Lahat ng Kabanata ng Secretly In-Love with my Estranged Husband: Kabanata 11 - Kabanata 20

Narinig ni Julliane ang boses ng babae sa kabilang linya. "Ismael, pwede ka bang pumunta dito? I feel very uncomfortable right now!" Sabi nito na tila ba nakikiusap na ano sa lalaki kaya napakuyom ng kamao si Julliane. "Gabi na Crissia, nasaan ang kasama mo?“ Seryoso na nagsalita si Ismael kaya napatingin si Julliane dito. "Pero sobrang uncomfortable talaga ako, parang mamamatay na ako!" Nakikiusap na tila ba nagpapaawa pa na turan ng babae kaya gustong matawa ni Julliane. Umiiyak na si Crissia sa telepono, kaya napatitig si Julliane kay Ismael na seryoso lang sa pagda-drive. Sa isip ni Julliane ay hindi nakakaawa ang babae para sa kanya nang marinig niya ang ganoong boses, ngunit pakiramdam niya ay mapagkunwari siya, ngunit natural na hindi niya ito masabi. "I'll call the doctor immediately, just lie in bed and don't move, okay?" Sabi agad ni Ismael sa babae na nag-isip pa kung ano ang isasagot sa maarteng babae. Umiiyak pa rin ito mula sa kabilang linya pero hindi talaga mar

Nang makaakyat sa third floor si Julliane ay nasalubong nito ang nurse ng ina. “Magandang gabi Julliane, binigyan ko ng huling session ang iyong ina. Gising pa siya.“ Nakangiting sabi nito sa kanya kaya agad naman na nagpasalamat si Julliane. Eksaktong alas onse y medya ang huling gamot para sa ina kaya gising pa ito. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto ng kwarto ng ina. “Hello mama ko.“ Masiglang bati dito ni Julliane kaya napangiti naman ang ginang. “Bakit ka nandito anak? Sabi ko naman sa'yo na okay lang ako.“ Mahinang turan nito sa anak na agad na hinalikan siya sa noo. “Gusto kitang makasama hindi ba pwede?“ Nakangiting turan ni Julliane sa ina. “Ikaw talaga, napakalambing pa rin ng pinakamamahal kong anak.“ Bulong nito na binigay ang kamay kay Julliane na agad naman na hinawakan nito. “Pasensya ka na mama, ngayon lang ulit tayo nagkita at nagkasama.“ Biglang turan ni Julliane habang mahigpit na hawak ang kamay ng ina. “Ikaw na bata ka, nauunawaan ni mama. At isa pa ay

Ang pakiramdam ng pagkawala ng kanyang ina at pagkahulog sa walang katapusang kadiliman ay nagpanginig sa kanya ng husto.Tatlong araw nakalibing ang kanyang ina dahil wala naman silang kamag-anak ang darating, ang ilan sa mga naging kaibigan ni Juanita na galing pang Tarlac ay ang siyang huli nilang inaasahan na bisita.Ito ang huling gabi ng ina ni Julliane at lalo siyang nalungkot sa isipin na hindi na niya makikita pa ng tuluyan ang ina.Si Ismael ay palaging nasa tabi niya, at ang pamilya Sandoval ay palaging nasa tabi niya.Hindi siya ng mga ito iniwan, si Mama Ana ay laging rin na nasa tabi niya at inaalalayan siya katulad ng anak nito.Kinabukasan ay ang araw ng libing ng ina, mga puting bulaklak ang hawak ng mga nakilibing at si Julliane ay nakasuot ng puting bestida.Nasa tabi nito si Ismael at sa kabila naman ay si Analou na kanina pa umiiyak.Kahit napakasakit ay pinilit na makapaglakad ni Julliane at hindi siya halos makahinga dahil sa pag-iyak.Nang matapos ang padasal s

Dahil sa kagustuhan na muling tumangi si Julliane ay nagsalita na naman siya.“Pero Ismael, hindi mo dapat ito ginagawa dahil lang inutusan ka nila.“ Mayamaya na turan ni Julliane dito, binilang niya ang bawat kataga na sinasabi niya at pigil ang sarili na hindi na madagdagan pa ang sasabihin.Napakunot naman ang noo ni Ismael at nagsalin ng sopas sa bowl nito.“Wag ka nang kumontra, ginagawa ko ito sa ayon sa kagustuhan ko hindi lang dahil inutos ito ng pamilya ko.“ Sabi ni Ismael sabay titig sa kanya.Napayukong muli si Julliane dahil hindi niya kayang salubungin ang titig ng lalaki.Pero pinirmahan na ni Julliane ang kasunduan sa annulment nila, at nadama niya na talagang hindi na ito angkop para magkasama pa sila.Iniisip rin ni Julliane na sigurado siya na magagalit na sa kanya ng tuluyan ang nobya nito.Si Crissia na kahit nagmamakaawa sa oras ni Ismael ay hindi pa rin makita ni Julliane ang pagmamahal o pang-unawa sa mga mata nito.Anong nangyayari? Bakit biglang umayon sa sitw

Dahil naramdaman niya na nakaalis na si Ismael ay saka siya lumabas ng kanyang silid.At saka siya lumipat ng kwarto ng kanyang ina at ama at napatingin sa buong silid.Nasa bedside table ang mga larawan nilang mag-ina na kuha ilang taon na ang nakararaan.Mayroon rin sa kanilang mag-anak.Kinuha ito ni Julliane at saka pinagmasdan ng mabuti.Nakatitig sa kanyang mga magulang na pwang ngiti sa mga labi habang yakap siya ng mga ito.Kuha ito nong nasa second year highschool pa lang siya at sa bansang Japan pa ito kinuha.Nong bata pa siya ay taon-taon silang mag-anak na nagbabakasyon sa ibang bansa.Pero mula nong magsimulang magkaroon ng problema ang ama ay hindi na sila naging masaya pa.Nilagay ni Julliane ang litrato sa kanyang dibdib at kusang tumulo ang mga luha sa kanyang mata.“Mama, papa ko, pangako magiging masaya ako kahit pareho na kayong wala." Turan ni Julliane sa mahinang boses.Saka siya umupo sa kama napahiga siya, iniisip ang mga panahong magkakasama pa silang pamilya