บททั้งหมดของ The Billionaire's Affair Bk.7 Somewhere in my Past: บทที่ 1 - บทที่ 10

SIMULA…“Mommy! Mommy!” patakbong lumapit ang sampung taong si Hera Armida sa kanyang mommy na si Sophia Conti SaavedraBirthday ngayon ng tito Lucian Philippe Segovia at nandito sila lahat para ipagdiwang ang mahalagang okasyon na ito.Pero gaya noon, napapaiyak na lang siya dahil sa pang-aasar sa kanya ng kanyang Kuya Dylan Glenn Samaniego, ang panganay na anak ng tito Anton Drake at tita Valeen Alicia.“Why?” tanong naman agad ng mommy niya although my idea na siya kung bakit umiiyak na naman ang anak niya“Mommy si kuya Dylan, kinuha niya po si Agatha! Ayaw niya pong ibalik sa akin! sumbong ni Hera sa mommy niya na ang tinutukoy ay ang manika na palaging dala niya kahit saan siya magpuntaSa lahat kasi ng manika niya,, ito ang pinakapaborito niya and it was a gift from her daddy, Hendrix James Saavedra.Narinig naman ito ni Valeen since nasa iisang mesa lang naman sila na maybahay ng limang itlog.“Naku! Eto nanaman!” inis na sabi ni Valeen saka siya tumayo“Wait princess! Kakaus

HeraDalawang araw na buhat nung halikan ako ni kuya..este ni Dylan sa pool area nga mansion.Matagal bago nagsink-in sa akin ang nangyari at hanggang ngayon ay para itong sirang plakang paulit-ulit na nagre-replay sa utak ko.‘This lips are mine from now on!’ Seryoso ba siya?Iniling ko ang ulo ko para maibalik ang focus ko sa trabaho. Hindi ako pwedeng magpa-apekto kay Dylan lalo at alam ko naman na babaero siyang tao.But he is my first kiss!‘o e ano naman, Hera? Sure ako na hindi ikaw yung first niya!’ bulong ng utak ko kaya lalo akong nabibwisitHindi ko nga alam kung bakit hindi ko magawang isumbong sa kuya ko ang ginawa niya. Ayaw ko naman kasing pagmulan ng away nila. Ayoko ng gulo!‘talaga ba Hera? Yun ba talaga ang rason?’Inis kong tinapik ang pisngi ko para magising ako sa kung ano-anong bagay na iniisip ko. Malapit ng mag-uwian pero sabog pa rin ang utak ko.Mabuti na lang tumawag ang secretary ko sa intercom at sinabing may bisita ako kaya naman kinolekta ko muna an

HeraDahil sa ginawa ni Dylan kanina ay pakiramdam ko, wala akong focus sa trabaho. Mabuti na lang at marami akong nagawang designs noong mga nakaraang araw kaya hindi ko kailangang ma-pressure lalo pa at may gumugulo sa isip ko.Wala sa loob na nahipo ko ang labi ko. Sa ikalawang pagkakataon, hinalikan ako ni Dylan at hindi ko maintindihan ang sarili ko kung bakit hindi ko magawang magalit sa kanya.I should be offended pero hindi ko naman maramdaman iyon. Napahinga ako ng malalim at sinubukan kong kalimutan ang mga nangyari kanina. Napahawak ako sa leeg ko at nakapa ang kwintas na suot ko.It was Dylan’s gift at hindi ko pala ito naalis kagabi after naming manggaling sa bar. Balak ko sanang tanggalin ito pero ewan ko ba at diko magawa kaya hinayaan ko na lang at bumalik na ako sa trabaho.Hindi naman nagtagal ay nagsimula na ang meeting ko with the senior designers of Bella Dolcezza. Pag-uusapan namin ang gaganaping fashion event ng Bella Dolcezza.“Okay na ba ang mga models nati

HeraFor the whole week, nasanay na din ako sa presensya ni Dylan who is so enthusiastic sa panunuyo niya sa akin.I can say na mabait naman siya at maasikaso whenever we are together kaya hindi na nakakapagtaka na umabot na ito sa kaalaman ni kuya Helious.“Sit down!” sabi ni kuya nang ipatawag niya ako sa conference room ng Bella Dolcezza at nagulat pa ako pagpasok ko dahil nandoon si Dylan at si kuya Josh“M-may problema ba kuya?” pagpapatay malisya ko pa but kuya’s piercing eyes is enough para mahulaan ko ang ibig sabihin ng ‘meeting’ na itoNakayuko naman si Dylan pero nang makaupo na ako ay agad siyang tumabi sa akin kaya lalong nalukot ang mukha ni kuya Helious.“Hanggang kailan ninyo balak itago sa amin yang relasyon ninyo ha?!” inis na tanong ni kuya Helious sa amin“Kuya wala kaming relasyon ni Dylan.” sagot ko agad sa kapatid ko“Wala pa! But we are already dating Helious! Ano naman ang masama doon?” segunda naman ni Dylan kaya lalong napataas ang kilay ng kuya ko“Kailan

Hera‘Dorina….Dorina….’Napadilat ako nang marinig ko ang pamilyar na tinig na bumibigkas sa pangalan na iyon.Hindi ko maintindihan kung bakit ako nagigising sa twing maririnig ko ang tinig na iyon na tinatawag ang pangalang Dorina.‘Dorina….’Hindi ko napigilan ang mga paa ko nang kusa akong tumayo para hanapin ang pinagmulan ng tinig na iyon at kagaya ng dati, natagpuan ko ang lalaking tumatawag sa akin sa isang malaking puno ng acacia.Lumingon siya at ngunit hindi ko pa rin makita ang mukha niya gaya nung una ko siyang makita.Inilahad ng lalaki ang kamay niya at tila may sariling utak ang kamay ko dahil inabot ko iyon sa lalaki.Kung hindi ako nagkakamali, Manuel ang pangalan niya. “Mahal ko…” bulong ni Manuel nang yakapin niya ako ng mahigpit Ramdam ko ang malakas na tibok ng puso niya at hindi ko mapigilang mapapikit.“Tara na…” aya sa akin ni Manuel at walang pag-aatubiling sumunod ako sa kanya habang hawak niya ang kamay koNaglakad kami at nakarating kami sa isang lawa k