Semua Bab ยอดหญิงในเงามาร: Bab 681 - Bab 690

ผู้ติดตามที่ออกเดินทางมากับชีหยวนในครั้งนี้ มีบุตรชายของหลิวจงชื่อว่าหลิวผิงอันร่วมอยู่ด้วยตลอดทางหลิวผิงอันใจระส่ำระสายไม่เป็นสุข พ่อของเขาได้กำชับไว้ชัดเจนว่า หากออกเดินทางร่วมกับคุณหนูใหญ่มีเพียงคำเดียวที่ต้องจำให้ขึ้นใจ นั่นก็คือเชื่อฟังทว่า ปัญหาอยู่ตรงที่ พ่อของเขายังกล่าวไว้อีกว่า การเดินทางกับคุณหนูใหญ่นั้น ทุกอย่างล้วนเกิดขึ้นได้ทั้งสิ้น ต้องรู้จักตาดูสี่ทิศ หูฟังแปดทางเขาจึงเอาแต่ขบคิดอยู่ตลอดทาง ว่าแท้จริงแล้ว ตาดูสี่ทิศ หูฟังแปดทางนั้นควรทำเช่นไรแน่!ยิ่งกว่านั้นนับแต่ก้าวออกจากประตูเมือง คุณหนูใหญ่ก็ไม่เคยสั่งให้หยุดพักเลย เพียงแต่ให้เร่งให้พวกเขาเดินทางอย่างต่อเนื่องเท่านั้นพอถึงยามค่ำ ก็หยุดพักที่ศาลาพักม้า ครั้นรุ่งสางก็เร่งออกเดินทางต่อเขาเริ่มสงสัยอยู่ในใจว่า บิดาของตนนั้นคงจะพูดเกินจริงไปแล้วกระมัง เพราะคุณหนูใหญ่ผู้นี้เป็นผู้ที่รับใช้ได้ง่ายนักจนกระทั่งถึงวันหนึ่ง ท้องฟ้ามืดครึ้ม มีเสียงฟ้าร้องไม่ขาดสาย ราวกับฝนกำลังจะถล่มลงมาในอีกไม่ช้าเขาทนไม่ไหว จึงเร่งเร้าองครักษ์สองนายที่อยู่ด้านหน้า ให้รีบไปตรวจดูว่าข้างหน้ามีศาลาพักม้าหรือไม่ฝนห่าใหญ่เช่นนี้

“กลัวอะไร?” หลี่ฉางชิงแค่นหัวเราะเย็นเสียงหนึ่ง สีหน้าเต็มไปด้วยความเยาะหยันและเสียดสี “สิ่งที่อาจารย์ข้าตั้งใจจะทำ เมื่อใดกันที่เคยล้มเหลว?”ขณะกล่าว เขาหันไปมองศิษย์ น้ำเสียงก็อ่อนโยนลงกว่าเดิม “วางใจเถอะ รอให้อาจารย์กำจัดดาวหายนะนั่นเสียก่อน กำจัดภัยร้ายที่คอยคุกคามท่านอ๋องให้สิ้น แล้วค่อยพาเจ้าหลบหนีเปลี่ยนชื่อเปลี่ยนแซ่ มีชีวิตใหม่”สำหรับหลี่ฉางชิงแล้ว เรื่องเช่นนี้ไม่ใช่เรื่องยากอะไรหาแพะรับบาปสักคน ถึงเวลานั้นก็จัดการให้ศพเละจนดูไม่ออกว่าเป็นใคร เขาก็สามารถล่องหนเปลี่ยนตัวราวกับจักจั่นลอกคราบกลอุบายนี้เขาเคยใช้นับครั้งไม่ถ้วน และไม่เคยล้มเหลวแม้แต่ครั้งเดียวเมื่อออกจากบ้านแล้ว เรื่องตัวตนจะสำคัญอะไร?เขาอยากเป็นผู้ใด ก็สามารถเป็นผู้นั้นได้ศิษย์ตัวน้อยสูดน้ำมูกเสียงเบา พอเห็นอาจารย์พูดด้วยท่าทีมั่นใจเช่นนั้น ก็ทำได้เพียงกลั้นความกลัวไว้ พยักหน้าด้วยน้ำเสียงปนสะอื้นว่า “ท่านอาจารย์ เช่นนั้นขอให้ท่านระวังตัวด้วย!”ต้องระวังไปไยเล่า?หลี่ฉางชิงก็ใช่ว่าจะไม่รู้ว่า ชีหยวนนั้นกล้าฆ่าคน ท่านอ๋องเคยเอ่ยถึงไว้ในจดหมายทว่าเขากลับไม่เคยเห็นเป็นเรื่องสำคัญแม้แต่น้อยก็แค

