All Chapters of ของขวัญที่ทำหล่นหาย + ผิดที่แกล้งรัก (ภาคต่อ) : Chapter 71 - Chapter 80

เมื่อคิดได้ดังนั้นหญิงสาวจึงค่อยๆ ระงับอารมณ์คุกรุ่น ตั้งสติแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดถ่ายภาพและอัดคลิปจูบบันลือโลกของสองหนุ่มสาวตรงหน้าไว้เพื่อเก็บเป็นหลักฐานจนพอใจ แล้วจึงกดโทรออก ดวงตาคู่งามจ้องเป้าหมายเขม็งครั้งแรกตัดสายทิ้ง ครั้งที่สองก็ยังตัดสายทิ้งอีก ดวงตาคู่สวยวาวโรจน์ และกดโทรออกอีกครั้งและครั้งนี้แคทรียาก็เห็นแฟนหนุ่มถอนริมฝีปากจากแม่สาวผู้นั้นอย่างกะทันหัน สีหน้าดูหงุดหงิดที่โดนขัดจังหวะความสุข แต่พอเห็นหน้าจอว่าเป็นใคร เขาก็รีบกดรับสายและส่งสัญญาณกับเจนิสาให้เงียบเสียง“ว่าไงครับดาร์ลิง”“คุณอยู่ที่ไหนคะ ทำไมตัดสายแคททิ้ง”ดิฐกรเลิกคิ้วนิดๆ พลางหันไปมองหญิงสาวข้างกายอย่างแปลกใจ เมื่อได้ยินเสียงเรียบนิ่งสะกดอารมณ์ได้อย่างแนบเนียนคราวนี้ไม่ยักเรียกดาร์ลิงแฮะ“อยู่บริษัทครับ ผมกำลังประชุมอยู่ พอเห็นดาร์ลิงโทรมาก็เลยรีบขอตัวออกมารับสายก่อนนี่ไง คิดถึงคุณจะแย่แล้วเนี่ย...”เมื่อได้ยินคำหวานอ้อนมาตามสาย มุมปากของแคทรียาก็เหยียดยิ้มหยันออกมาจนผู้ชมข้างสนามแอบหนาวไส้แทนปลายสายขึ้นมาตงิดๆ“ถ้าคิดถึง งั้นแคทไปหาคุณที่บริษัทตอนนี้เลยดีไหมคะ”“โอ๊ะ! ไม่...ไม่ต้องครับ ให้ผมไปหา

เดิมแคทรียาไม่ได้คิดจะเลือกคบแฟนที่ฐานะทางบ้าน ฐานะทางสังคม หน้าที่การงาน หรือเงินทองอยู่แล้ว แม้หน้าตาอาจจะมีส่วนทำให้พึงใจอยู่บ้าง ซึ่งวรพลก็มีตรงจุดนั้นที่รูปร่างหน้าตาดีเอาใจเก่ง แต่หากเธอคิดจะรักและเลือกแล้ว เปลือกนอกพวกนั้นก็ไร้ประโยชน์ไม่มีเงินแล้วไง ถ้าพอใจเสียอย่าง เธอจะเป็นฝ่ายเปย์ให้เองก็ได้คอนโดเก่าอยากเปลี่ยนเพราะไกลจากที่ทำงานของเขา แต่เงินดาวน์ไม่มี เธอออกให้ก่อนก็ได้ ในเมื่อคิดจะคบจริงจังหวังสร้างอนาคตร่วมกัน จะออกให้เองทั้งหมดก็ยังได้ ถ้าฝ่ายนั้นไม่ขัดเสียก่อนว่ามันเป็นหน้าที่ของผู้ชายที่จะเป็นหัวหน้าครอบครัวในอนาคต ซ้ำยังบอกว่าจะคืนเงินดาวน์ให้เธอตอนได้โบนัสปลายปี ซึ่งเธอก็เห็นด้วยยังชมว่าเขาคิดดี ไม่ได้หวังเกาะเธอกินหรือว่าอยากได้รถสักคันเพราะข้ออ้างที่ว่าเขาไม่มีรถ ทำให้เวลาเดินทางไปไหนมาไหนด้วยกัน เธอก็ต้องไปเป็นฝ่ายไปรับ ทำให้เขาเกรงใจ แต่หากจะให้เธอนั่งรถสาธารณะกับเขาก็กลัวว่าเธอต้องลำบาก เขาก็เลยจะเก็บเงินซื้อรถ เหตุผลฟังดูดี ดูห่วงใยใส่ใจ เธอก็เลยจัดการถอยรถคันใหม่ให้เสียเลยแม้เขาจะใช้มุกเดิมที่ว่าเขาเกรงใจและจะหาเงินมาผ่อนส่งรายเดือนเอง และจะเอาเงินที่เธอ

