Todos los capítulos de Ang Nawawalang Bilyonarya: Capítulo 21 - Capítulo 25

LOID XAVIER’s POVDahil sa mga kalokohan namin Rico, past six na kami nakauwi sa mansiyon. Tired but enjoyed- this is the only feeling I have now, but I loved. Kahit papaano ay nakalimutan ko kung paano ka miserable ang buhay ko kapag nandito ako sa mansiyon at hacienda namin. Nasa likod lang ako habang walang kakibo-kibo. Si Rico naman ay nakapokus sa pagmamaneho ng dala naming kotse. Nasa likod naman ng kose ko ang mg nakuha naming isda na tiniyak kong buhay ng ilagayko sa isang maliit na cooler para panatilihing sariwa hanggang sa aming paguwi.Habang nasa biyahe, may nadaanan kaming isang bahagi ng lugar na para bang sinasadyang ipakita sa akin para muli ko namang maalala si Mom. Nagkataon namang sinadya kong buksan ang pinto just to getsome fresh air. Hindi ko nman akalain na mahahagip pa iyon ng mga mata ko.It was the most favourite amusement park ni Mom. Medyo may kalumaan na dahil sa dami ng tourist attractions sa buong Bayan ng Romblon, parang bolang naglaho sa kasikatan ang

YZZA’s POVHawak-hawak ko ang isang tray na kinalalagyan ng baso ng tinimplang gatas na inabot ko sa Don. Matiyaga kong hinintay na maubos niya ang laman ng baso. Hindi ko alam kung sinasadya ng Don na pabagalin ang pag-inom para magtagal din ako sa loob ng kuwarto niya.Hindi naman ako natatakot o nababahala pa sa presensiya niya kaya hindi na ako nagreact ng kanina ay pinaalis niya sina Manang Goring at Aling Fatima. Nakiusap siya sa dalawa na iwan kami at hayaan na lamang daw ako na siyang mag-asikaso sa kaniya.Hindi naman ako nagtaka o nangatwiran pa. Panatag akong hindi na katulad ng dati ang impressions kay Sir Sam. Gaya ng pakiusap nito noon, Sir Sam na talaga ang ginagamit kong pagtawag sa kaniya. Dahil nga dito ay mas lalo pa niya akong ginusto na laging makausap.‘Ang sarap! Ikaw ba ang nagtimpla nito?” Mayamaya ay wika niya na tinitigan ako ng sobra.Mabilis akong tumango at umiwas ng tingin. Hindi ako umiwas ng tingin dahil sa natatakot ako sa presensiya niya. Normal l

THIRD PERSON’s POVMAHABANG panahon din akong nagtimpi. Mahabang panahon na sinubukan kong umintindi. Maraming panahon kong pinalampas ang lahat, nulunok lahat ng panunumbat at tinanggap na lamang ang anumang masasakit na salita ng aking anak.But not now anymore!Tao lamang din ako. Isang ama at asawa na nauubos din ang pasensiya. Na umabot din sa puntong nalagot na lahat ng pagtitimpi ko sa sarili ko. Habang buhay kong isinantabi ang pagiging ama sa aking anak, at hinayaan siyang sa akin lahat isumbat ang mga nangyari kay Mellina- na hindi ko alam kung bakit sa akin isinisi ang lahat.Heto nga at sa panginginig ng mga laman ko dahil sa kakapigil ng galit ko ay marahas na kumilos ang palad ko. Halos hindi ko matingnan sa mata si Loid Xavier ng ma-shoked ito sa naging marahas kong aksiyon.At sa aking pagkagulat, muntik na akong maestatwang bato sa kung saan ako nakatayo ngayon. Napaurong din ang dila ko na para bang hindi alam kung nananaginip lamang ba ako.Kahit alam kong napalaka