Semua Bab LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Bab 451 - Bab 460

ALMIRA'S POV:Nakatulala sya habang nasa kanyang classroom. Wala na silang pasok dahil patapos na ang school year. Tamang-tama lang sa pag-alis nya papuntang Italy. Nandoon lang sya para magpa-pirma ng mga clearance ng estudyante nya.Nalulungkot din sya, lalo na’t simula nang malaman ni Liam na aalis sya ay hindi pa ito nagpapakita sa kanya. She missed the guy. Ayaw naman nyang magtanong kay Yassy o di kaya kay Elijah para kamustahin ang lalaki.As much as possible ay ayaw nyang umalis na may samaan sila ng loob, pero imposible ata iyon dahil ayaw naman ni Liam na aalis sya. Kapag magkita sila ay muli lang sya nitong pipiliting ‘wag umalis.Okay na din siguro itong aalis sya nang hindi na sila mag-uusap pa. In that way, hindi din sya mahihirapan. Kasi ngayon ay nagdadalawang-isip na din sya sa kanyang sarili kung aalis ba sya o hindi.Nabaling ang atensyon nya sa pinto nang may kumatok doon.... Si Joseph ang naroon."Can I come in?" sabi nitong may tipid na ngiti sa labi.Nginitian n

Patuloy niyang pinaglalaruan ang kargada ni Liam. Sa pakiramdam niya ay tama naman ang kaniyang ginagawa dahil nasasarapan naman ang lalaki.“Shit, I can't take this anymore, sweetheart...” sambit ni Liam saka pumwesto ng maayos sa ibabaw niya. Hinubad na nito ang panty niya na natitirang saplot sa kaniyang katawan. Pagkatapos nun ay binuka nito ang kaniyang dalawang hita, pumwesto ito sa pagitan saka tinutok ang kargada sa kaniyang hiwa.Nakatingin ito sa kaniyang mga mata habang idiniin nito ng kaunti at nagsimulang sumulong ang ulo. Napapikit siya dahil sa sobrang laki at taba ng ari ni Liam. Parang virgin ulit siya kahit pa ilang beses na siya nitong naangkin noong nasa Manila sila.“Ahhh... shit, ang sikip mo pa din sweetheart... nasasakal ang tar*go ko... Sabihin mo lang sa akin kung masyadong masakit, ha...” bulong ni Liam habang tina-try na makapasok ng tuluyan sa butas niya.“Unghhh…” napaungol siya sa sakit. Patuloy lang ang pagpasok nito paunti-unti habang hinahalikan siya

LIAM'S POV:Kasalukuyan siyang nasa bar, nagpapakalasing. Kanina pa siya doon at halos di na siya makatayo. Kanina pa din umalis si Almira. Napakasakit dahil hindi talaga niya napigilan ang pag-alis nito. Kahit pa nag-propose na siya ay hindi man lang nito nabigyan ng importansya. Pakiramdam niya ay naibigay naman niya ang lahat ng posibleng magpapatigil kay Almira na huwag umalis, pero hindi talaga tinanggap ng dalaga. So I guess hindi talaga siya importante.Tumungga siya at inubos ang whisky na nasa baso niya, napangiwi siya sa pait. Siguradong bagsak siya mamaya dahil hindi na kaya ng katawan niya.“Waiter, bigyan mo pa ako dito!” halos hindi na niya masambit ang kanyang sinasabi.“Ah kasi, Consi, sobrang lasing mo na. Baka di mo na kayang umuwi...”“Wala kang pakialam! Basta bigyan mo pa ako dito ng whisky!”“Y-yes po, Consi...” Napakamot na lang ng ulo ang waiter.Kulang pa, nararamdaman pa rin niya ang sakit sa puso niya, kaya kailangan pa niyang uminom. Titigil lang siya kung

LIAM'S POV:“Uhmmm… Almira…”Mahimbing pa rin ang tulog niya, pero unti-unti nang sumasakit ang kanyang ulo sa sobrang kalasingan. Mabigat ang mga talukap ng mata niya, parang binibiyak ang kanyang sentido.Pagdilat niya ay napabalikwas siya, putlang-putla sa nakita. Wala siyang suot na t-shirt, bukas ang pantalon niya at wala siya sa kanyang bahay!Nilibot niya ang tingin sa paligid. Nasa sala siya ni Celeste! Agad siyang napa-upo at inayos ang suot."What the hell happened?"Kinapa niya ang sarili, mabilis ang tibok ng puso. Wala siyang maalala, maliban sa nagpapakalasing siya sa bar at dumating si Celeste.“Celeste?!” malakas niyang tawag, nanginginig ang boses. Pero walang sumagot.Maya-maya ay nakita niya ang babae na pababa sa hagdan na nakasuot ng silk na robe at mukhang nang-aakit.“Damn it…” bulong niya, halos mapamura sa galit. May pakiramdam siyang masamang balita ang sasabihin nito sa kanya.“Ano ‘tong kalokohan mo, Celeste?”“Kalokohan? Babe, you were here… with me. All n

"Alam mo naman na pupunta na ako dito, di ba? Saka kung kelan naman kasi na aalis ako ay saka siya ang magpo-propose! 31 na ako, Fern! Kung nag-propose sana siya noong mga 25 o 28 ako, di sana wala ako dito ngayon! Kung saan-saan pa kasi siya naghahanap ng girlfriend eh nasa tabi lang naman niya ako!" May halong inis at lungkot ang boses nya. “Yun ba ang dahilan mo? Nagtatampo ka dahil ngayon ka lang niya napansin?” Tiningnan niya ito ng masama at sinamangutan. “Exactly! Alam niyang may gusto ako sa kanya, matagal na, pero binabalewala niya lang ako. Ngayon siya na ang naghahabol sa akin at ako naman ang bumabalewala sa kanya!" “Ngayon, ang tanong... masaya ka ba? Masaya ka ba dahil nasaktan mo si Liam? Eh sa tingin ko nasasaktan ka din eh.” “Shut up, Fern!” “Hahaha.. haay naku. Tagu-taguan kayo ng feelings.” “S-sinabi ko sa kanya na hintayin niya ako pero hindi siya pumayag. It’s now or never daw.” “Well, kung baka hindi kayo para sa isa’t isa. Baka dito ka makahanap ng "The