“มองพอหรือยัง” ดิฐกรพูดโดยที่ไม่ได้มองหน้า “ตะลึงในความหล่อหรือไง หืม...”“คงงั้นมั้งคะ” มือที่กำลังติดพลาสเตอร์ชะงักค้าง ก่อนที่ชายหนุ่มจะเงยหน้าขึ้นสบตาคนพูดอย่างงุนงง“อกหักจนเพี้ยนไปแล้วเรอะ? หรือว่าอินกับบทหวานใจฉันมากเกินไป...”“ถ้าไม่นับเรื่องปาก พี่ก็น่าจะเป็นแฟนที่ดีได้อยู่นะ”“นั่นชมหรือด่า?”“แล้วแต่จะคิดค่ะ”ดิฐกรค้อนใส่ พลางเหลือบมองโทรศัพท์ที่ส่งเสียงเตือนไม่หยุดของเธอ“แล้วนั่นจะปล่อยมันดังหนวกหูชาวบ้านอีกนานไหม”พอขาดคำก็มีเสียงเรียกเข้ามาอีกรอบ นิ้วเรียวสวยเตรียมจะกดตัดสายทิ้ง แต่แล้วความคิดหนึ่งก็กลับแว่บเข้ามาในหัว แทนที่จะกดตัดสายจึงกดรับแล้วยื่นโทรศัพท์ไปแนบที่หูของดิฐกรทันที“นี่เธอ...”จะทำบ้าอะไร...คำต่อมาต้องถูกกลืนลงคอกะทันหัน เมื่อปลายสายแทบจะตะโกนสวนเข้ามาจนขี้หูเขาเกือบเต้นระบำ“ดาร์ลิง! ทำไมไม่รับสายผม” ดิฐกรหันไปสบตาแม่ตัวดีอย่างรู้ทัน ที่ส่งสายมาแบบไม่ให้เขาตั้งตัวนี่ จะอะไรได้ถ้าไม่ใช่...ยืมมือฆ่าคน!“จะไปรู้เหรอ!”“อ้าว! นี่ไม่ใช่เบอร์น้องแคทเหรอครับ” มีเสียงขลุกขลักดังมาจากปลายสายเล็กน้อย“ใช่มั้ง”“แล้วแกเป็นใคร”“แล้วแกล่ะเป็นใคร”“เอ๊ะ!”เจ้าของโ

