Semua Bab มารเร้นกายดับแสงดารา: Bab 71 - Bab 75

วันนั้น สวีลู่ชิงกลับถึงจวนก่อนเวลานัดพบพอดี เมื่อคนเป็นพี่ชายเห็นสีหน้าหนักใจของนางก็คาดเดาได้ว่าความรู้สึกคงจะเปลี่ยนไปไม่น้อยจึงถามไถ่น้องสาวไปตามตรง หากมีหนทางใดช่วยเหลือได้ เขายอมทำทุกอย่างเพราะนางคือน้องสาวคนสำคัญ “คิดสิ่งใดอยู่หรือ” คุณชายสวีดึงแขนน้องสาวหลบมาที่มุมหนึ่งของจวน สายตามองคนตรงหน้ารอคำตอบ “...” “เจ้ารู้ใช่หรือไม่ว่าข้าอยู่ข้างเจ้าเสมอ” น้ำเสียงอบอุ่นทำให้สวีลู่ชิงถอนหายใจเฮือกใหญ่ แม้ว่าคนสกุลสวีจะถือกฎระเบียบและสิ่งที่สตรีควรปฏิบัติเป็นสำคัญ แต่พี่ชายของนางก็เป็นคนที่คิดไม่เหมือนผู้ใดจึงคอยหาทางหนีทีไล่ให้เอาไว้เสมอ “ข้าไม่รู้ว่าจะทำอย่าง

สวีต้าเฟิงไม่ได้ลงมาตามจับหลานชายของตัวเองเพียงเท่านั้น แต่ยังมาเตือนกงจื่อเย่ผู้เป็นบิดาของมารน้อยด้วยสีหน้าจริงจังเหมือนทุกครั้งจอมมารนิ่งเฉยเพราะรู้อยู่แล้วว่าเขาต้องการพูดเรื่องอะไร แต่มักทำหูทวนลมอยู่ร่ำไป คิดอยากทำตามใจตัวเองตามประสาเป็นทุนเดิม “ข้าเคยบอกเจ้าแล้วมิใช่หรือว่าอย่ายุ่งเกี่ยวกับโชคชะตาของนาง เหตุใดเจ้าถึงไม่ฟังข้าบ้างเล่า” เทพวายุพยายามข่มใจลดน้ำเสียงลงราวกับวอนขอให้อีกฝ่ายทำตามที่เขาบอก “เจ้ามาโทษข้าเรื่องอันใด ไม่เห็นหรือว่าข้าอยู่ในสภาพแทบพิการ ต่ำต้อย ไม่มีชื่อเสียงเงินทอง มิหนำซ้ำสุขภาพยังย่ำแย่ทรุดโทรมจะมีเวลาไปสร้างเรื่องอันใดให้เจ้าหนักใจอีก” กงจื่อเย่นิ่วหน้าพูดตามความจริง “ดาบเขี้ยวอสูรของเจ้าบินว่อนภพสวรรค์สร้างความแตกตื่นให้ผู้คนบนนั้นคิดว่าเจ้าจะยึดคร

จากนั้นไม่นานใต้เท้าสวี ฮูหยินและสวีลู่ชิงถูกนำตัวออกมาจากจวน นางหันมองบ้านที่เคยอยู่ เวลานี้ผู้คนในนั้น บ่าวรับใช้ เสี่ยวมู่กำลังดิ้นรนบอกว่าตนเองไม่รู้ไม่เห็นอะไรทั้งนั้น ระหว่างถูกควบคุมตัวไปสอบสวน พวกเขาต้องเดินผ่านตลาดและหมู่บ้าน แม้จะเป็นสถานที่คุ้นเคยแต่ครั้งนี้ความรู้สึกนั้นกลับไม่เหมือนเดิมเพราะแววตาที่ชาวบ้านมองมากำลังกล่าวโทษว่าพวกเขาเป็นคนทรยศต่อบ้านเมือง สวีลู่ชิงเดินรั้งท้ายขบวนจึงตกเป็นเป้าโจมตีได้ง่ายเมื่อชาวบ้านคนหนึ่งขว้างสิ่งของเพื่อจะลงโทษนางให้สมกับความผิดที่ได้ทำ ทว่า ใครบางคนกลับพุ่งตัวเข้ามาโอบกอดนางไว้ไม่ยอมให้ของเหล่านั้นเฉียดร่างกายแม้เพียงเสี้ยว “คุณหนู” น้ำเสียงห่วงใยทำให้สวีรู้ชิงรู้สึกตัวว่าไม่ได้อยู่ในความฝัน &ldquo