Semua Bab Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Bab 81 - Bab 90

Ang sigaw ni Irina ay naputol sa kalagitnaan nang siya’y biglang mahigpit na niyakap ni Alec. Nakapatong ang kanyang mukha sa dibdib ng lalaki, at natakpan ang kanyang mga mata—wala siyang nakita kahit ano.Ngunit sa kabila ng lahat, naramdaman niya ang isang hindi maipaliwanag na pakiramdam ng seguridad.Hindi pa roon natapos; naramdaman niyang tinakpan din ni Alec ang kanyang mga tainga gamit ang malalaking kamay nito.Maya-maya, narinig ni Irina ang apat o limang malalabong tunog—parang paputok.Kusa siyang napayakap nang mas mahigpit sa bisig ng lalaki, hinahanap ang init at proteksyon nito.Ilang sandali pa, inalis ni Alec ang kamay niya sa kanyang mga tainga.“Let’s go,” utos nito kay Greg, malalim at kalmado ang boses.Sa isang iglap, sumibat ang sasakyan, mabilis na iniwan ang lugar.Unti-unting bumitiw si Irina mula sa mga bisig ni Alec. Namumula ang kanyang mukha, at hindi siya naglakas-loob na tumingin sa lalaki. Palihim lang siyang sumulyap sa rearview mirror, at nakita ni

Ang mga mata ni Irina ay kumislap ng purong saya.Sa harap niya ay ang pinakabago at pinakamodernong laptop na dinisenyo para sa pagguhit. Makintab, sobrang nipis, at sobrang ganda. Paano niya hindi ito magugustuhan?Pero para kay Irina, ang laptop na ito ay higit pa sa isang piraso ng teknolohiya—ito ay isang luxury na hindi niya kailanman naisip na maabot. Ang camera, marahil, ay mas makatarungan. Pero ito, hindi niya ito balak bilhin—hindi noong nakaraang anim na buwan, hindi noong nakaraang taon, at malamang ay hindi pa rin sa susunod na dalawang taon.“Gusto ko… Gustong gusto…” nauutal niyang sinabi, ang kanyang karaniwang mahinahong pag-uugali ay ganap na nagbago.Si Irina, na karaniwang kalmado at mailap, ay nahirapang lunukin ang kanyang mga salita, ang kanyang kasiyahan ay dumaloy sa isang hindi karaniwang magulong paraan.Kinuskos niya ang ulo niya ng medyo awkward, at isang mahiyain na ngiti ang kumalat sa kanyang mukha.“Pasensya na… Ang tanga ko ba?” tanong niya, pilit na

Lalong humina ang mga hikbi ni Zoey, bawat salita ay puno ng pagdalamhati.“Alec, hindi na kita istorbohin. Pakiusap, hayaan mo akong ituloy ang pagbubuntis. Aalis na ako, ipinapangako ko! Ilalayo ko ang bata at maglalaho na sa buhay niyo magpakailanman. Hindi niya malalaman kung sino ang ama niya—pakiusap, humihingi ako ng tawad…”“Ano, nasaan ka?” mabilis na tanong ni Alec, ang tinig niya matalim sa pagmamadali.Sa likod niya, ang grupo ng mga executives na nag-aabang sa meeting ay nakatingin sa kanya na puno ng kalituhan. Nang maramdaman ang tensyon, agad na lumapit si Greg.“Dismissed!” utos ni Greg. Nagpalitan ng mga tingin ang mga executives ngunit matalino nilang iniwan ang silid nang walang pagtutol.Paglingon ni Greg kay Alec, nakaukit sa kanyang mukha ang alalahanin. “Young Master, anong nangyayari?”Hindi pinansin ni Alec si Greg. Nanatili siyang malamig at hindi mabasa ang ekspresyon, ang buong atensyon niya ay nakatutok sa nanginginig na boses sa kabilang linya.“Huwag, A

"Understood." Maikli ang sagot ni Alec, ang boses niya mababa, bago niya ibaba ang telepono. Nang tumingin siya kay Zoey, ang kanyang malamig at matalim na mga mata ay bahagyang lumambot. Ang tono niya ay naging mas banayad nang magsalita."You’re carrying my child. How could I ever let you return to live alone?""Hindi," sagot ni Zoey nang matatag, kinakabig ang ulo. "Hindi pa tayo kasal, Alec, at hindi ako ang asawa mo. Pero ngayon na malalaman ko na magiging ina ako, kailangan kong maging magandang halimbawa sa anak ko. Hindi ko pwedeng patagilid na magka-relasyon sa ibang lalaki. Kailangan kong maging matatag at may prinsipyo. Kaya hanggang hindi tayo kasal, hindi kita sasamahan sa bahay mo. Pero sana ay magtiwala ka na aalagaan ko nang mabuti ang anak natin. Nangangako ako."Ang mga salita niya ay matatag at walang pag-aalinlangan, kaya sandali ring naramdaman ni Alec na parang ibang tao na siya—mas determinado, mas may prinsipyo.Huminto saglit si Alec upang mag-isip sa mga sina

Ngumiti si Irina ng mahiyain nang magtagpo ang mga mata nila ni Alec. Ang ngiti niya ay tapat at puno ng init, at sa sandaling iyon, parang ang buong kwarto ay nagliwanag.Maganda ang naging araw ni Irina. Simula nang ibigay ni Alec sa kanya ang bagong laptop, tumaas nang malaki ang kanyang efficiency sa trabaho. Ang mga design na isinubmit niya sa mga designer sa opisina ay tinanggap nang may paghanga. Noong una, inakalang mga tao na siya lang ay isang helper at baka hindi pa marunong gumamit ng computer. Ngunit nang makita nila ang kalidad ng kanyang mga design, kasama ang mga detalyadong notes na isinama niya, natulala sila. Ang mga design ay sobrang professional kaya’t walang makapagsabi ng kahit ano, at wala ni isa mang designer ang naglakas-loob na magtanggol laban sa kanya.Matapos niyang tapusin ang trabaho, maaga siyang pumunta sa ward ni Amalia. Magkasama silang nag-usap tungkol sa mga bagay tungkol sa pamilya, at sa gitna ng kanilang pag-uusap, sinabi ni Irina na ang kabait