ฮ่องเต้ไม่ได้ตอบตกลงทันทีเขากำลังใคร่ครวญหลายเรื่องแม้ฉู่เซียวเหอจะไม่เคยได้ยินฉู่เยว่หลีพูดเรื่องเหล่านี้มาก่อน แต่เมื่อฉู่เยว่หลีเอ่ยขึ้นในตอนนี้ เขาก็เข้าใจความตั้งใจของนางอย่างรวดเร็วฉู่เซียวเหอรีบขึ้นเวที คุกเข่าข้างฉู่เยว่หลี และเอ่ยเสียงดังว่า "ขอฝ่าบาททรงอนุญาตให้กระหม่อมนำทัพตระกูลฉู่ไปยังชายแดนใต้ เพื่อปกป้องแผ่นดินตงหลิงของเราพ่ะย่ะค่ะ!""นี่..." ฮ่องเต้หรี่ตาครุ่นคิดแต่จู่ๆ พระสนมรุ่ยก็หัวเราะลั่น "ชายแดนใต้อยู่ไกล แม่ทัพฉู่ไปคราวนี้ ไม่รู้เมื่อไหร่จะได้กลับมา แต่อาหลีถึงวัยออกเรือนแล้ว แม่ทัพฉู่สู้รอให้อาหลีแต่งงานเสียก่อน รอให้อาหลีมีคนดูแลแล้ว แม่ทัพฉู่ค่อยออกเดินทาง ก็จะได้คลายกังวลไปได้บ้าง"พระสนมรุ่ยมองฮ่องเต้ด้วยความยื้มอันอ่อนโยนยิ่งขึ้น "ฝ่าบาททรงเห็นว่าอย่างไรเพคะ?"ฮ่องเต้ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก็ไม่ได้เอ่ยอะไร เพียงแต่พยักหน้าพระสนมรุ่ยกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ฮองเฮากลับเอ่ยขึ้นว่า "ก็จริง ตระกูลกั๋วกงเป็นตระกูลซื่อสัตย์ภักดี บัดนี้ในรุ่นเยาว์ก็เหลือเพียงแม่ทัพฉู่และอาหลีเท่านั้น""ข้าก็ถือได้ว่าเฝ้ามองทั้งสองคนเติบโตมาตั้งแต่เด็ก ยามนี้เห็นแม่ทัพ
Read more