Ang Nawawalang Bilyonarya のすべてのチャプター: チャプター 11 - チャプター 20

LOID XAVIER’s POV Pagkakita sa akin ni Dad ay parang talang nagliliwanag ang mga mata nito. Kita ko sa kislap ng mga mata nito ang labis na tuwa at pananabik na makita ako. “My son!” Bulalas nito. Hindi na niya siguro natiis na mayakap ako kaya pasugod niya akong niyakap. Ako namang si gago, nagmistulang malamig na rebultong niyayakap ni Dad. Ramdam ko sa higpit ng yakap niya ang labis na pangungulila at pananabik. “I am glad na pumayag ka nang umuwi rito sa amin.” Kasunod na narinig ko mula sa kaniya habang mahigpit pa din niya akong yakap. Sinulyapan ko si Rico. Kaswal lamang ang mukha nito at walang anumang emosyon na namamayani sa mukha nito. Hinayaan ko lamang si Dad sa pgkakayakap sa akin. Hindi ako sumagot, hindi ko nagawang magsalita. Sa totoo lang kasi, hindi ko talaga namiss si Dad. Ewan ko kung bakit. Siguro ay dahil hanggang ngayon ay nananatiling kimkim ko ang galit sa kaniya. Hanggang ngayon ay hindi ko pa din mahanap sa puso ko ang pagpapatawad. Siguro ay naramdam

YZZA’s POVIsang dim pad light lang ang tanging nagtatanglaw sa malawak na pathway papuntang pool. Malabo naman akong maliligaw dahil bukod sa saulado ko na ang lugar ay ilang beses din akong nagagawi roon. Sa katunayan, isa ako sa mg tumutulong kay Nana Isang na siyang naka-assign sa paglilinis at pagmintina ng pool. Tanging repleksiyon na lamang ng naturang liwanag sa pathway ang nagbibigay paningin sa malawak at tahimik na pool. Lumapit pa ako upang mapagmasdan pang lalo ang paligid nito. Nakakatukso ang kulay at kapayapaan ng tubig. Alam ko ding masarap maglunoy sa nag-aanyayang lamig nito. Sandali akong naupo sa gilid at dinama ang tubig sa pamamagitan ng paglublob ng palad ko.Napakislot ako ng maramdaman ang lamig ng tubig na mabilis na kumalat sa buong sistema ng katawan ko. Kahit sobra ang lamig nito ay parang gusto ko pa ding magbabad. Nasuot lamang ako ng puting duster ng gabing iyon at isang manipis na pajama na kulay puti.Maingat na hinubad ko ang mga iyon sa katawan

YZZA’s POV Maaga akong nagising kinaumagahan. Hindi ako nakatulog ng maayos kagabi. Matapos kaming maghiwalay ng landas ni Sir Loid Xavier sa pool, hindi na ako dinalaw ng antok. Hindi ko nga alam kung bakit. Dahil ba iyon sa kaba ng muntikan na akong malunod o dahil namamahay pa din ako? Hindi ko masabi kung alin sa dalawang iyon ang dahilan o may iba pang kahulugan. Simula kasi kagabi, hindi na makatkat sa isipan ko ang mukha ng binata. Ang mala-Papa P Pascual niyang masculine figure ay parang tintang nag-iwan ng mantsa sa isipan ko. Kahit anong pilit kong alisin siya sa isipan ko ay para siyang sardinas na pilit ipinagsiksikan sa isipan ko. Ang six-pack abs niya parin ang nakikita ko kahit nakapikit na ako. Ang mas hindi ko makalimutan ay ang iyong ano niya. Kahit nakasuot pa ito ng boxer kagabi, hindi pa din niyon naikubli ang tunay na sukat niyon. Idagdag pang basa na ang binata at dahil isang lalaki ay normal na nag-init ang pakiramdam. Ang isa pang hindi ko maalis sa isipa

YZZA’s POVMATAGAL nang nakaalis ang dalawang lalaki pero nanatili akong nakatulos sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung napansin pa ni Xavier ang bahagyang pamumula ng pisngi ko kanina nang bigla akong magmulat ng mata matapos magising sa isang inaasahang halik mula sa lalaki.Hindi ko maintindihan ang sarili kanina. Gustong-gusto ko siyang iwasan pero bakit para akong natulos kanina sa kinatatayuan? Ang mas malala pa, ini-imagine ko na hinahalikan niya ako sa mga labi ko nang hindi ko man lang tinututulan!‘Ang gaga mo talaga, Yzza!’ Sermon ng sarili kong isipan. ‘Hindi ko alam kung anong nakain mo at nagawa mong pagpantasyahan ang anak ng amo mo. Ang mabuti pa ay maligo ka dahil….’Hindi ko na pinatapos sa panenermon ang aking isipan dahil bahagya ko nang hinila ang manggas ng suot kong blusa. Basa ng pawis ang ilang bahagi ng kasoutan ko. Naamoy ko na din ang aking sarili dahil sa lagkit ng pawis ko. Ang baho ko na nga!Oras na para maligo ako.Bumalik ako sa loob ng kuwarto ni D

LOID XAVIER’s POVMaghapon kaming nasa laot ni Rico kasama ang operator ng sinasakyan naming baruto at noon ay magtatakip-silim na. Hindi naman sa taghirap kami para umarkela lang ng isang baruto imbes na sumakay sa isang yacht or whatever kind of ship na may class naman at hindi kagaya nitong sinasakyan namin, na kung titingnan ay kunting hampas na lang ay may posibilidad na masira o tumaob.Gaya ng napagtripan namin, fishing is fun. Marami kaming nahuli at eksayted na akong iuwi iyon dahil gusto ko talagang magluto ng sariwang sinigang na bisugo at matambaka na nahuli namin. Habang naghahanda pauwi ay hindi ko makalimutan ang mga kaganapan kanina.Three hours earlier…..I just try some trip na mas ma-adventure like this na kulang na lang ay hampasin ng alon ang aming Bangka.. Alam kong hindi ako sanay sa ganitong uri ng buhay at trips, but I admit, I love what I am doing right now!Natatawa nga ako sa tuwing maalala ko ang reaksiyon kanina ni Rico while I kept insisting to him na di