เอาเถอะ เขาก็กะไว้ว่าจะกินอีกสักหนสองหนก็คงพอแล้วกับผู้หญิงคนนี้ ไว้ค่อยแยกย้ายไปหาความสุขกับคนใหม่ก็ได้ เพราะถึงยังไงเขาก็มีของตายโง่ๆ อย่างแคทรียาอยู่ในมือทั้งคนนี่นา จะกลัวอะไรพอคิดถึงของตายที่ว่า อารมณ์ของวรพลก็พาลหงุดหงิดขึ้นมาอีกรอบ คอยดูนะ หากเจอตัวเมื่อไหร่เขาจะจัดการเล่นงานให้เข็ด โทษฐานที่ทำให้เขาต้องว้าวุ่นและเสียอารมณ์โดยใช่เหตุ“คนเฮงซวย ไอ้ผู้ชายหลายใจ ไอ้ชาติชั่วเอ๊ย...ไปตายซะ!”ดิฐกรถึงกับส่ายหน้าเมื่อเห็นอาการคนกำลังเฮิร์ตที่ดื่มไปด่าไป โชคดีที่เพลงในผับดังมาก คนอื่นๆ เลยไม่ได้ยินเสียงแปดหลอดที่แม่ตัวดีบริภาษแฟนหนุ่มตัวแสบ แต่เขานี่สิ ต้องมานั่งรับเวรรับกรรมหูแฉะแทน คิดผิดหรือคิดถูกวะกู! หาภาระใส่ตัวชัดๆ“พี่ดิว!”“ว่า...”“แคทถามจริงๆ เถอะ ทำไมพวกผู้ชายมันถึงชอบนอกใจแฟนนัก ทำไมต้องหลายใจ รักเดียวใจเดียวไม่เป็นหรือไง”คำถามแรกมาก็แทงใจดำกันเลยทีเดียวนะแม่คุณ“อย่าเหมารวมสิ ก็ไม่ใช่ว่าผู้ชายทุกคนที่เป็นแบบนั้นสักหน่อย” คนฟังพยักหน้าหงึกหงักเห็นด้วย“อืม...ก็จริงของพี่นะ อย่างน้อยพี่ชายแคทก็รักพี่มี่คนเดียวจริงๆ”ดิฐกรสะอึก ได้แต่เข่นเขี้ยวเมื่อได้ยินอีกฝ่ายสรรเสริญเย

ราวกับโดนน้ำแข็งเย็นเฉียบสาดเข้าที่ใบหน้าโครมใหญ่ จนชาเห่อไปทั้งตัว เมื่อได้ยินจุดประสงค์ของอีกฝ่าย อารมณ์หื่นกระหายก็ดิ่งฮวบลงกว่าครึ่ง“นอกใจ...” ดิฐกรทวนคำด้วยสีหน้าปั้นยาก“ใช่ค่ะ แคทอยากนอกใจไอ้เลวนั่น แคทอยากมีกิ๊กบ้าง...”“กิ๊ก!” คนพูดชี้นิ้วที่ตัวเอง “ฉันเนี่ยนะ!”“ค่ะ พี่มีประสบการณ์นอกใจมีกิ๊กมาแล้วนี่ ก็น่าจะทำได้นะ”เวรเอ๊ย! ยัยเด็กบ้านี่ กล้าดียังไงวะถึงจะให้เขาเป็นกิ๊กดวงตาคมเข้มมองสบตาที่ทอประกายเจิดจ้าแข่งกับแสงสปอร์ตไลท์ จนเขาอยากจะประเคนมะเหงกให้สักทีสองที โทษฐานที่เจ้าตัวแสบบังอาจยืมมือเขาแก้แค้นแฟนตัวเองอีกแล้วนี่สินะที่บอกว่ายังไม่ยอมเลิกกับไอ้เวรนั่น ที่แท้ความหมายของมันคือแบบนี้ เก็บมันไว้เอาคืนก่อน แล้วเขาเกี่ยวอะไรด้วย ทำไมต้องโดนใช้เป็นเครื่องมือเอาคืนถูกเขี่ยไปเป็นกิ๊กของยัยนี่ด้วย นี่มันยิ่งกว่าหยามหน้ากันชัดๆมากกว่าเพื่อนแต่ไม่ใช่แฟน คบแบบไร้สถานะ หิวเมื่อไหร่ก็แวะมา พอกินอิ่มแล้วก็ไปทางใครทางมัน เห็นเขาเป็นร้านสะดวกซื้อหรือไงวะ“อุ๊ย!”แคทรียาอุทานเบาๆ เมื่อจู่ๆ ก็โดนดีดลงจากตักของเขาดื้อๆ ดวงตาคมกริบฉายรอยหงุดหงิด ไหนจะอารมณ์ที่คั่งค้างไม่ได้รับการปลด