The Billionaire's Game: Seduction and Secrets (TAGALOG)

Ang malamig na ulan ay dumadagundong habang humahampas ito sa balat ni Vivienne. She sprinted sa halos walang taong lansangan, habol-habol ang kanyang hininga. Basa na siya mula ulo hanggang paa nang makarating sa ospital at halos madapa siya nang bumukas ang awtomatikong pinto.

Pumasok siya, nanginginig sa lamig, at sinalubong siya ng nakakasilaw na liwanag ng fluorescent lamps na lalo pang nagpatindi sa sakit ng kanyang ulo. Ngunit hindi niya ito pinansin. May mas mahalaga siyang dapat alalahanin.

"Nasaan ang kapatid ko?" halos pabulong ngunit desperadong tanong niya sa nurse sa front desk.

Saglit siyang tiningnan ng nurse, kita sa mga mata nito ang awa sa kanyang kalunus-lunos na itsura. Kinuha nito ang record at sinuri.

"Jace Levison? Nasa ICU siya ngayon. Kasalukuyang nasa loob ang doktor."

Mahigpit na tumango si Vivienne at nagmamadaling tinungo ang intensive care unit. Sa pagdating niya, nakita niya ang kanyang ina na nakaupo sa isang sulok, nakayuko at tinatakpan ng kanyang mga kamay ang mukha.

Nanginginig ang balikat nito, tanda ng tahimik na pagluha.

"Mama," mahina niyang tawag, ngunit dama sa kanyang tinig ang sakit.

Dahan-dahang itinaas ng kanyang ina ang mukha. Namumugto ang mga mata nito, punong-puno ng hinagpis. "Ang sabi ng mga doktor… kailangang paghandaan natin ang mas malala pang maaaring mangyari kung hindi natin mababayaran ang susunod na gamutan. Nauubusan na sila ng opsyon, Vivienne."

Parang may matalim na patalim na tumusok sa sikmura ni Vivienne. Hindi siya makahinga. Hindi siya makapaniwala.

Hindi maaaring mamatay si Jace. Napakabata pa niya.

Labing-pitong taong gulang pa lang siya. Napakarami pang pangarap ang hindi niya natutupad.

Nanginginig ang kanyang mga daliri habang dinukot niya ang cellphone mula sa kanyang bulsa. Wala siyang ibang maisip na tawagan kundi si Rez—ang tanging taong nangakong hindi siya iiwan kailanman.

Nang saglit lang matapos ang pagtunog, sinagot ni Rez ang tawag, ngunit bago pa ito makapagsalita, agad nang lumabas ang mga salitang nanginginig sa desperasyon mula sa bibig ni Vivienne.

"Rez, please—kailangan kita ngayon. Mamamatay si Jace at kailangan ko ng pera para sa gamutan niya. Pangako, babayaran kita, kahit anong gawin ko, pero ngayon lang, Rez, tulungan mo ako—"

Ngunit isang mapait na tawa ang pumunit sa katahimikan.

"Vivienne, naririnig mo ba ang sarili mo? Palagi ka na lang humihingi. Palagi kang may kailangan sa akin. Nakakaawa ka."

Napahinto ang puso niya. "Rez… anong ibig mong sabihin?"

"Ang ibig kong sabihin, tapos na tayo," malamig nitong tugon. "Hindi na kita kayang alalayan pa, Vivienne. Wala kang ibang ginawa kundi maging pabigat. At ako? Pagod na ako."

Sunod na narinig ni Vivienne ay ang tunog ng linya na naputol.

Napako siya sa kinatatayuan. Nakatingin lang sa kanyang cellphone, hindi makapaniwala sa mga salitang dumurog sa kanyang mundo. Nagsimulang manginig ang kanyang mga kamay, at isang wasak na hikbi ang lumabas mula sa kanyang labi.

"Napakawalang puso niya," isang malalim na tinig ang pumuno sa katahimikan.

Mabilis niyang iniangat ang kanyang ulo, nagulat sa presensya ng isang estrangherong nakatayo ilang dipa lamang ang layo mula sa kanya. Matangkad ito, nakasuot ng mamahaling itim na suit, may matigas na ekspresyon sa mukha.

