บททั้งหมดของ ลิขิตฟ้าหรือบัญชาสวรรค์: บทที่ 1 - บทที่ 3

ฉันไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่า ทุกภาพในความฝันของฉันเริ่มเกิดขึ้นจริงในหลาย ๆ เหตุการณ์อย่างน่าอัศจรรย์ใจ หารู้ไม่ว่าทั้งที่เป็นเรื่องที่ดีและไม่ดีทุกภาพฝันเสมือนมาเตือน หรือบอกเหตุการณ์ล่วงหน้าว่าจะเกิดอะไรขึ้นในชีวิต แม้ในความเป็นจริงแล้วเราสามารถแปรเปลี่ยนสถานการณ์บางอย่างได้ แต่บางอย่างก็ยากที่จะหลีกเลี่ยงหนีไปได้เสมือนต้องชดใช้วิบาก แม้กระทั่งการเลือกเส้นทางชีวิตแม้ฉากภาพในฝันจะบอกใบ้ว่า หากเรื่องแบบนี้จะเกิดผลแบบนี้ หากเลือกแบบนั้นก็จะเกิดแบบนั้น แต่ใครเลยจะทราบว่าทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นในชีวิตของคนเรานั้น ล้วนเกิดจากพลังความคิดและจิตนิวรณ์ ไม่ก็เป็นเพราะบุญทำกรรมแต่งหรืออย่างไร สำคัญอยู่ที่ใจจะเข้มแข็งพอไหม จะไหวหรือเปล่า หรือทุกสิ่งที่เกิดขึ้นนั้นอาจเป็นลิขิตฟ้า ไม่ก็สวรรค์บัญชาสวรรค์ก็อาจเป็นได้ ... เราไม่รู้หรอกว่า ชีวิตนี้จะยาวหรือสั้นสักเพียงใด สำคัญอยู่ที่ว่าเรามีเป้าหมายอะไรที่ทำเพื่อโลกใบนี้ และมวลมนุษยชาติอันเปรียบเสมือนเพื่อนพองน้องพี่ของเรา ก่อนที่จะจากลาไปแสนยาวนานหมื่นล้านปีอสงไขย ... ฉันในวัย ๓๑ ปี ชื่อ "มณีจันทรา ธารธารามัสยา" เรียกสั้น ๆ ว่า "มณี" เส้นทางชีวิตของฉันช

ฉันไม่รู้หรอกว่า เส้นทางที่เลือกเดินทุกวันนี้ คือความฝันของฉันจริง ๆ หรือเป็นสิ่งที่ถูกกำหนดมา ฉันไม่รู้หรอกว่า เส้นทางที่เลือกเดินนับจากนี้จะมีแต่ความสุขมากกว่าความทุกข์ที่ผ่านมา ฉันไม่รู้หรอกว่า เส้นทางที่เลือกเดินเส้นทางนี้จะโรยด้วยดอกกุหลาบหรือเต็มไปด้วยขวากหนามให้ฝ่าฟัน และฉันไม่รู้หรอกว่า เส้นทางที่เลือกเดิน ณ วันนี้ จะเหมาะสมกับฉันมากสักเพียงใด แต่เมื่อเลือกเดินแล้วก็ต้องเดินหน้าให้ประสบความสำเร็จให้จงได้ เพราะไม่มีอะไรที่ฉันจะทำไม่ได้ถ้ามีความตั้งใจโดยแท้จริง เว้นก็แต่ความรักที่ไม่ว่าจะผ่านมากี่ยุคสมัยก็ยังไม่เจอรักแท้ที่บริสุทธิ์เท่ารักของพ่อแม่ แต่ฉันภูมิใจที่ฉันรักตัวเองมากพอที่จะไม่ยอมให้ตัวเองได้เจ็บปวดกับความรักนาน ๆ จึงเป็นเรื่องที่ยากมาก หากฉันจะเปิดใจรับใครสักคนเข้ามาในชีวิต แต่ไม่ใช่ว่าฉันเป็นพวกรักง่ายหน่ายเร็วนะ ฉันเคยมีความรัก หลังจากที่สำเร็จการศึกษาระดับปริญญาตรี และช่วงวัยทำงาน แต่ฉันก็ยังไม่เจอรักแท้ที่มากจากจิตวิญญาณจริง ๆ สักที ฉันจึงพัก...และไม่ได้โฟกัสเรื่องนี้มานานมาก บางครั้งเสมือนต