All Chapters of ของขวัญที่ทำหล่นหาย + ผิดที่แกล้งรัก (ภาคต่อ) : Chapter 81 - Chapter 90

ดวงตาคมกล้ามองความอลังการของส้มโอแฝดที่ผลิพุ่งชี้หน้าท้าทายเขาอย่างอุกอาจ จึงไม่รอช้าที่จะก้มลงดูดปลายยอดทั้งสองจนมันแข็งเป็นตุ่มไตสู้ลิ้น“อา...”แคทรียาเผลอครางเสียงสั่น พลางแอ่นกายหยัดขึ้นป้อนนมจากเต้าให้เขาได้ลิ้มลองชิมมันอย่างลืมตัวชายหนุ่มกดยิ้มอย่างพึงพอใจและไม่ขัดศรัทธาเจ้าของสวนส้มโอแฝด มือที่ว่างอยู่ค่อยๆ เลื่อนลงไปด้านล่างและตลบชายกระโปรงสั้นอวดเรียวขาขาวสวยให้ขึ้นมาอยู่ที่เอวค่อดกิ่วเพื่อทักทายเนินกุหลาบดอกตูมของเธอบ้างปลายนิ้วเรียวเกี่ยวชั้นในแบบลูกไม้ตัวจิ๋วให้เสียดสีกับติ่งเกสรสาวจนสะโพกสวยหยัดเกร็งขึ้นกะทันหันด้วยความตกใจระคนตื่นเต้นกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น หัวใจเต้นโครมคราม “พะ...พี่ดิว...” เสียงหวานครางเรียกชื่อเขาเบาหวิว เมื่อรับรู้ถึงการรุกรานขั้นต่อไป“เสียวเหรอ”“อ๊ายยย”ยังไม่ทันได้ตอบ ใบหน้าสวยก็แหงนเชิดขึ้นเพราะความเสียวซ่านจากมือเขาที่กดเสียดสีหนักขึ้นเรื่อยๆ จนน้ำผึ้งหวานเริ่มหลั่งออกมาจากแรงกระตุ้นเร้าที่ถี่รัว พร้อมกับที่ชายหนุ่มเริ่มส่งปลายนิ้วแหวกเข้าไปภายในกายสาวเพื่อเชยชมความงามของเธอ“ร้อนไวดีนี่ แฉะง่ายเสียด้วย แบบนี้สนุกแน่”แคทรียารู้สึกหูอื้อ

เฮ้อ...ต้องมาเปิดซิงแฟนชาวบ้านในฐานะกิ๊กเนี่ยนะ บันเทิงจริงๆ เลยชีวิตกูเนี่ยดิฐกรดึงร่างที่กำลังสั่นสะท้านเข้ามากอดปลอบขวัญแนบอก หากเมื่อกี้เขาไม่ไปคว้าเธอมาจากพวกเสือหิวในผับนั่น ยัยนี่จะเป็นยังไง คนพวกนั้นคงไม่เห็นค่าคิดออมมือเพียงแค่เธอยังไม่เคยผ่านมือชายมาก่อนหรอก เพียงคิดก็เสียววาบในอก“เด็กโง่เอ๊ย!”“มาด่าแคททำไม พี่สิโง่ ฮึกๆ” ดูเถอะ อยู่ในสภาพนี้ยังจะกล้าเถียงคำไม่ตกฟากได้ คงมีแต่ผู้หญิงในอ้อมแขนเขานี่แหละ“งั้นเอาไงต่อ หรือจะถอย?”“ไม่ถอย!”“เข้าก็ไม่ได้ ถอยก็ไม่ยอม แล้วจะเอาอะไรจากฉัน ไหนว่ามาซิ”เขาเอ่ยออกมาอย่างจนใจ ปวดหนึบตรงจุดที่กำลังโดนตอดรัดจะตายห่าอยู่แล้ว แต่จะขยับก็ไม่ได้เพราะกลัวยัยนี่เจ็บและฝังใจกับการร่วมรักครั้งแรกจนกลัวการมีเซ็กซ์ไปตลอดชีวิตแคทรียานิ่งไป แต่แล้วพอนึกถึงภาพตอนวรพลจูบกับผู้หญิงอื่นต่อหน้าเธอขึ้นมา ความเจ็บใจและดื้อรั้นก็เป็นฝ่ายชนะ“แคทจะเอาพี่!”ดิฐกรชะงักกึกกับคำตอบตรงๆ ไม่อ้อมไม่เขินนั่น“ฉันจัดหนักนะ แล้วฉันก็ไม่ชอบออมมือเรื่องบนเตียงเสียด้วย และไม่จบแค่ยกเดียวแน่ เธอจะรับไหวหรือเปล่า เอาแล้วจะมาเสียใจทีหลังไม่ได้นะ”แคทรียานิ่งคิดชั่วอึดใ

