All Chapters of Forced to Marry the Cold-Hearted Billionaire: Chapter 971 - Chapter 980

Iniwas ni Jenina ang kanyang mukha, nanginginig ang mga balikat habang marahan siyang humahagulgol. “Huwag kang tumingin… pangit ba ako?”“Hindi…” paos na naisagot ni Alexander. “Jenina, kung ganiyan ang itsura mo, mababaliw ako.”Nagulat si Jenina at tumingala sa kanya. May mga luha pa ring nakadikit sa kanyang pilikmata.Parang biglang umakyat sa lalamunan ni Alexander ang kanyang puso.Ang sumunod ay dumaloy na lamang—tila kasing-natural ng paghinga.Makalipas ang dalawang oras, may kumatok muli sa pinto ng hotel.Sa pagkakataong ito, kapwa na maayos ang bihis nina Alexander at Jenina.Kaswal na binuksan ni Jenina ang pinto. Pumasok si Gia.“Ma,” sabi ni Gia, kunwaring nagulat habang salitan silang tinitingnan, “nandito rin pala si Uncle Alex?”Magiliw siyang tiningnan ni Alexander. “Gia, kamusta ang trabaho mo? Maayos ba ang lahat?”Agad dumilim ang mukha ni Gia. “Uncle Alex… sa tingin niyo ba, hindi na lang sana kami bumalik ni Mama?”Nagulat si Alexander at agad na nagtanong

Tahimik na tinitigan ni Alec si Gia.Sa likuran niya, biglang sumabog ang galit ni Greg, matalim ang boses.“Babae! Gusto mo bang mamatay?!”Matagal nang hindi nakakapaglabas ng init ng ulo si Greg—nangangati na ang mga kamay niya. Tulad ng kanyang amo, wala rin siyang awa sa mga babae. Kung mag-uutos lang si Young Master, kaya niyang punitin ang babaeng ito sa isang iglap.Pasugod na sana siya nang itinaas ni Alec ang kamay, pinahinto siya.Maingat at buong pagpapakumbaba ang tono ni Gia.“Alam ko po na gusto akong patayin ng mga bodyguard ni Young Master.”Ngumisi si Greg.“Kung alam mong ayaw ka rito at naglakas-loob ka pang manggulo sa pamilya ng asawa ni Fourth Master, bakit hindi ka dapat patayin? Kahit hawakan ka lang, marurumihan pa ako!”Hindi nag-atubili si Gia. Diretso at tapat ang sagot niya.“Opo. Kung papatayin ninyo ako, madudumihan nga ang mga kamay ninyo. Hindi lang po kayo ang nagsasabing marumi ako—ako mismo, alam kong marumi ako.”Tuluyang nawalan siya ng masasabi

Akala ni Zian ay nagkamali lang siya ng dinig.“Gia… ano ang sinabi mo?”Napatigil si Gia.Bwisit. Paano niya nasabi iyon nang hindi nag-iisip, dala ng sobrang tuwa?Kinagat niya ang labi at tumingin kay Zian.Namumutla ang mukha nito—parang nawalan ng dugo.Siyempre, alam ni Zian kung sino si Irina.Noon pa man, may matinding galit na siya kay Irina—lahat dahil sa relasyon nito sa pinsan niyang si Zeus.Tumakas si Zeus kasama si Irina, at dahil sa iisang desisyong iyon, nadamay at bumagsak ang buong Altamirano Group.Paulit-ulit na ipinaliwanag ni Zian kay Alec na magkaibang tao sila—siya ay si Zian, at si Zeus ay si Zeus. Wala raw silang kinalaman sa isa’t isa.Ipinangako pa nga niya na kung sakaling makita niya muli si Zeus, siya mismo ang dudurog dito.Ngunit kahit gaano pa niya linawin ang distansya niya sa pinsan, ni minsan ay hindi binigyan ni Alec ng pagkakataon ang Altamirano Group.Kung hindi lang dahil sa pamilya ng biyenan niya sa Kyoto, matagal nang nilamon ng Beaufort G

Sa isang iglap, nagyelo ang ekspresyon niya. Agad niyang nakilala ang tinig ngunit kakaiba ito, malagkit, at nakakasuka. Hindi ito ang maamo at banayad na tinig ni Marco. Hindi rin ang mahinahong sinseridad ni Zeus. Hindi ang pabirong kapilyuhan ni Duke.At tiyak na wala itong kinalaman sa mayabang ngunit medyo pambabaeng pagkaiyak ni Paolo. Hindi pa naririnig ni Alec ang tinig na ito. Isang ganap na estranghero.At sa kabila ng nakakasukang mga salitang iyon sa kanyang telepono, nanatili siyang kalmado sa labas. Wala siyang sinabi—ibinaba lamang ang tingin kay Irina, na masayang kumakain, walang kamalay-malay sa nangyari.“Ano’ng problema, honey?” tanong ni Irina nang walang iniintinding seryoso, habang nginunguya ang tadyang at lumalapit. “Sino ang tumawag? Bakit parang seryoso ka? May nangyari ba?”Ngumiti siya at kinuha ang telepono mula sa kamay ni Alec nang natural, saka sinagot ito.“Hello? Sino ito? May problema ba? Bakit ka tumawag nang ganitong oras?” tanong niya, bahagyang

Tahimik muna si Irina. Pagkatapos, tanong niya kay Gia, “Paano mo nakuha ang numero ng telepono ko?”Kalma at halos malamig ang tono ni Gia. “Pareho ang pinapasukan ng mga anak natin sa kindergarten. Pinsan ko ay pinsan mo rin. Bukod diyan, hindi naman talaga nakatago ang numero mo. Alam na ‘yan ni Zoey noon, at kalaunan natutunan din ni Yngrid. At marami ring kabataang lalaki sa itaas ng lipunan sa syudad ang nakakaalam.”Banayad niyang idinagdag, “Mas madali pang hanapin ang numero mo kaysa maghanap ng luma at sira na sapatos sa basurahan.”Tahimik na tumugon si Irina, “Ibig sabihin, Gia… may layunin ka nang tumawag sa akin ngayon?”Agad namang itinanggi ni Gia. “Hindi, wala ni kaunti. Wala akong plano. Tanging katapatan ko lang ang dala ko. At kung may suporta pa mula kay Uncle Alex? Sobra na iyon.”Matapos ang ilang sandali, nagpatuloy siya. “Bukod pa rito, kung ang isang tao ay tunay na inosente, gaano man karami ang paghahanda ng iba, hindi nila matitinag ang depensang iyon. Hin