Semua Bab The Disguised Billionaire : Bab 111 - Bab 120

I prolonged my decision. Hindi ko kayang mag-decide. Ayaw kong magsisi ako. Pero natatakot din ako sa pwedeng mangyari.Dahil wala akong ginagawa at wala ring ginagawa si mama, feel ko naiinip na si Tita. Si mama, palagi na ngayong nangungumusta. Always reminding me to visit home and bond with her and Tita Celestine.Si Tita Vivienne, umiiwas sa akin kahit nandito naman siya sa Pilipinas. Isang araw, katawagan niya si Darius. Nang tinanong ni Darius kung gusto niya ba akong kausapin dahil nagtatanong siya kung ano na ang ginagawa ko, hindi siya pumayag. Ang dami niyang sinabi na alibi para lang hindi na ako makausap.And it hurts me. Ramdam ko na hindi na nga ako tanggap sa pamilya niya.Isa pa, palagi na niyang kasama si Mrs. Ortega — which means Daphne too. At wala akong magawa tungkol doon. I feel like they're just waiting for mama to do something.“Ang dami mo ulit meeting?” tanong ko.Pansin ko na palagi na lang maraming meeting si Darius. Halos hindi na siya nakikita sa bahay. A

Ang sakit ng ulo ko dahil sa kawalan ng tulog. Mga alas otso na nang makatulog din ako. Siguro napagod din ang utak ko sa dami ng iniisip kaya nakatulog din ako.Nagising ako ng tanghali na, alas dos. Kung kanina ay masakit ang ulo ko, medyo gumaan na ang pakiramdam ko. Pero kakagising ko lang, problema agad ang nasa isip ko.Naguguluhan ako kung ano ba ang dapat kong gawin. The mother of the man I love hates me. But I don’t want to leave Darius. Ang gulo!Pinilit ko ang sarili kong kumain. Kung hindi ko pa pipilitin ang sarili ko, wala talaga akong gana. Matapos kong kumain, tiningnan ko ang cellphone ko kung may text ba si Darius. And there is.Darius:Good morning. Maaga akong umalis. I didn’t wake you up since you were sleeping. Don’t skip your meal.Darius:Baka hindi ako makauwi ngayon. May emergency na kailangan kong puntahan.He texted this kaninang ala-una. Nanlumo ako sa nabasa ko. Bakit sunod-sunod ang problema sa kumpanya nila? It’s so suspicious. Kung sadya ‘yan, hindi

I cried too long to him. My frustration for two weeks of not knowing what was happening to him made me cry like a river. Hindi ko na inisip na mababasa ko ang dress shirt niya. Nilabas ko lahat ng hinanakit ko.“Darius, kahit marami kang problema, ayaw ko na hindi mo ako kinakausap! Tingin mo ba hindi ako malulungkot kung hindi mo ako kinakausap?” reklamo ko sa kanya habang umiiyak sa dibdib niya.“Alright. I won’t do it again. I’m sorry,” pang-aalo niya.Pero hindi ako kuntento sa sagot niya. “Promise me! Para akong mababaliw kakaisip kung bakit hindi ka sumasagot! Your phone is ringing!”He was hugging me tight so I felt him stiffen. “Damn, I’m sorry. I lost my phone. Hindi ko na magawang hanapin dahil masyado akong maraming ginagawa. My secretary was the one handling calls and messages for me while I took care of the company’s problem,” pagpapaliwanag niya pa. Mas humigpit ang yakap niya sa akin.Sunod-sunod akong tumango. Pero there’s still something bothering me. And I want an a

I remembered what I told Darius about my cousin Seraphina and Alaric…na kapag ang lalaki ang lumaban, may pag-asa.Pero paano kung ayaw na ng babae? Sa situation nila, Seraphina liked Alaric. Hindi lang siya makagawa ng bold decision kasi hindi siya sanay na sumuway kay Tita Celestine. But since Alaric was persistent and Sera loved him too, nangyari sila.Ang kaso sa amin, paano kung ayaw ko na? Hindi sa hindi ko siya mahal. I do love Darius. Pero paano kung wala akong gawin? And it affects Darius? Mapapatawad ko ba ang sarili ko?Those were some of my thoughts. Kapag nag-o-overthink ako sa situation namin.“Jessica, wake up,” bulong sa akin ni Darius. He was chuckling against my ear.I groaned in frustration.“Five minutes.”But he didn’t let me have my five minutes. Naramdaman kong nawala ang katawan ko sa kama nang buhatin niya ako. Agad nawala ang antok ko.“Darius!” I whined.“May trabaho ka rin. Come on, don’t be lazy,” panunuya niya.I shrieked when he put me down under the sho

You know what’s frustrating about our situation? Nagagawa namin mag-usap pero kulang pa rin. Ginawa naman niya ang sinabi ko na ayaw kong hindi niya ako kinakausap. We always talk. Kahit anong busy niya, ginagawa pa rin niya ng paraan para makausap ako.Kapag wala talaga siyang oras, he would let me know. Magte-text siya. Minsan, nagguguilty ako dahil humihingi siya ng tawad kapag hindi niya kayang tumawag dahil sa sobrang busy niya. Hindi naman niya iyon kasalanan pero humihingi pa rin siya ng tawad kasi baka umiyak na naman daw ako kung wala siyang update sa akin.He did his best, pero sa pananatili niya sa France, never akong napanatag. Dahil hindi ko na nakikita si Tita, hindi ko alam kung may kinalaman siya sa pagiging busy ni Darius. Kasi noong narito pa sila, alam kong iyong problema nila sa Cebu ay kagagawan niya.Pero despite that, I held on. Kasi nakikita kong kumakapit pa naman si Darius. Truth is…hindi ko na alam kung ang pagiging busy ni Darius ay dahil sa papa niya. Ang