“แล้วนี่ลูกชายคนโปรดของคุณมันหายหัวไปไหนเสียล่ะ ทำไมไม่ลงมากินข้าวเช้าพร้อมกัน”“ตาดิวยังไม่กลับมาเลยค่ะ ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว” คุณดารณีตอบหน้าตาเฉย แต่ผู้เป็นสามีกลับไม่ได้แปลกใจอะไร“ก็เรื่องปกตินี่ ไม่เห็นแปลกอะไร มันก็คงไปดูลูกเต้าหรือเปล่า”“หนูมี่พาน้องมิวไปฮันนีมูนที่ญี่ปุ่นกับตาคิมค่ะ คุณลืมไปแล้วเหรอ”“เออ ก็จริงแฮะ แล้วนี่ลูกคุณมันหายหัวไปไหน หรือไปเที่ยวกับสาวๆ อีกแล้ว ไอ้ลูกคนนี้” คนเป็นพ่อได้แต่ส่ายหน้าระอาเมื่อคิดถึงวีรกรรมของลูกชายตัวดี “อ้าว! แล้วนั่นคุณจะโทรหาใครล่ะ”ท้ายประโยคหันไปถามภรรยาที่คว้าโทรศัพท์ขึ้นมากดด้วยสีหน้ามีเลศนัยถ้าความคิดของเธอเป็นจริง งานนี้ต้องมีปิดซอยฉลองใหญ่เสียแล้วเสียงน่าหนวกหูกรีดร้องลั่นห้อง ทำให้หญิงสาวที่กำลังนอนเพลินขยับตัวซุกหมอนข้างอย่างแสนรำคาญ“ใครโทรมาแต่เช้าเนี่ย คนจะหลับจะนอน” คนขี้เซางัวเงียบ่นงึมงำทั้งที่ยังไม่ลืมตาตื่น มือควานหาต้นเหตุของเสียง เพียงไม่นานเธอก็พบว่ามันอยู่ใต้ผ้าห่มที่กลิ่นไม่คุ้นจมูก จึงคว้าหมับเข้าให้ แต่ทว่ากลับมีเสียงแปลกประหลาดบางอย่างประท้วงเข้ามาในหู“อา...”อา...คืออะไรความสงสัยทำให้แคทรียาลูบๆ คลำๆ สิ่งท

