Semua Bab His Divorced Wife Is A Secret Spoiled Millionaire: Bab 271 - Bab 280

There’s a pity smile in Aeverie's lips. Bakit kailangan na ngumiti? Bakit kailangan na magmukhang intresante ang kausap? Bakit ba narito pa rin sila? Ibinaba ni Silvestre ang kaniyang inumin. Mapait ang kaniyang panlasa at sa tuwing napapasulyap siya ng tingin sa dating asawa ay mas lalong tumitindi ang kaniyang poot. Nagdidilim ang kaniyang paningin sa tuwing nakikita niyang ngumingiti ito at naghihintay ng mga salita sa walang kwentang kausap. Tapos na siyang kumain. Apat na baso ng wine na ang kaniyang nauubos, ngunit hanggang ngayon ay nakaupo pa rin si Aeverie sa harap ng ibang lalaki. Tila hindi pa ito tapos at hindi matapos-tapos. Nagbaba siya ng tingin sa suot na relo at isang pagod na buntong-hininga ang pinakawalan. Higit isang oras na siyang naghihintay na matapos ang date nito. Matagal pa ba? Aabutan ba ng bukas? Muli siyang nag-angat ng tingin sa direksyon ni Aeverie at nakitang tumayo ito. Bigla’y nabuhayan siya ng loob kaya napaayos siya ng upo. Tumayo

Pinagtitinginan sila ng mga tao. At sa isip ni Aeverie, nakakahiya na ganito ang suot nila habang nakapila sa likod ng mga taong naghihintay na mabigyan ng order nilang Hungarian foot long. She's wearing a dress and Silvestre is wearing a semi-formal clothes. Nakasuot ito ng puting loong sleeve, sa kamay ay ang hinubad nitong coat, at ang pangbaba nito ay itim na trouser pants. Mukha itong galing sa corporate meeting na naligaw lamang sa gilid ng kalsada at naisipang bumili ng pagkain. Siya naman ay nililingon ng ilang kalalakihan. Lalo pa ng mga lalaking vendors na halata ang kagustuhang malapitan siya at alukin ng pagkaing ibinibenta, ngunit hindi magawa dahil sa tabi niya ay nakatayo ng matuwid si Silvestre. Ang braso nito ay madalas na dumikit sa kaniyang braso. Ramdam niyang sinasadya iyon ni Silvestre, dahil sa tuwing may napapatingin sa kaniya ay kulang na lang yakapin siya para maipakita sa mga tao rito na magkasama sila at hindi siya maaaring tingnan. O baka isip niya

Sa pagpasok sa mansion, nakita niya agad ang tatlong kapatid. Si Rafael ay nasa mahabang sofa, nakatanaw sa kawalan at tila malalim ang iniisip. Si Uriel ay nakaupo sa pang-isahang upuan at nakatutok ang atensyon sa laptop na nakapatong sa coffee table. Si Anniza naman ay nakahiga sa isa pang mahabang sofa, ang mga mata ay nakatutok sa malaking television screen kung saan nirereplay na naman nito ang paboritong vampire movie. Noong una'y walang nakapansin sa kaniya. Alas dyes na ng gabi, inaasahan niyang umakyat na sa kani-kanilang kuwarto ang kaniyang mga kapatid. Pero kagaya noong naunang gabi na nakipag-date siya, ganito rin ang ginawa nila Rafael— matiyagang naghintay hanggang sa makauwi siya. Humakbang siya, namutawi ang tunog ng takong na humahalik sa tiles. Sabay-sabay na nag-angat ng tingin ang tatlo. Napaayos ng upo si Anniza. Nakasuot ito ng puting pajama, at mukhang handa nang matulog kung hindi lang hinihintay na makauwi siya. Napatitig si Rafael at Uriel sa

"What's going on here?" Isang baritonong boses ang bumasag sa kanilang pagtatalo. Pare-pareho silang napatingin sa nagsalita. Kumunot ang noo ni Silvestre nang makita ang isang matipunong lalaki na naglalakad palapit sa kanila. Nakasuot ng asul na long sleeve ang lalaki, nakatupi iyon hanggang sa siko nito. Ang pares no’n ay isang puting pants na tila kumikintab pa. Matangkad ito, ngunit mas matangkad pa rin siya ng ilang pulgada. Maganda ang pangangatawan at maganda rin ang hitsura. Hindi siya pamilyar sa lalaki. "Juanito." Mahinang sambit ni Aeverie. Napatingin siya sa babae at nakita ang gulat at pagkamangha sa ekspresyon ng mukha nito. Parang sinumpit ang puso ni Silvestre nang makita ang paglalaro ng tuwa sa mga mata ng dating asawa. Agad na umahon ang pamilyar na paninibugho sa kaniyang dibdib. "Juanito!" Nang tingnan niya muli ang lalaki na bagong dating, may ngiti na rin sa labi nito. Maaliwalas ang mukha ng lalaki, at mas lalo itong nagmukhang Modelo ng isang mag

"Kailangan mo kamo ng maisusuot at ipangreregalo?" Ngumiti siya, bigla'y may naisip. "Nakakapagod naman talaga ang pagsho-shopping lalo na kung mag-isa ka." Tumango si Juanito. Suko na siya sa paghahanap ng disenteng damit sa mga department store. Minsan ay ilang store pa lang ang napupuntahan niya ay nawawalan na siya ng gana. Hindi iyon ang hilig niya at wala rin siyang interes. Maliban sa pagpipiloto at pag-ma-manage ng hotel, wala na siyang ibang ginagawa, kaya hindi naman ganoon kahectic ang schedule niya. Naisip niyang hindi naman niya kailangan ng sekretaryo o assistant kaya tuloy, ngayon, walang mag-sho-shopping para sa kaniya. Naisip niyang saka na lamang siya kukuha ng empleyado kapag napili na niyang i-prioritize ang kaniyang mga hotel. "Anniza is here in the Philippines." Nakangiting anunsyo ni Aeverie. "She could help you. Mahilig din iyong magshopping kaya sigurado akong matutulungan ka no’n. And you won't get bored around her, Juanito." Naalala niya ang s