All Chapters of ของขวัญที่ทำหล่นหาย + ผิดที่แกล้งรัก (ภาคต่อ) : Chapter 61 - Chapter 70

หรือนี่จะเป็นแผนที่มิรันดาส่งมาสกัดเขาไว้ไม่ให้ก่อเรื่อง ด้วยการส่งยัยตัวแสบนี่มาขวาง เฮอะ“เธอจะไปไหนก็ไปเลยไป” พ่อพระเพลิงไล่ตะเพิดอย่างเซ็งจัด“ทำไมต้องไป ในเมื่อพี่มี่ฝากฝังให้แคทช่วยดูน้องมิวให้ พี่นั่นแหละจะไปไหนก็ไปเลย อยู่ไปก็ไร้ประโยชน์ เชอะ”“นี่! ยัยตัวยุ่ง! มันจะมากไปแล้วนะ” ดิฐกรคำรามใส่ หากไม่เห็นแก่ลูกสาวที่นอนหลับปุ๋ย เขาคงไม่รอช้าที่จะพุ่งเข้าไปบีบคอหอยแม่จอมแสบตรงหน้าแล้วจับทุ่มออกนอกหน้าต่างชั้นยี่สิบห้าของโรงแรมหรูนี่“ทำไม! จะทำไม โธ่! คนไม่แน่จริง อย่างนี้สิเล่า เมียดีๆ อย่างพี่มี่เขาถึงหนีไปเลือกผู้ชายแสนดีอย่างพี่คิมเป็นสามี แทนที่จะคืนดีกับพี่ ยังไม่รู้สำนึกอีก เฮ้อ...”ยิ่งพูดก็ยิ่งแทงใจดำ หากควักหัวใจออกมาดูตอนนี้ คงมีแต่รอยพรุนทั้งดวงไปแล้ว ยัยนี่เกิดปีจอเดือนหมาว้อใช่ไหม ปากคอถึงร้ายได้โล่แบบนี้ ความหงุดหงิดเลยอยากหาเรื่องมาฟาดกลับเพื่อเอาคืนแม่ตัวแสบบ้างทำให้ชายหนุ่มนึกเรื่องบางเรื่องที่เขาบังเอิญไปเห็นขึ้นมาได้“ก็ยังดีกว่าใครบางคน โดนคนอื่นสวมเขาให้ยังไม่รู้ตัวอีก เฮ้อ...น่าสมเพชชะมัด!”แคทรียาชะงักกึกกับคำพูดแปลกๆ ของอีกฝ่าย ดวงตาสวยโฉบเฉี่ยวด้วยอายไลน

“โวยวายทำไมเนี่ย...ว้าย!” แคทรียาถึงกับกรี๊ดลั่นเมื่อเหลือบมองตามสายตาของเขาแล้วพบว่าชุดเกาะอกดีไซน์เซ็กซี่เจ้ากรรมบัดนี้ได้เลื่อนลงมากองใต้ทรวงอกอิ่มเพราะโดนทับเมื่อครู่ หญิงสาวรีบกอดอกไว้แน่น แต่ไม่อาจบดบังความอะร้าอร่ามของทรวงอกอวบอิ่มของตนได้“พี่มองอะไรน่ะ หันไปทางอื่นสิคนลามก”เจ้าของส้มโอคู่แฝดแหวใส่เมื่อเห็นสายตาพราวระยับของเขาที่ยังพุ่งมาอย่างตกตะลึงลานในความใหญ่โตมโหฬารตรงหน้า แม้เธอจะเซฟด้วยบราปีกนกซิลิโคนสีเนื้อแบบแปะจุกแน่นหนาไม่ได้เห็นอะไรมากไปว่าเต้าทั้งลูก แต่กระนั้นมันก็ใช่เรื่องไหมที่จะให้ใครมามองนมตัวเองแบบนี้ โดยเฉพาะผู้ชายผีบ้าตรงหน้า“เฮอะ! ใครเขาอยากมองนมเหี่ยวๆ ของเธอกันยัยแห้ง” ชายหนุ่มแกล้งว่าอ้อมแอ้มแก้กระดาก พลางกระชากสายตาตัวเองกลับมา หัวใจเต้นไม่เป็นส่ำ แต่อีกใจก็อดสงสัยของจริงหรือเปล่าวะ หรือว่าทำมา ตัวนิดเดียวแต่ ‘นมใหญ่ไม่ใช่เล่น’ แฮะเมื่อเห็นเจ้าของสวนส้มโอที่ทั้งขาวทั้งอวบรีบดึงเกาะอกขึ้นอย่างทุลักทุเลเพราะความฟิตของชุด อีกทั้งยังเกรงว่าเจ้าตัวเล็กจะเห็นภาพที่ไม่ควรให้เด็กเห็น ดิฐกรจึงแสดงความเป็นสุภาพบุรุษด้วยการยืดกายขึ้นกางแขนบังสายตาลูกสาวไว้ด้

