All Chapters of The Billionaire's Game: Seduction and Secrets (TAGALOG): Chapter 11 - Chapter 20

Habang papasok si Vivienne sa bahay, ang isip niya ay patuloy na naguguluhan dahil sa hindi malilimutang pagtatagpo nila ng kanyang ama. Ang lamig ng gabi ay para bang yumakap sa kanya, isang hindi kanais-nais na balabal.Inaasahan niyang kahit saglit lang ay makikinig ang kanyang ama, pero sa halip ay patuloy pa rin itong umiwas. Ang sakit na dulot ng mga salitang iniwan nito ay parang isang matalim na karayom na tumusok sa kanyang dibdib.Bumangon siya at pumasok sa kusina, nagdesisyon na magpainit ng spaghetti, umaasang makakahanap siya ng kahit kaunting kaaliwan sa pagkain. Habang hinahalo ang sauce ng pasta, hindi pa rin siya makalimot sa kabiguan na nararamdaman.Binanggit ng kanyang ama na hindi siya matutulungan at mas lalo lang siyang nasaktan.Matapos ang ilang minuto, natapos din niyang painitin ang kanyang spaghetti. Kinuha niya ito at bumalik sa sala, saka umupo sa sofa. Pero hindi pa rin nawala ang lungkot sa kanyang puso. Ang pagkaing kanina ay nagbigay saya ay tila wal

Pagkatapos magluto ay agad na naghain si Vivienne sa maliit na mesa. Kinuha niya ang isang plato at tinikman ang kanyang niluto.Masarap, gaya ng inaasahan niya. Kahit pa may inis siyang nadarama kanina dahil sa groceries na binili ni Dominic, hindi pa rin nito napigilan ang kagustuhan niyang kumain ng maayos na pagkain.Habang kumakain, napansin niyang halos wala nang baterya ang kanyang cellphone. Napairap siya sa sarili. "Hindi na naman ako nag-charge bago matulog," bulong niya.Agad niyang kinuha ang charger at sinaksak sa pinakamalapit na saksakan.Habang hinihintay na mapuno ang baterya nito, naisipan niyang buksan ang telebisyon. Lumabas agad sa screen ang isang balita tungkol sa isang malaking sunog sa kabilang bayan. Bahagyang napakunot ang noo niya habang nakikinig sa reporter, pero hindi rin nagtagal ay hindi na niya ito pinansin at itinuloy ang pagkain.Matapos ubusin ang huling subo ng pagkain, tumayo siya at nagligpit ng pinagkainan. Sinimulan niyang linisin ang buong ku

Dahan-dahang tinanggal ni Dominic ang kanyang suot na maruming shirt, ang baho ng suka ay kumalat sa buong bahay at lalong nagpataas ng kanyang inis. Hindi siya makapaniwala sa nangyari.Hindi lang siya napahiya, pero ang pasensya niya ay halos nasa dulo na ng kanyang tali.Pinilig niya ang ulo at lumabas ng kwarto, diretso sa banyo upang linisin ang sarili. Habang hinuhugasan ang katawan, unti-unting bumalik ang eksena sa kanyang isipan—ang mapang-asar na ngiti ni Vivienne, ang walang pakialam niyang tawa, at ang hindi inaasahang paghina nito sa kanyang bisig bago tuluyang mawalan ng malay.Napabuntong-hininga siya. Hindi niya alam kung ano ang gagawin sa babaeng iyon. Sa sobrang dami ng babae na dumaan sa buhay niya, si Vivienne lang ang hindi sumusunod sa kanya. At ngayon, heto siya, pinagtitripan at ginugulo ang kanyang gabi.Pagkatapos niyang linisin ang sarili, naglakad siya pabalik upang hanapin ito. Hindi siya makakapayag na basta na lang ito mawala sa paningin niya matapos an

Napatingin si Vivienne kay Dominic nang bigla itong maglabas ng isang itim na card at inilapag iyon sa lamesa."Ano 'yan?" tanong niya, nakataas ang kilay.Walang emosyon ang mukha ni Dominic. "Simula ngayon, ikaw ang magluluto ng almusal at hapunan araw-araw. Gamitin mo 'yan kung kailangan mong bumili ng ingredients o kung may gusto kang bilhin. Pero tandaan mo, dalawang beses ka lang magluluto sa isang araw."Napanganga si Vivienne. "Ano? Gusto mong ako ang maging personal chef mo? Hindi mo ba kaya magluto?"Tumiklop ang mga braso ni Dominic at matigas ang boses nang sumagot. "Hindi ko sinabing hindi ako marunong."Napatawa si Vivienne. "Oh, talaga? Kung gano'n, bakit ako ang uutusan mong magluto?"Hindi sumagot si Dominic. Nanatili lang itong nakatingin sa kanya, malamig at walang ekspresyon.Ngumisi siya at umiling. "Oh my God. Aminin mo na lang kasi, Dominic. Hindi ka marunong magluto, ano?""Tumigil ka, Vivienne," madiin nitong sabi, halatang naiinis na.Pero imbes na tumigil, l

Pagdating nila sa harap ng mall, agad na itinigil ni Dominic ang sasakyan. Hindi man lang siya tumingin kay Vivienne habang binibigkas ang kanyang sasabihin."Bumili ka ng kahit anong gusto mo. Hindi ako interesado. Pero huwag mong kalimutan ang groceries," malamig niyang sabi bago inabot sa kanya ang isang papel na may nakasulat na numero.Nag-aalangan si Vivienne nang kunin ito. "Ano 'to?""Numero ng driver namin. Tawagan mo siya kapag tapos ka na. Susunduin ka niya." Walang pagbabago sa ekspresyon ni Dominic, tila isa lang itong pormal na transaksyon.Nanlaki ang mga mata ni Vivienne. Hindi niya inasahan na ganito ang gagawin ni Dominic. Sanay siyang hindi ito nagbibigay ng kahit anong atensyon sa kanya, pero ito? Ibang klase.Sa halip na magtanong pa, tumango na lang siya. "Salamat."Walang sagot si Dominic. Kinuha niya ang kanyang bag at bumaba na ng sasakyan. Napansin niyang hindi ito agad umalis dahil hindi man lang niya narinig na umalis ang sasakyan nito.Nanatili ang kotse s