ชีหยวนยกมุมปากขึ้นเล็กน้อยอย่างเย็นชา ไม่ได้ใส่ใจคำพูดของหลี่ฉางชิงแม้แต่น้อยในใจของนาง คำพูดของหลี่ฉางชิงเหล่านี้ก็ไม่ต่างอะไรกับเสียงเห่าของสุนัข นางแค่เสียงเย้ยหยันอย่างเย็นชา “ท่านนักพรตเก่งคำนวณฟ้าดินถึงเพียงนี้ เหตุใดถึงไม่คำนวณให้ตัวเองดูเสียบ้างล่ะ?”เพราะเสียเลือดมาก ใบหน้าของหลี่ฉางชิงจึงซีดขาวอย่างยิ่ง เขากดมือลงบนหัวไหล่ตัวเองที่ยังคงมีเลือดไหลทะลักไม่หยุด พลางจ้องชีหยวนเขม็ง จู่ๆ ก็แหงนหน้าหัวเราะลั่น “ชีหยวน เจ้ารู้ดียิ่งกว่าใคร ว่าข้าพูดพล่อย ๆ หรือไม่ เดิมทีเจ้าน่ะเป็นคนไร้ชะตาชีวิจอยู่แล้ว ไม่ควรจะมีตัวตนบนโลกใบนี้ด้วยซ้ำ เจ้าเคยสงสัยบ้างไหม ว่าเหตุใดเจ้าจึงปรากฏตัวในสถานที่ที่เดิมไม่ควรเป็นของเจ้าได้?”กระบี่ของชีหยวนจ่ออยู่ที่ลำคอของเขา นางเอียงศีรษะเล็กน้อย “ข้าไม่จำเป็นต้องรู้”“ชีหยวน!” เสียงตะโกนของหลี่ฉางชิงแหลมสูง ผสานกับเสียงฟ้าร้องกึกก้อง พุ่งเข้าสู่โสตประสาทของนาง “เจ้าฟื้นคืนชีวิตขึ้นมาอีกครั้ง นี่เป็นการฝืนชะตาสวรรค์ ผู้ที่ทำให้เจ้าได้กลับมา ย่อมต้องแลกด้วยสิ่งใหญ่หลวง! บางที คนผู้นั้นอาจต้องแบกรับชะตากรรมของเจ้าในชาติก่อนแทน! เจ้าไม่อยากรู้เลยหรือ?!”