แคทรียาหันไปสบตากับคนที่โพล่งออกมาพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมายราวกับวัวสันหลังหวะ จังหวะโบ๊ะบ๊ะสุดๆ ไม่เนียนไม่ว่า ตอนนี้พิรุธมาเต็มมาก หูได้ยินเสียงปลายสายดังแว่วมา“มวยปล้ำอะไรกันคะลูก”“ก็มวยปล้ำ แบบที่นอนทับกันไงคะ วันนั้นพ่อดิวกับอาแคทเล่นกันสนุ๊กสนุกค่ะ น้องมิวชอบเล่นมวยปล้ำ”แคทรียารู้สึกอยากเอาหน้ามุดหนีหายไปจากโลกเสียเดี๋ยวนั้น“ไม่ใช่นะคะพี่มี่ คือ...วันนั้นมันไม่มีอะไร เราก็แค่...”ปรายตาไปมองคู่กรณีที่เหวอๆ ไม่น้อยกว่ากัน พลางแอบจิกที่ท่อนแขนล่ำใต้โต๊ะ หวังให้ตัวต้นเหตุช่วยแก้ต่างให้ แต่แล้ว...“ก็แค่เล่นมวยปล้ำกันขำๆ น้องมิวอยากเล่นก็รีบกลับมาหาพ่อดิวสักทีสิครับลูกรัก พ่อคิดถึงลูกใจจะขาดแล้วเนี่ย หรือจะให้พ่อบินตามไปหาดีไหมคะ”แคทรียาหันไปมองคนสตรอว์อ้อนลูกอย่างหมั่นไส้ รู้หรอกว่าเขาต้องการอะไรหนอย...คิดจะไปเป็นกอขอคอพี่ชายกับพี่สะใภ้เธอน่ะสิจะมีอะไร พวกหมาหวงก้างเอ๊ย!“น้องมิวขา...อาแคทก็คิดถึงน้องมิวน้า แต่ยังไม่ต้องรีบกลับนะคะ เที่ยวกับแม่มี่แล้วก็พ่อคิมให้สนุกก่อน แล้วอย่าลืมถ่ายรูปส่งมาให้อาแคทดูเยอะๆ ด้วยนะคะลูก”ดิฐกรฟังคำอ้อนของหญิงสาวแล้วหันไปจิกตาใส่ รู้ทันว่าอีกฝ่

