียงตะกุกตะกัก เหงื่อกาฬเริ่มผุดเต็มกรอบหน้าเข้มผมที่เห็นว่าบอดี้การ์ดประจำตัวเธอก็คงไม่อาจจะขัดคำสั่งของเธอได้ เลยได้แต่ถอดถอนใจเพราะถึงยังไงผมก็รู้ดียิ่งกว่าใครว่าเวลาเธอพยศเป็นยังไง...“เฮ้ออออ...เออเดี๋ยวกูจัดการเอง มึงก็ทำตามหน้าที่ทำตามที่เมียกูบอกไปแล้วกัน แต่ที่สำคัญที่สุดคือห้ามให้เกิดเรื่องกับเมี

ตอนที่ 201 เป็นมันอีกแล้ว!!“นะ...นายครับ...มะ...มีข้อมูลใหม่ที่อัปเดตเมื่อสักครู่เกี่ยวกับโรงพยาบาลนั้นมาส่งครับ” แฮ็กเกอร์คนเดิมที่ถูกผมเอาปืนจ่อเดินถือเอกสารเข้ามาด้วยทีท่ากล้า ๆ กลัว ๆและเมื่อผมหยิบเอกสารนั้นขึ้นมาพิจารณา พร้อมกับแฮ็กเกอร์คนเดิมที่ยังใจดีสู้เสือยืนรอเพื่อที่จะอธิบายข้อมูลในส่วนที่ผู้เป็นนายอย่างผมอาจจะสงสัยอยู่ เพราะตัวแฮ็กเกอร์หนุ่มรู้ดีแน่ ๆ ว่าเจ้านายของเขาต้องถามถึงความผิดปกติที่เกิดขึ้นอย่างแน่นอนและในวินาทีนั้นเอง...สิ่งที่แฮ็กเกอร์คาดการณ์เอาไว้ก็เป็นจริงเพราะหลังจากที่เจ้านายของเขาได้เห็นข้อมูลในมือ ใบหน้าคมเข้มก็เงยหน้าขึ้นไปมองที่แฮ็กเกอร์หนุ่มเพื่อขอคำอธิบายในทันที“คือเมื่อกี้ระบบของโรงพยาบาลนั้น จู่ ๆ ก็เด้งชื่อคุณหมอคนหนึ่งขึ้นมาเพื่อลงการตรวจ แต่พอผมจะทำการแฮ็กเข้าไปดูอีกครั้ง ก็ปรากฏว่าข้อมูลของหมอคนนี้และรายละเอียดอื่น ๆ หายเกลี้ยงเลยครับ เหมือนกับว่าถูกสั่งลบกะทันหันและน่าเสียดายตรงที่การลบเป็นการลบแบบถาวร จึงทำให้ไม่สามารถกู้ข้อมูลขึ้นมาได้ครับ” แฮกเกอร์หนุ่มอธิบายรัวผมที่ในตอนแรกรู้สึกใจชื้นขึ้นมา แต่ทว่า...หลังจากที่ฟังคำอธิบายของลูกน้องที