Semua Bab Echoes of Deception: Bab 161 - Bab 170

Sa kabila ng malamig na hangin na dumampi sa kanyang balat, pakiramdam ni Khate ay mas mainit ang presensya ni Anthony kaysa sa anumang bagay sa paligid. Ang lalaking ito, na minsan niyang minahal at iniwasan, ay muling nasa harapan niya, nag-aalab ang tingin, tila may gustong iparating ngunit pinipigil ang sarili.Hindi siya dapat magpakain sa emosyon. Hindi na siya ang babaeng dati.Muling bumuntong-hininga si Khate at tumingin sa malayo, pilit na inililihis ang kanyang isip mula sa presensya ni Anthony. Ngunit kahit anong gawin niya, hindi niya kayang balewalain ang lalaking ito, lalo na't nasa parehong bilog sila ngayon."Alam kong may gusto kang sabihin, Anthony," mahina ngunit matigas ang kanyang tinig. "Sabihin mo na lang nang diretsahan."Malamig ang mata ni Anthony, ngunit may bahagyang pag-aalinlangan sa kanyang ekspresyon. Halata sa kanyang anyo na gusto niyang pag-usapan ang isang bagay na mas malalim kaysa sa kanilang kasalukuyang sitwasyon."Bakit ka bumalik?" muling tan

Tahimik na pinagmamasdan ni Khate si Amanda, ang babae sa harapan niya na minsang itinuring niyang biyenan. Noon, ang bawat ngiti at tingin nito ay puno ng pagmamahal—o kahit papaano, iyon ang akala niya. Ngayon, ang ekspresyon ng ginang ay kalmado, ngunit ang lamig sa kanyang titig ay hindi kayang pagtakpan ng mahinahong pananalita.Pinilit niyang panatilihin ang kanyang propesyonal na postura. “Ano po ang nais niyong pag-usapan tungkol kay Anthony?” tanong niya, pinananatili ang maingat na tono sa kanyang boses.Isang mahinang buntong-hininga ang pinakawalan ni Amanda. “Diretso sa punto, gaya ng dati,” anito, bahagyang tumango. “Nais ko lang sanang linawin kung ano ang plano mo sa pagbabalik mo rito.”Bahagyang tumaas ang kilay ni Khate. “Wala akong ibang pakay kundi ang aking trabaho, Ginang Amanda. Kung iniisip niyo na may kinalaman ito kay Anthony, nagkakamali po kayo.”Isang matipid na ngiti ang lumitaw sa labi ng matanda. “Talaga ba? Pero kagabi, tila iba ang nakita ko.”Bahagy

Lumipas ang ilang araw mula nang maganap ang hindi inaasahang pagkikita nina Khate at Anthony sa ospital, ngunit kahit anong gawin niya, hindi niya maalis sa isipan ang paraan ng pagtitig nito sa kanya—ang tila mabigat na emosyon sa likod ng malamig nitong tingin, ang hindi masambit na mga salita na tila nais nitong iparating ngunit hindi niya kayang intindihin.Sa tuwing mapapadaan siya sa VIP ward, hindi niya maiwasang makaramdam ng bahagyang kaba, ngunit pinipilit niyang itago ito sa likod ng kanyang propesyonalismo. Ayaw niyang bigyang-pansin ang presensya ng lalaking minsang naging sentro ng kanyang mundo. Ayaw niyang magmukhang mahina, lalo na ngayon na pilit niyang binubuo ang bagong buhay na malaya mula rito.Ngunit tila hindi rin nagpaparamdam si Anthony. Hindi niya alam kung bumubuti na ba ang kalagayan nito o kung kusa ba nitong iniiwasan ang anumang interaksyon sa kanya. Para bang isang laro ng tahimikang nagaganap sa pagitan nila—isang hindi malinaw na labanan kung sino a

Hindi pa man tuluyang nawawala ang alingawngaw ng huling sinabi ni Anthony, ngunit pakiramdam ni Khate ay bumigat na ang buong paligid. Nakatayo siya sa gitna ng malawak na silid, pilit na pinapalakas ang loob niyang harapin ang lalaking minsan niyang minahal—at iniwan. Ngunit paano ba haharapin ang isang taong hindi kailanman nakalimot? Paano ba ipapaliwanag ang isang lihim na inilihim niya sa mahabang panahon?Pumikit siya saglit at pilit na pinakalma ang kanyang damdamin. Naririnig niya ang marahang paghugot ng hininga ni Anthony sa kanyang harapan, isang malinaw na indikasyon na hindi pa ito tapos sa kanilang usapan. Nang dahan-dahan niyang iminulat ang kanyang mga mata, nakita niyang nakatitig pa rin ito sa kanya, ang mga mata nitong puno ng hinanakit, hindi lang sa kanya kundi marahil sa kanilang nakaraan."Anthony, hindi mo ako kayang diktahan kung sino ang dapat kong kausapin," mariing sabi ni Khate, pinapanatili ang matatag na tinig kahit pa sa loob-loob niya ay may kung anon

Habang bumibigat ang katahimikan sa pagitan nina Khate at Anthony, hindi niya maiwasang maramdaman ang mabilis na pagtibok ng kanyang puso. Pilit niyang pinapakalma ang sarili, ngunit ang matinding titig ni Anthony ay tila humihila sa kanya pabalik sa nakaraan—sa isang panahong pinilit na niyang ibaon sa limot.Napalunok siya at dahan-dahang tumalikod, umaasang matatapos na ang usapan nila. Ngunit hindi ganoon kadali ang lahat."Khate," muling tawag ni Anthony, mas malambot ngunit may halong bahagyang pakiusap ang kanyang tinig. "Huwag mo akong iwan ng walang sagot, please lang."Napapikit nalang si Khate, pilit na pinipigilan ang panginginig ng kanyang kamay. Alam niyang kung magpapatuloy siya sa usapang ito, maaaring buksan niya muli ang sugat na matagal nang nakapikit. Ngunit paano kung ito na ang pagkakataong kailangan niya upang tuluyang makalaya?Huminga siya nang malalim bago bumaling muli kay Anthony. "Ano pa ba ang gusto mong marinig mula sa akin?" mahinahon ngunit matigas ni