All Chapters of Carrying The Zillionaire Triplets: Chapter 81 - Chapter 90

ABALA sa binabasa niya si Kath nang bumukas ang kanyang pinto. Sinulyapan niya ito sandali at tinguan si Shaira na kapapasok lang. “Okay na po yung pag-iinstall ng cctv Miss Kath.” sabi nito sa kaniya. Kahit papano naman ay gumaan na ang pakiramdam niya dahil dito. “Mabuti naman kung ganun.” maikling sagot niya. Kung sana lang kasi ay noon niya pa nalaman na wala palang cctv doon. Napabuntong hininga na lang siya.Ilang sandali pa ay naramdaman niya na para bang nakatingin sa kaniya si Shaira kaya dali-dali siyang nag-angat ng ulo at tama ng ang hinala niya dahil nakatingin nga talaga ito sa kaniya. Napataas tuloy bigla ang kanyang kilay. “May problema ba?” tanong niya kaagad dito.Natigilan naman ito sandali at pagkatapos ay napuno ng pag-aalinlangan ang mukha nito kung magsasalita ba ito o hindi. “Ah, ano po kasi…” sabi nito.Sumandal siya sa kanyang kinauupuan. “Ano nga? Sabihin mo na.” giit niya.Napahugot ito ng isang malalim na buntong hininga bago nagsalita. “Nabalitaan ko po

NAPAHILOT si Kath sa kanyang noo. Kagigising niya lang pero ramdam na ramdam na niya ang pananakit ng ulo niya. Paano ba naman, tinawagan siya ng kanyang ina kagabi at sinabi na uuwi sila ng bansa dahil na rin sa pakiusap ni Noah. gusto daw di umano nito na makasama ang mga anak niya kaya pumayag naman daw ito kaagad. Sa totoo lang ay bahagya pa ngang sumama ang loob niya dahil bakit ito pumayag kaagad nang hindi man lang sumasangguni sa kaniya kung papayag ba siya o hindi, pero sa huli ay umoo na lang din siya dahil ano pa nga ba naman ang magagawa niya? Wala na, lalo pa at nag-umpisa na silang mag-impake.Idagdag pa nang kausapin niya ang mga anak niya ay halata sa mga mukha ng mga ito ang labis na kasiyahan at sino ba naman siya para ipagkait ang sayang iyon sa mga anak niya hindi ba? Wala din naman siyang ibang gusto kundi ang maging masaya ang mga anak niya kaya nga lang ay paano ang magiging sitwasyon nila ni Noah? Palagi na naman silang magkikita, paano kung sugurin na naman si

MAHIMBING na ang tulog ni Kath nang tumunog ang kanyang cellphone. Hirap pa siyang dumilat ng mga oras na iyon at dali-daling sinagot ang tawag kahit na hindi pa gaanong nakamulat ang kanyang mga mata. Ni hindi na din niya pinagkaabalahan pang tingnan kung sino ang tumatawag at bigla na lang niyang sinagot ito.“Ma’am Kath…” nanginginig ang tinig nito at halatang kinakabahan. Akala niya ay ang kanyang ina ang tumatawag kaya niya sinagot ito.“Hmm…” nakapikit niyang sagot dito dahil antok na antok pa talaga siya. Nakahiga pa nga siya sa kama ng mga oras na iyon dahil pakiramdam niya ay katutulog niya pa lang.“Ma’am Kath nasusunog mo ang warehouse!” natatarantang sabi nito at nang marinig niya ito ay para bang bigla na lang nawala ang antok niya. Napabangon din siya ng wala sa oras.“Anong sabi mo?!” gulantang na tanong niya. Nag-umpisa na ring kumabog ng husto ang dibdib niya.“Hi-hindi ko po alam ma’am Kath kung paano nagsimula ang sunog…” halos maiyak na ito sa pagbabalita.Hindi na

“Ma’am Kath! Saan po kayo nanggaling?” iyon ang bungad ni Nina sa kaniya na naghihintay sa sala ng dumating siya.Sa halip na sumagot ay ibinagsak niya ang sarili sa sofa. Napapikit siya at napabuga ng malalim na buntong hininga. Naramdaman niyang umupo si Nina sa tabi niya. “May problema mo pa ma’am Kath?” muling tanong nito sa kaniya.Napailing na lang siya. “Wala naman.” sagot niya rito at pagkatapos ay tumayo na mula sa kanyang kinatatayuan. Kailangan niyang magpahinga dahil pakiramdam niya ay pagod na pagod siya. Ayaw niya sanang ma-stress pero mukhang wala siyang pagpipilian kundi ang ma-stress. Baka kasi kalakip ng buhay niya talaga ang stress.Sinundan na lang naman siya ng tingin ni Nina.Pagdating niya sa kanyang silid ay napaupo siya sa kama at pagkatapos ay napahilamos sa kanyang mukha. Bakit ba nangyayari sa kaniya ang lahat ng ito? Ano bang nagawa niyang kasalanan para danasin niya ang lahat? Ilang sandali pa ay biglang tumunog ang kanyang cellphone na hindi pala niya na

NAPATAYO si Lindy mula sa kanyang kinauupuan nang makita niya si Noah na naglalakad patungo sa direksyon niya. Ilang araw pa lang niyang hindi ito nakikita ngunit sobrang miss na miss na niya ito at handa na siyang humingi rito ng tawad sana dahil nga sa inasal niya bago ito umalis. Parang nakalimutan niya ang lahat ng sama ng loob niya.“Noah—” natigilan siya nang may mapansin. Bumaba ang kanyang mga mata sa kamay nito at nabura ang kanyang ngiti nang makita ang isang batang lalaki na akay nito na kamukhang kamukha ni Noah mismo. Agad na nagdilim ang kanyang mga mata ang nagtagis ang kanyang mga ngipin. Kung kanina ay handa na siyang humingi ng tawad, ngayon ay umahon na naman ang matinding galit sa dibdib niya dahil sa kasama nito.Ibubuka na sana niya ang kanyang bibig dahil nasa harap na niya ito nang bigla na lang siya nitong nilampasan na akala mo ay walang nakita. Mas lalo pang sumama ang loob niya at mahigpit na napakuyom ang mga kamay niya. Ang tanging nagawa na lang niya ay