Lahat ng Kabanata ng After the Daylight : Kabanata 81 - Kabanata 90

Nakarating kaming tulog ang dalawa. Ang sarap ng tulog, pero ayos lang. Tumabi agad si Dion sa mga kambal niya sabay gising sa kanila. Natutuwa naming pinagmamasdan ni Youtan, ang mga ginagawa ng mga bata. Ang liliit pa nga, pero marunong nang umintindi. Minsan sakit sa ulo dahil sobrang pasaway pero, maayos naman ang lahat. Ang galing nila magbonding parang mga binata at mga dalaga na. Sigurado ako pagmagbinata na itong Dion ko, palagi niyang ipagtatanggol ang mga babae niyang kapatid. "Baby, this is our dream, right?" malambing na boses ni Youtan."Oo nga love ehh, ang cute talaga ng mga anak natin," sabay ngiti ko. Mahigpit na nakayakap sa akin si Youtan, habang nakatalikod ako. Sobrang saya nga nang pakiramdam na ito dahil ngayon ko na lamang naramdaman ang ganito."I love you, baby." Malambing na tugon niya, na ikinilih ko naman."I love you too, love."Napaharap ako sa kanya at napahawak sa dibdib niya. Akmang hahalikan na niya ako sa labi pero, umiwas ako. Kunot noo niya akon

"Sir, ito na po ang lahat ng mga designs na ipinapagawa niyo," sambit ng isa kong employee sabay bigay sa akin ng naka-envelope na papel."Ok." Tipid kong sagot."Ahmm, sir may I ask lang po sana, if pwede?""What is it?""Sir, diba po ang kwentas mong sout, pagmamay-ari ng pamilyang Youtan.?""Oum, why?""Maliban sayo sir, may iba pa po bang gumagamit?"Bigla kong naisip ang kuya ko. Oum, may iba oa ngang gumagamit, tanging kaming dalawa ang binigyan ni Daddy nito mula nang bata pa kami ni kuya."Steve and Darck, tandaan niyo hindi niyo pwedeng walain ang bagay na ito. Galing pa 'to sa lolo niyo," sabay ngiti ni Daddy."Dad, ang ganda naman po nito." I said."Yes, Dad hindi ko po ito hahayaan na mawala sa akin. Kaya ikaw Steve, ingatan mo rin ang ibinigay ni Daddy. Dahil, baka dumating pa sa puntong isusuot mo 'yan sa magiging anak mo." Seryosong tugon ni kuya."Kuya, ikaw naman ang unang magkakaanak sa ating dawala, ehh.""We're not sure about that, Steve.""Sir, sir, are you okay?"

Matapos kanina sa restaurant. Nagyayang mamasyal ang mga anak ko. Then now, andito kami sa park, kung saan din noon naglaro ang mga bata. Ang sarap nilang pagmasdan, mga masasayang naglalaro. Napayakap sa akin ang asawa ko habang pinagmamasdan ang mga anak namin.Napahimas ako sa ulo ni Zinnia sabay halik sa kanya. Nagmana pa rin Kay Zinnia ang pagiging malambing ng tatlo. Kalaro ngayon ng mga anak namin ang mga uncle nila. Ang mga kaibigan ko rin naman hindi ko mapigilan Lalo na kung sabik na sabik sila sa mga anak ko. Bakit kasi hindi na lang din sila maghanap ng mapapangasawa at gumawa ng anak. Ayan tuloy anak ko palagi ang pinagdidiskitahan nila, hindi ako makisingit sa mga anak ko. Pero, ayos lang, dahil kapag nasa bahay naman kami, ay wala silang kawala sa akin. Lalo na ang asawa kong sobrang bait at lambing. Dahil sa pagiging mabuti niyang asawa, nagiging mabuti rin siyang Ina."Alexios! Alexios! Saan ka ba pupunta? Bumalik ka na rito, mapapagalitan ako ng Daddy mo sa ginagawa

Ilang araw naging masama ang pakiramdam ko. Hindi ko alam kung bakit, basta pa balik balik ang lagnat at sipon ko. Dahil sa nangyayari sa akin ngayon, hindi ko masyadong nalalapitan ang mga anak ko. Dahil, nag-aalala akong mahawaan ko sila. Mabuti na lang maayos ang pag-aalala ng asawa ko sa kanila. Mas lalong naging maalalahanin ang asawa ko ngayon. Halos, napapansin kong nagpupuyat siya para asikasuhin kami. Nagpapasalamat akong ganyan siya, makakabawi rin ako sayo mahal ko. "Love, magpahinga ka na muna. Ayos lang naman ako, ehh," mahinang sambit ko."No, mas ayos lang ako. Kailangan mong gumaling agad, baby. So, don't think too much, para hindi ka ma stress."Lumapit siya sa akin at pinupunasan ang kamay ko. Pagkatapos, nilagyan niya ng kung ano ang noo ko, upang mabawasan ang init. Hindi ako nagrereklamo kung ano ang mga ginagawa o gagawin niya sa akin. Dahil, alam kong para rin ito sa kalagayan ko. "Baby, tell me if you need something, okay? Tell me too, kung may masakit sayo,

ZINNIA POV.Sa wakas maayos na rin ang pakiramdam ko ngayon. Ibig sabihin nito, makakayakap ko na rin ang mga anak ko pati na rin ang asawa ko. Nakangiti akong bumangon, medyo nahihilo pa naman ako. Pero, kaya ko na 'to. Hindi ako pwedeng maging mahina ulit sa harap nila, dahil tiyak akong pababalikin na naman nila ako sa kwarto para magpahinga lalo na 'tong si Youtan."Good morning!" nakangiting sigaw ko. Seryoso silang napalingon sa akin. Nasa dining area sila ngayon, enjoy na enjoy sa kinakain. Ang daya hindi man lang nila niyaya ang Mommy nila."Ahmm, bakit ganyan kayo makatingin sa akin? Mukha ba akong multo? Hindi niyo ba ako na miss, huh?" "Mommy!!!!" sabay sabay na sigaw ng mga bata, sabay takbo papalapit sa akin."Mommy, I miss you....""I miss you, Mommy...""Mommy, mommy, sabay ka na po sa amin kumain, na miss ka po namin nang sobra..."Nakangiting sambit ng mga anak ko. Habang si Youtan naman, ayon lang nakatingin lang sa amin. Hindi niya siguro ako na miss. Ayy hindi,