Dominic Sterling.

Ang kanyang boss. Ang CEO ng Sterling Enterprises.

Nakikita lang niya ito mula sa malayo, isang makapangyarihang pigura na tila hindi kayang lapitan ng sinuman. Ngunit ngayon, narito ito mismo sa harapan niya, pinapanood siyang tuluyang mabasag.

"A-anong ginagawa niyo rito?" halos paos niyang tanong.

"Negosyo," matipid nitong sagot. Tumigil ito saglit bago dumapo ang malamig nitong titig sa kanya. "Pero ngayon, interesado na ako sa'yo."

Napakunot ang noo niya. "Ano?"

Lumapit ito ng isang hakbang, bahagyang ibinaba ang boses. "Narinig ko ang lahat. Iniwan ka ng lalaki mong akala mo'y maaasahan mo. Itinapon ka niya nang hindi man lang nagdalawang-isip. At heto ka pa rin ngayon, desperadong gumagapang para lang mailigtas ang kapatid mo."

Mariin niyang pinigil ang pagnginig ng kanyang mga kamay. "Kung nandito lang kayo para pagtawanan ako, wala akong oras—"

"Hindi kita pinagtatawanan, Vivienne." May bahid ng pag-aakit ang tono ng kanyang tinig. "Sa katunayan, may alok ako sa’yo."

Napasinghap siya. "Alok?"

Matiim siyang tinitigan ni Dominic. "Kailangan mo ng pera. Kailangan ko ng asawa. Pakasalan mo ako."

Nanigas ang buong katawan ni Vivienne. "Nagbibiro kayo."

"Hindi ako nagbibiro pagdating sa negosyo," aniya, bahagyang ngumiti, ngunit walang init sa ekspresyon nito. "Isang kasunduan. Pakakasalan mo ako, at kapalit nito, babayaran ko ang lahat ng gastusin ng kapatid mo."

Hindi makapaniwala si Vivienne. "Bakit mo kailangan ng asawa? Isa kang Dominic Sterling. Kayang-kaya mong makuha ang kahit sinong babae."

Isang irap lang ang isinagot nito. "At iyan mismo ang problema. Masyadong maraming babaeng may maling dahilan para lumapit sa akin. Kailangan ko ng isang taong hindi magiging emosyonal. Isang taong... praktikal."

Gumuho ang mundo ni Vivienne. Para ba siyang tinataga ng mga salita nito. "At pagkatapos ng kasal?"

"Pagkatapos ng isang taon, maghihiwalay tayo," kalmado nitong sagot. "Makukuha mo ang pera, makukuha ko ang kailangan ko. Wala nang iba pang dapat isipin."

Isang kasal na hanggang contrata lang.

Pinipigil ang sarili na humikbi, kinagat ni Vivienne ang kanyang labi.

Hindi ito tama. Hindi dapat ako pumayag.

Halos hindi niya kilala ang lalaking ito. Isang malupit, makapangyarihan, at imposibleng abutin na tao. Ngunit si Jace…

Si Jace ay hindi na maaaring maghintay.

"Bakit ako?" mahina niyang tanong.

Sandaling nanahimik si Dominic bago ito ngumiti, isang ngiting malamig at walang emosyon. "Dahil wala ka nang ibang pagpipilian."

Wala nang ibang pagpipilian.

Nanginig ang mga kamay ni Vivienne habang nakatitig sa lalaking nasa harapan niya.

Kaya ko bang gawin ito? Kaya ko bang isakripisyo ang aking sarili para sa isang taong halos hindi niya kilala?

Ngunit ang sagot ay malinaw na malinaw sa kanyang puso.

Wala na siyang ibang magagawa.

She lifted her chin and met his gaze. "Fine. I’ll do it."

Bahagyang lumawak ang ngiti nito, isang ngiting puno ng tagumpay. "Good. My lawyer will send over the contract. Sign it, and the money is yours."

Malalim na huminga si Vivienne, ramdam ang malakas na tibok ng kanyang puso.

Kakatapos lang niyang makipagkasundo sa demonyo.

At wala nang balikan.