หลิวผิงอันรู้สึกว่าตัวเองช่างโชคดีจริง ๆ เพราะก่อนหน้านี้บิดามักจะบอกว่าเขาโง่เสมอครั้งนี้ต้องติดตามคุณหนูใหญ่ออกเดินทาง บิดาของเขาเดี๋ยวก็ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน เดี๋ยวก็กระทืบเท้า บอกให้เขาอย่าตามไป เดี๋ยวก็บอกไม่ได้การ ต้องตามไปด้วยให้ได้สุดท้ายก็ผลักเขาออกมาบังคับให้ตามคุณหนูใหญ่ไปเห็นบิดาเป็นเช่นนั้น เดิมทีเขายังนึกว่าคุณหนูใหญ่เป็นคนที่ดูแลยากมากใครจะรู้ว่าคุณหนูใหญ่กลับดียิ่งกว่าใครเขาเกาหัว “คุณหนูใหญ่ แล้วท่านจะไปที่ใดหรือ?”ชีหยวนเพียงยิ้มเล็กน้อย “ไปหาความจริงเรื่องหนึ่ง”เรื่องที่รบกวนจิตใจนางมานานแล้วหลิวผิงอันรู้สึกแปลกใจ ไม่รู้ว่าชีหยวนจะทำอะไร แต่เขารู้ว่าชีหยวนปกป้องตัวเองได้ไม่มีปัญหาแน่นอน... ดูจากศพของหลี่ฉางชิงผู้นี้ก็รู้แล้วเขารับคำ รีบล้วงตั๋วเงินออกมาจากแขนเสื้อหลายใบ “คุณหนู ออกเดินทางต้องมีเงินติดตัว นี่เป็นเงินที่ท่านโหวมอบให้ข้าก่อนหน้านี้ ทั้งหมดสามพันตำลึงเงิน ท่านโปรดนำติดตัวไปด้วยเถิด!”ชีหยวนเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยชีเจิ้นในตอนนี้ก็ดูจะมีท่าทีสมกับบิดาขึ้นมาบ้างแล้วนางรับคำเบา ๆ แล้วยื่นมือไปรับมา จากนั้นโบกมือไล่หลิวผิงอัน “เอาล่ะ พวกเจ้ากลั

ท่านโหวผู้เฒ่าชีมีสีหน้าตกตะลึง เขาไม่เคยนึกมาก่อนเลยว่าเซียวอวิ๋นถิงจะคิดเช่นนี้จริง ๆ แล้ว เขาก็เข้าใจดีว่าทำไมเซียวอวิ๋นถิงถึงชอบชีหยวนพูดกันตามตรง ขอแค่เป็นคนที่เข้ากับชีหยวนได้ดี จะมีใครบ้างที่จะไม่ชอบชีหยวน?นางเป็นคนเด็ดเดี่ยว กล้ารักกล้าเกลียด พูดอย่างไรก็เป็นเช่นนั้น ไม่จำเป็นต้องไปเดาว่านางหมายถึงสิ่งนั้นจริงหรือไม่ หรือว่ายังมีความหมายแฝงอื่นอีกสิ่งที่น่าดึงดูดมากกว่านั้นก็คือ นางมีกลิ่นอายแห่งความมุ่งมั่นในเมืองหลวงนี้ ไม่มีสตรีคนใดเหมือนชีหยวนแม้แต่ทั่วทั้งแผ่นดิน ก็แทบหาสตรีที่เหมือนชีหยวนไม่ได้แล้วใครจะไม่ถูกนางดึงดูดกันเล่า?แต่ความชอบแบบนั้น กลับไม่เหมือนกับความชอบของเซียวอวิ๋นถิงในฐานะที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน ท่านโหวผู้เฒ่าชีสังเกตจุดนี้ได้อย่างเฉียบคมเซียวอวิ๋นถิงชอบชีหยวน ไม่ใช่เพราะชีหยวนมีประโยชน์ ไม่ใช่เพราะฝีมือของชีหยวน และไม่ใช่เพราะมองเห็นคุณค่าของตระกูลชีที่หนุนหลังชีหยวนไม่ใช่สักอย่างเขาเพียงแค่ชอบชีหยวนเท่านั้น ไม่มีเหตุผลอื่นใดล้วนกล่าวกันว่า จักรพรรดิย่อมไร้หัวใจแต่ท่านโหวผู้เฒ่าชีกลับมองเซียวอวิ๋นถิง แล้วรู้สึกอย่างชัดเจนว่า ว่าท