All Chapters of Mr. Saltzman Rejected Wife: Chapter 51 - Chapter 60

Mahigpit na pinigil ni Viviane ang panginginig ng kanyang mga kamay habang mariing nakatiklop ang kanyang mga palad sa ilalim ng mesa. Sa simula pa lang, alam na niyang delikado ang pakikitungo kay Francine, ngunit hindi niya inasahang magiging ganito kabangis ang babae.“Baliw ka,” mariing bulong niya, nanginginig ang kanyang boses sa pagpipigil ng galit at takot. Nasa isang pampublikong cafe sila, at hindi niya kayang ipagsapalaran ang anumang kapahamakan. “Alam mong hindi niya pwedeng malaman na kasama mo ako rito,” giit niya....Ngunit ngumiti lamang si Francine, para bang naaaliw sa kanyang takot. Nakapatong ang kanyang baba sa kanyang kamay habang puno ng pang-uuyam ang tingin niya kay Viviane.“Oh, Viviane, naaaliw ako sa takot mo. May asawa ka na at anak, sa pinsan pa ni Jeremy pero despereda ka pa rin kay Jeremy? Kung hindi ka naman kasi kalahating tanga at bobo, bakit ka lumandi sa iba?” Mas lalong natawa si Francine na para bang kaligayan niya ang sitwasyon ni Viviane. “But

Natapos na ang problema sa factor sa Laguna maliban na lang sa paghahanap ng may sala. Hindi pa rin nahahanap ni Jeremy si Francine, kahit tinanong niya na ito sa iba niyang kamag-anak sa mga Saltzman. At nang malaman ng mga Saltzman ang nangyari, nabahala sila. Hindi nila inasahan na hahantong si Francine sa ganito kahit ilang taon na rin itong nawala. “Anong plano mo ngayon, Kuya?” tanong ni Jenlor kay Jeremy. Nasa mansyon sila ng mga Saltzman, sa loob ng study room ng kanilang ama. Maliban sa bunso nilang kapatid na si Jaira ay umalis ito kanina-kanina lang saktong pagkarating ni Jeremy sa mansyon. “Kailangan kong ilayo sina Diana at Jeremy, nadadamay sila sa kung ano mang plano ni Francine,” sagot ni Jeremy. Natahimik naman ang pamilya niya, maya-maya ay nagsalita si Juliana. “Jeremy, son. Hindi ba ang usapan natin ay si Justin lang? Bakit napapansin namin na nalalapit ka kay Diana? May dapat ba kaming malaman?” puno nang panghuhusga ang tono na iyon. Hindi agad nakaimik si Je

Tahimik ang bumalot sa paligid matapos ang sinabi ni Alfin. Hindi agad nakasagot sina David at Merna. Sa loob ng bahay na punong-puno ng alaala, biglang naging mabigat ang bawat segundo ng katahimikan. Ang tik-tak ng grandfather clock ay tila naging tanging tunog sa buong silid, na para bang sinasabi sa kanilang oras na para magdesisyon.“Hindi sapat ‘yon,” mahinang sabi ni David, ngunit matigas ang boses. “Ang gusto ng anak mo ay hindi nangangahulugang iyon din ang gusto ng anak namin.”Tumayo si Merna at humarap nang diretso kay Alfin. “Patawad, pero hindi kami pumunta rito para tanggapin ang plano mong ipakasal ulit si Diana kay Jeremy. Napakasakit sa amin ng nangyari noon, Alfin. Hindi namin makakalimutan ang araw na umuwi ang anak namin na wasak ang puso.”“Alam ko,” sagot ni Alfin, bumuntong-hininga ito. “Pero nagbago na si Jeremy. Nang makilala niya si Justin, parang may binago ang bata sa kanya. Sa totoo lang, hindi ko alam kung paano pero nagsimula siyang magsikap. Napapansin

Pagkatapos ng masinsinang usapan sa cafeteria, nagpaalam na sina Monique at Lucas kay Diana. Bumalik si Monique sa pwesto niya para asikasuhin ang mga papeles na naiwan, habang si Lucas naman ay nagpaalam dahil may biglaang lakad na kailangang puntahan. Naiwan si Diana, at sa isip-isip niya, pagkakataon na rin iyon upang makapagpunta sa mall. Matagal na niyang gustong bilhan ng bagong gamit ang anak niyang si Justin. Ilang damit, school supplies, at laruan na gusto nitong matagal nang hinihingi.Habang naglalakad siya palabas ng gusali, nakaramdam siya ng kakaibang gaan ng loob. Masarap pala sa pakiramdam na muling makausap ang mga dati niyang kaibigan, at higit sa lahat, may mga taong handang sumalo sa kanya anumang oras. Ngunit sa likod ng lahat ng iyon, hindi pa rin maaalis ang bigat sa dibdib niya tuwing napag-uusapan si Jeremy.Sa kabilang banda, si Jeremy ay nakaupo sa loob ng kanyang opisina, hawak ang cellphone habang tinititigan ang oras. 2:00 P.M. na halos, ngunit wala siyang

Natahimik ang buong sala. Ang tanging naririnig nila ay ang mahinang tik-tak ng orasan sa dingding, bawat segundo’y tila mabigat na paalala ng mga salitang hindi na mababawi. Pinagmasdan ni Diana ang mga alahas sa kanyang mga kamay, isang pares ng hikaw, isang bracelet, at isang necklace na kumikislap sa ilalim ng ilaw ng lampara. Sa likod ng bawat kislap, naalala niya ang mga sugat na iniwan ng nakaraan, mga salitang binitiwan ni Jeremy noon, ang mga gabing mag-isa siyang nagpalaki kay Justin, at ang bigat ng pagkawasak ng kanilang pagsasama.“Hindi ako madaling mabili ng mga regalo, Jeremy,” mahina niyang sabi, halos pabulong. “Hindi rin nito kayang burahin ang lahat ng ginawa mo.”Bahagyang tumango si Jeremy, tila ba inaasahan na niya ang ganitong sagot. “I’m not asking you to forget,” mahinahon niyang tugon, ngunit ramdam ni Diana ang bahagyang panginginig sa boses nito. “I’m just asking for another chance, to prove myself. To prove that I can be better, for you… for Justin.”Nagt