“ไม่ใช่แค่พ่อเธอหรอก นั่น...คนของคุณนายดารณีแม่ฉัน” ใบหน้าหล่อเหลาพยักพเยิดไปอีกด้านของร้านด้วยสีหน้าเบื่อหน่ายไม่แพ้กันเมื่อเห็นผู้ช่วยของมารดานั่งหลบมุม ‘ส่อง’ มือถือมาทางพวกเขาอย่างไม่เนียนนัก “บ้าบออะไรเนี่ย”“นั่นเธอจะทำอะไร” ดิฐกรถามเมื่อเห็นหญิงสาวตรงหน้าทำท่าจะลุกไปเอาเรื่อง“ก็จะไปถามให้รู้เรื่องน่ะสิคะว่าสะกดรอยตามแคทมาทำไม”“ก็ตามมาดูเราสองคนนี่ไง ถามได้ โง่จริง”คนถูกหลอกด่าตรงๆ หันขวับ สีหน้าเอาเรื่อง สงสัยจะได้เปิดศึกหยุมหัวกับเขาก่อนนี่แหละ ดูท่าแล้ว“ไหน...งั้นคนไม่โง่ลองบอกหน่อยสิคะว่าพวกเราควรทำยังไงกับเรื่องบ้าๆ พวกนี้ดี แคทเบื่อจะแย่แล้ว เมื่อไหร่พวกพ่อกับแม่ของเราจะเลิกจับคู่ดูตัวมั่วซั่วแบบนี้สักที”ดิฐกรกลอกตา เขาเองก็อยากถาม ไม่สิ เคยถามไปแล้ว คำตอบก็เหมือนเดิม‘แม่ก็แค่หวังดี อยากให้ลูกมูฟออนกับผู้หญิงดีๆ สักคน หนูแคทเองก็น่ารักดีออก อีกอย่างบ้านเรากับบ้านเขาก็สนิทกัน แม่ก็แค่อยากให้ลูกลองทำความรู้จักน้องดู…’ชายหนุ่มทอดตามองคนน่ารักที่แม่อยากให้รู้จักมักจี่ พลางถอนใจ ให้เขาแต่งกับยัยนี่ เขายอมแต่งกับลิงชิมแปนซีใส่วิกผมดีกว่าแต่ก็นั่นแหละ หากไม่ทำอะไรสักอย่า

นี่เธอกำลังหาเหาใส่หัวหรือเปล่านะ“หวานแค่นี้พอไหมครับดาร์ลิง” ดิฐกรกระตุกยิ้มมุมปากเล็กน้อย พร้อมกับขยิบตาเบาๆ ให้เธออย่างท้าทายแคทรียาเหวอไปสองวิ คำว่า ดาร์ลิงจากปากเขาทำเอาเธอขนลุกแปลกๆ หญิงสาวรีบดึงสติกลับมาก่อนมันจะเพลี่ยงพล้ำไปไกล แล้วหันไปหยิบทิชชูใกล้มือยื่นไปที่แก้มหนุ่มที่ตอนนี้ยังมีคราบลิปสติกของเธอเลอะจนแดงเถือกเหมือนตูดลิง“จะทำอะไร” ดิฐกรกัดฟันถามอย่างไม่ไว้ใจ“ตอบแทนความหวานของดาร์ลิงไงคะ”รอยยิ้มหวานฉ่ำฟาดกลับเข้าเบ้าตาเขาไปทีหนึ่ง ก่อนที่มือเรียวงามจะตั้งหน้าตั้งตาเช็ดๆ ถูๆ แก้มขาวให้ราวกับหวังดี แต่หนักมือไปนิดทำเอาเจ้าของแก้มต้องถลึงตาใส่ รู้สึกเหมือนโดนขัดหน้าด้วยกระดาษทรายเบอร์ศูนย์ก็ไม่ปานภาพที่ออกมาดูเหมือนจะสวีตชวนฟิน หญิงก็สวย ชายก็หล่อ ช่างเหมาะสมกันราวกิ่งตำแยกับใบหนาดเหลือเกิน ให้ตายสิ!“จริงเหรอ เธอไม่ได้ตาฝาดใช่ไหม”ผู้จ้างวานเบอร์หนึ่งถึงกับตาโต เมื่อได้รับข่าวจากสายสืบที่ตัวเองส่งไปตามติดลูกชายตัวดีกับว่าที่ลูกสะใภ้ที่ตนหมายตา“จริงค่ะท่าน น้อยหน่าถ่ายคลิปมาเป็นหลักฐานด้วยนะคะ คุณดิวกับคุณแคทสวีตกันมากๆ เลยค่ะ นี่น้อยหน่ายังฟินไม่หายเลย”“สวีตกัน! เธอ