แคทรียาครางในลำคอเมื่อรับรู้ถึงมวลสารอุ่นร้อนระอุบางอย่างที่ฉีดพุ่งเข้ามาภายในลำคอระหงจนล้นปรี่ทะลักออกมาที่มุมปากของเธอโดยไม่ทันตั้งตัวจนเกือบจะสำลัก แต่เธอก็อดทนไว้เพราะไม่อยากให้อีกฝ่ายดูถูกได้ว่าเธออ่อน รสชาติของเขา...ไม่เลวแฮะหญิงสาวกดยิ้มมุมปากพร้อมกับเก็บกลืนทุกหยาดหยดของอีกฝ่ายเข้าไปจนหมดโดยไม่มีทีท่าว่าจะรังเกียจภาพที่เห็นยิ่งทำให้ดิฐกรพอใจมาก รอจนเธอถอนริมฝีปากออกจากกายแกร่งที่เพิ่งคายพิษออกไปจนบังเกิดสุดเซ็กซี่ ชายหนุ่มจึงทนไม่ไหวต้องดึงตัวเธอเข้าไปกอดจูบลูบไล้ให้รางวัลจนคนตัวเล็กกว่าแทบหายใจหายคอไม่ทัน“พี่ดิว...”เสียงหวานกระเส่าครางชื่อของเขาออกมา เมื่อถูกอีกฝ่ายทำรักด้วยปากเอาคืนให้บ้าง จนเธอแทบคลั่ง สะโพกลอยคว้างหลังไม่ติดเตียง แต่ดิฐกรไม่ได้ผ่อนปรน กลับยึดขาเรียวทั้งสองกดแผ่นหลังบอบบางลง ก่อนจะละเลงปลายลิ้นสะกิดติ่งแสนหวานของเธอไม่ยั้ง และทำให้สาวสวยระเบิดพร่างออกมาอย่างรุนแรงจนสะท้านไปทั้งร่าง ปลดปล่อยน้ำหวานออกมาให้เขากวาดชิมอย่างจุใจก่อนที่ชายหนุ่มจะลงมือสานต่อบทเรียนรักให้แม่สาวสุดฮอตจนเตียงทั้งหลังสั่นสะเทือน พร้อมกับเสียงหอบกระเส่าหวานที่กังวานเรียกชื่อเขาไม

แต่ก็นะ พอคิดถึงเบ้าหน้าหล่อฟ้าประทานของว่าที่พ่อของลูก และตัวอย่างความน่ารักน่าเอ็นดูจากลูกสาวของเขากับมิรันดาที่ทำเธอหลงหัวปักหัวปำอย่างเด็กหญิงของขวัญถ้าเธอมีลูกสาวน่ารักๆ แบบนั้นสักคนก็คงดีสิ ถึงไม่มีพ่อ เธอก็มั่นใจว่าตัวเองเลี้ยงลูกไหวแน่นอน แถมเลี้ยงดีเสียด้วยไม่อยากจะคุย เมื่อคิดตกแม่สาวมั่นก็เชิดหน้า มองสบสายตาคู่คมของชายหนุ่มกลับไป“เอาเถอะ ถ้าท้องจริง แคทก็จะเป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวเหมือนพี่มี่ไงคะ พี่ไม่ต้องห่วงนะ แคทสัญญาว่าจะไม่เรียกร้องความรับผิดชอบหรืออะไรจากพี่เลยสักอย่าง แม้กระทั่งความเป็นพ่อของลูก แล้วถ้าพี่ไม่อยากให้ลูกรู้ แคทก็จะไม่บอกใครเลยด้วยว่าพี่เป็นพ่อของเด็ก ส่วนเรื่องเลี้ยงดูลูก แคทว่าแคทเป็นแม่ที่ดีได้อยู่นะ ฐานะการเงินก็ไม่ได้แย่ รับรองเลี้ยงลูกคนเดียวให้มีคุณภาพคับแก้วได้สบายๆ คนอย่างแคทพูดจริงทำจริง ฉะนั้นพี่สบายใจหายห่วงได้” ดิฐกรถึงกับอึ้งเมื่อได้ยินคำตอบเป็นฉากๆ จากปากแม่สาวสุดมั่นนี่เขาควรทำยังไงกับเธอดีนะ ทั้งที่ควรดีใจที่อีกฝ่ายไม่คิดจะผูกมัด หรือเอาลูกมาจับเขาเหมือนคราวมิรันดาเคยทำ แต่ทำไมหัวใจมันรู้สึกคันคะเยอยังไงพิกลแฮะเป็นได้แค่กิ๊ก ไม่มีสิทธ