All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 321 - Chapter 330

“Kahit gusto ko mang tumakas, hihintayin ko munang matapos ang duty mo.”Payapa ang boses ni Irina, may bahagyang halong tuyong pang-aasar.“At saka, saan ba ako tatakbo?”Saglit niyang tiningnan ang engrandeng mansyon sa harapan niya, walang mabasang emosyon sa kanyang mukha.“Tumakas na ako hanggang probinsya, pero nahanap mo pa rin ako. Kaya sabihin mo nga, ano ba talaga ang ikinatatakot mo?”Bahagyang sumikip ang kanyang mga daliri sa gilid ng kanyang damit.“At higit sa lahat, nandito pa rin ang anak ko.”Napalunok si Greg. Ayun na naman. Ang bigat ng realidad na tahimik niyang pasan.Sa narinig niya, biglang nagkaroon siya ng ibang tingin sa sarili niya—parang hindi siya isang kakampi, kundi isang bantay, isang tagabantay na hindi niya sigurado kung para sa proteksyon o pagkakakulong."Madam, ako... aalis na muna ako."Bahagyang ngumiti si Irina, tila inaasahan na niya ang ganitong reaksyon.“Sige.”Nang mawala si Greg sa kanyang paningin, agad itong dumukot ng cellphone at tina

Matapos marinig ang matapang na pagpapakilala ni Alec sa kanya, hindi napigilan ni Irina na lingunin siya. Walang mabasa sa mukha nito—kalmado, matatag. Wala ni bahid ng emosyon sa kanyang ekspresyon o tinig. Hindi niya alam kung ano ang iniisip nito, pero ramdam niya ang higpit ng hawak nito sa kanyang braso.Napakahigpit. Kahit gusto niyang kumawala, hindi niya magawa. Wala siyang ibang pagpipilian kundi sumunod sa direksyon ng tingin nito at ituon ang pansin sa bulwagan.Walang nagbago sa lumang bahay ng pamilya Beaufort—gaya pa rin ito ng dati, maringal at nakakabighani sa kanyang karangyaan. Ang klasikong disenyo, ang kayamanan, ang kapangyarihang bumabalot sa buong gusali—parehong-pareho pa rin. Pero ngayon, kapansin-pansing mas kaunti ang tao sa bulwagan.Sa kung anong dahilan, bahagyang gumaan ang kanyang pakiramdam.Pinaglakbay niya ang kanyang paningin sa buong silid hanggang sa dumapo ito sa gitnang bahagi, kung saan nakaupo nang may awtoridad sina Don Hugo at ang asawa nit

Ipinag-isip-isip ni Irina ang sitwasyon at napagtanto—may katwiran nga.Ang tanging nagbigay pansin sa kanya ay ang matandang babae, na siya pa ngang nagbigay ng heirloom. Pero ang matandang babae ay matanda na at magulo ang isip, at walang paraan na papayagan ng pamilya Beaufort na tunay na ipamana sa kanya ang ganoong mahalagang pamana.Wag na niyang asahan pa ang magmana ng anuman—maging ang upuan sa hapag-kainan ay hindi pa nila naihanda para sa kanya.Nauunawaan ang sitwasyon, lumingon si Irina kay Alec at sinabi, “Sobra akong kumain kanina. Hindi ako masyadong gutom at parang may hindi maganda sa tiyan ko. Siguro magpapahinga na lang ako sa sasakyan sandali.”Naalala pa niya ang dahilan na ibinigay niya sa kanya kanina na may kinalaman sa buwanang dalaw. Ngayon, tamang pagkakataon na sundan ang isa pang maginhawang kasinungalingan.Ngunit si Alec ay nagpakita lamang ng isang mapang-akit na ngiti, yumuko at bumulong sa kanyang tenga, “Masakit ang tiyan, ha? Gusto mo bang masahihi

Sumagot si Irina nang walang emosyon, “Ito ang pamana ng Beaufort family, hindi ko ito kailangan.”Pakiramdam niya ay mabigat ang pamana na ito, katulad ng jade bracelet na ibinigay sa kanya ni Amalia, na muntik na siyang ikamatay. Ilang araw na ang nakalilipas, tinanong siya ni Alec kung saan na napunta ang bracelet.Hindi maiwasang tumawa siya sa loob. Sa lahat, kanya naman iyon, kaya bakit hindi niya ito pwedeng gawin kung anong gusto niya?Pero hindi ganoon ang sistema.Tinanong siya ni Alec tungkol dito, pero pinayagan lang siyang isuot ito—hindi siya pinayagang ibenta o itapon.Buti na lang at hindi siya ganun kasakim. Anim na taon na ang nakalipas, inilagay niya ang bracelet sa tabi ng mga abo ni Amalia, kaya nang tanungin siya ni Alec kamakailan, nagawa niyang sumagot ng may kumpiyansa na napanatili niya ito ng maayos.Ang bagong pares na ito, bilang isang pamana ng pamilya, ay mas banal pa. Wala talagang dahilan para ibenta o itapon ito. Ang pagsusuot nito ay parang isang pas

Bumukas ang mga pinto ng elevator sa palapag ni Irina. Inayos niya ang kanyang damit, tinuwid ang postura, at lumabas na may dalang briefcase. Pagdaan niya, nagsimula ang mga bulung-bulungan mula sa mga empleyado sa mga itaas na palapag.“Ugh, tingnan mo siya. Talaga, ang lakas ng dating. Bago lang siya sa kumpanya, at naririnig ko nang nagkakalat ng gulo.”“Ang laki ng ulo, parang ahas. Noong unang linggo pa lang niya dito, parang simpleng probinsyanang babae, tahimik at inosente. Lahat ng tao, nauto. Tapos ngayon? Si Sir Juancho, siya na ang hawak.”“Pati si Queenie, napaalis niya.”“Narinig ko, si Linda na raw ang bagong boss niya sa design department.”“Puta, mabilis siyang umakyat.”“Hindi lang mabilis—umakyat siya habang nagpapanggap na inosente, walang kalaban-laban. Sa ilang araw lang, si Sir Juancho at mataas na posisyon sa kumpanya, nakuha niya na.”“Alam mo, para siyang yung babae noong anim na taon na ang nakakaraan—yung nakipag-away kay Mr. Beaufort at pagkatapos nahuli s