After the Daylight のすべてのチャプター: チャプター 61 - チャプター 70

Sinabi ng kuya ko, na sa lugar na 'to dito raw ako palaging naglalaro. Siguro nga tama siya, dahil may mga bata akong naaalala. Pero, hindi ko kilala kung sino ang batang lalaki na naging kalaro ko. Tinatawag ko siyang Mark Steve habang ang tawag naman niya sa 'kin ay pandak. Napapatawa at napapangiti na lang ako dahil sa alalang 'yon. Habang inililibot ako ni kuya. May nahagip ang mata ko na isang malaking puno. Biglang sumakit ang ulo ko nang may malabong alaala ang pumasok sa isipan ko. Pero, kahit na ganun ginawa ko pa rin ang lumapit sa puno. Dahil ramdam ko ang pagkasabik at gustong-gusto kong hawakan. Hindi ko man batid kung bakit, wala pa rin akong alinlangan. Habang papalapit ako nang papalapit, medyo lumilinaw na ang mga emahing nakaukit sa ispan ko."Alam mo, dapat next time alagaan nang alagaan pa natin ang puno, para lumaki at dumami pa sila," nakangiting sambit ko sa lalaking nakatalikod sa akin."Aba, dapat lang Grace. Ikaw ahh ilang agwat lang ang edad natin, masyado

Hindi pa rin nagbabago, sobrang sarap pa rin ni Darck. Kapag, pumupunta ako dito sa hide out. Palaging ito ang unang ginagawa naming dalawa. Pero, hindi naman nakakasawa. Kung tutuusin lagi ko 'tong hinahanap. Tsk! napakawalang kwenta talaga ni Youtan, hindi pa niya ako nagawang paligayahin mula nang ikasal kami. Tapos kanina, binitin pa ako, bwesit.Inasawa ko lang naman si Youtan, dahil sa kagustuhan ng ama ko. Yes, minahal ko siya pero ni isang beses hindi naman niya pinaramdam 'yon sa 'kin. Ano naman ang mapalala ko, pero, ngayon malaki-laki na rin ang magagawa ko. Matapos kaming mag-sex ni Darck. Hindi niya pa rin ako pinabangon, nakayakap pa rin siya sa 'kin ngayon. Mas mahal niya ako kasya sa kapatid niya."Princess, kumusta naman ang ginagawa mo sa mansion ng Youtan?" Hindi niya talaga maalala na siya ang nakakatandang kapatid ni Mark Steve Youtan. "It's okay, darling. Don't worry, okay?""Okay."YOUTAN POV.I'm here at my company raw. What should I do now. I don't remember

ZINNIA POV. Inaasikaso ko pa rin ngayon ang mga bagong contract na dumating at ipinadala company ko. Kahit anong pagod, kailangan kong kayanin. Sa ilang mga araw na nagdaan, napapansin kong nakikipaglaban si Youtan sa company ko. Bakit niya ba 'to ginawa, gusto niya ba akong pabagsakin. Kung ganun, hindi ako basta-basta papayag. Ang dating asawa ko noon ay kalaban ko na ngayon. Dahil sa mga alaalang na bura sa kanya, hindi na niya nagagawang pakinggan ako.Wala na akong pagpipilian pa, kundi ang labanan siya. Hindi ko inaasahan na darating din ang araw na magiging ganito. Kung sino pa noon ang may ayaw masaktan ako. Siya na ngayon, ang nagiging dahilan. Ngunit, hindi ako magpapaapekto dahil alam kong magiging maayos rin ang lahat."Zinnia, magpahinga ka na." Boses ng kuya ko."Kuya, mamaya na po, tatapusin ko lang 'to," sabay ngiti ko.Si kuya talaga, palagi na lang ako ang unang iniisip niya. Alam kong abala rin siya sa pag-aasikaso ng company niya, pero wala talagang araw na hindi

Napasigaw ako at tila'y nawalan nang lakas ang katawan ko, dahilan na napa-upo na lang ako. Galit rin na napasigaw ang kuya ko. Napahagulhol ako habang nakatingin sa duguan na katawan ni mommy na nakahandusay. Pinilit kong tumayo ang aking sarili at humakbang patungo kay Mommy. May nakita akong sulat na nasa dibdib niya. Agad ko itong binasa at may nakasulat na isang lugar."Sa ikalimang araw, pumunta ka sa lugar na 'to, Zinnia. Dahil kung hindi, papatayin ko nang walang alinlangan ang mga anak mo!"Mas lalo akong napahagulhol sa pag-iyak. Ang mga anak ko na naman ang kinuha nila ngayon. Ano na lang ang sasabihin ko kay Youtan. Hindi ko naprotektahan ang mga anak naming dalawa. Mas lalong wala na akong mukhang ihaharap sa kanya at mas lalong mas sasama ang tingin niya sa 'kin. Isinugod namin sa hospital si Mommy. Sa ngayon, wala pa rin siyang malay at halos hindi umaalis si Daddy sa tabi niya. Hinihintay namin na gumising si Mommy, dahil siya lamang ang makasasabi kung sino ang gumaw

Nasa loob kami ngayon, upang pag-usapan ang lahat. Nasabi sa 'kin ni Zinnia, na sa ika-limang araw pupuntahan niya ang lugar na naka sulat. Ipinakita niya rin ang sulat sa 'kin. Ngayon, hindi ako papayag na mag-isa lang pupunta si Zinnia. Kailangan ko ang anak ko at kailangan ko rin siyang protektahan. Kahit anong mangyari, gagawin ko pa rin ang lahat at tapusin ang bagay na 'to. Hinding hindi ko mapapatawad ang taong gumawa nito. Lalo na kapag may mangyaring hindi maganda kay Angela.Ilang araw pa ang hihintayin bago tuluyan na makuha ko ang anak ko. Kasama na rin ang kambal na anak ni Zinnia. Hindi ko man alam, pero naaalala kong nangyari na rin ang bagay na 'to dati. Malabo man ang mga imaheng pumapasok sa isipan ko. Rinig ko ang pangalan ni Zinnia, habang tinatawag ko. Ang gulo nang isipan ko ngayon, hindi ko masyadong maintindihan.Dinala ako ni Ruan, sa isang lugar. Parang hide-out, sa lugar na 'to may mga ilan rin akong naaalala. Nagulat na lamang ako nang biglang binati ako ng