All Chapters of The Disguised Billionaire : Chapter 71 - Chapter 80

After spending time with his parents for two days, nagulat si Tita nang malaman niyang aalis kami ni Darius. Kahit ako ay walang alam sa plano ni Darius. He just announced it one night when we were eating dinner. “Aalis kami ni Jessica bukas,” he said as he was sipping on his drink. Umiinom din ako pero agad akong napalingon sa kanya, nanlalaki ang mata. “Saan?” tanong ko matapos kong maibaba ang baso ko. “Darius, kakauwi lang namin. Aalis kayo?” si Tita na kagaya ko ay gulat din. Darius chuckled. “I’ll date Jessica, mama. We will be back after two days.” Napatikhim ako. Medyo na conscious kung bakit kailangan niya pa iyong sabihin sa harap ng parents niya! Nakita kong napangiti si Tita. Kung kanina ay tutul siya, ngayon ay tumatango na. “Mabuti naman. Akala ko ay babalik na kayo ng Pilipinas.” “Saan tayo?” tanong ko nang bumalik na kami sa kwarto. Hindi ko siya inusisa sa dining room kasi nahihiya ako sa parents niya. Hindi naman na nila kailangang malaman n

Nakaupo ako ngayon sa vanity table, naghahanda para sa trabaho. It’s been months since we've been staying here in France. Hindi na ako nangahas na makibalita sa Pilipinas. Sometimes it suddenly hits me how selfish I am for that. Kahit man lang sulat na magpapasabi sa mama ko o kamag-anak na buhay ako o okay lang ako ay wala. Ni hindi ko man lang pinoproblema kung ano ang epekto nito ki mama. I am just happy living with Darius now. They never make me feel like I am a stranger to them. Nagtatrabaho ako sa kompanya nina Darius dahil ayaw kong ako lang ang naiiwan sa bahay. Tita Vivienne wanted me to just stay in the mansion at samahan siya pero nag-insist talaga ako na magtrabaho. Parang hindi ko kaya na walang ginagawa at naghihintay lang kay Darius na umuwi. Hindi pa kami kasal pero maka-asta na ako ay parang kasal kami. Though never namang iyong ipinaramdamn ng pamilya niya. They accept me completely. Matapos kong mag-apply ng lipstick ay siya ring pagpasok ni Darius sa kwarto. “R

“Do you want me to come?” tanong ni Darius sa akin.Nasa vanity table ako, naglalagay ng make-up. Kanina pa ako hindi mapakali dahil sa pagkikita namin ni Seraphina. Umiling ako. “Hindi na. Ako lang muna,” kabado kong sagot kay Darius. Weekend ngayon kaya wala siyang trabaho. Kita ko sa mirror na lumapit siya sa likod ko. I heard him sigh. Titig na titig ako sa kanya kaya kita kong tumungo siya at saka ako hinalikan sa ulo. “Don’t stress yourself too much. I’ll go with you,” sabi niya. Umawang ang labi ko. “Huwag na. Hindi ka pa kilala ni Seraphina.”“I’ll stay near the place. Kakain ako sa katabing restaurant o hotel. I’m not going with you when you meet your cousin.”Ngumuso ako. “Baka matagalan kami. Maiinip ka sa kakahintay.” He smirked. “Don’t worry about me. I just want to make sure you are okay after this meeting.” “Darius, kinakabahan ako,” pag-amin ko. He chuckled. Pinalandas niya ang kamay niya sa leeg ko at saka ako niyakap. Pinatong niya ang baba niya sa ulo ko. He

I was very happy last night. Hindi ko akalain na bibigyan niya ako ng singsing sa gabing yon. I was sad because I had to go back home. Pero nang lagyan ni Darius ang kamay ko ng singsing, nawala lahat ng pangamba ko. “It’s so pretty,” namamangha kong sinabi. It is a beautiful gold ring with a large, teardrop-shaped diamond in the center. Yong band niya ay may unique na vine-like design at may maliit na gold leaves na puno ng maliliit na diamonds.“Just like the owner?” he teased. Ngumuso ako at saka bumaling sa kanya. He watched me, his side still resting against the balcony railing. A smirk played on his lips."You know my cousin, Seraphina…she married into our rival family," kwento ko.“Uh-huh!” he replied smugly. “I was expecting her to look miserable. Kasi kalaban namin yon eh. Our life…” I trailed off when I realized I’ve been poor my whole life. “My parents' life spirals down into nothingness because of the Ferrers. Kaya akala ko ay magiging masama sila sa kaniya pero hindi.

Nang umalis si papa ay tahimik kami ni mama. Hindi naman kami ganito dati. Siguro dahil lang sa mga ginawa niya sa akin kaya parang ang layo na nang loob ko sa kanya. Parang mas komportable pa ako kay Tita Vivienne kaisa sa sarili kong ina. I feel awkward. Kaya kunwari nalang akong busy sa iniinom kong tubig. Am I hurt by what she did? Yes, I am. Am I mad at her? Maybe I am…pero dahil sa tagal ko sa France, medyo naghe-heal na ang galit ko. Iba kasi ang nagagawa ng healthy ang samahan ng pamilya. It makes you a better person. “Jessica,” kalaunan ay tawag ni mama. Doon lang ako bumaling sa kanya nang tingnan niya ako. Nakatitig na siya sa akin ngayon. Hindi na kagaya dati na mariin ang mga mata niya. She looked at me with a gentleness in her eyes. “Mama,” sagot ko. Nagpakawala siya ng malalim na hininga. Ilang segundo siyang hindi nagsalita. Para bang hindi niya rin alam ang sasabihin. “I know I’ve been harsh to you ever since I planned to marry you off to Magnus.” Humin