Semua Bab LET ME BE THE ONE (TITIBO-TIBO) SPG: Bab 441 - Bab 450

LIAM'S POV:Pagod na pagod siya sa gabing iyon. Galing siya sa Quezon Province at dumiretso sa restobar nila dahil pinapatulong siya ni Caleb. May event sa restobar kaya madaming tao. Ayaw sana niya pero nararamdaman na niya ang pangto-tomboy ni Caleb dahil hindi sila masyadong tumutulong doon.Well, guilty siya doon at hindi lang naman siya, pati si Hunter at Elijah. Inasa na nila ang lahat kay Caleb dahil ito naman talaga ang nagpursige na magtayo sila ng restobar na magkakaibigan.Saka hindi naman hihingi si Caleb sa kanila ng tulong kung kaya talaga nito. Kaya kapag humingi ito ng tulong ay hindi nila matanggihan. Nakakahiya naman kung tatanggap lang siya ng pera na hindi nila pinagtrabahuan.Ngayon ay pauwi na siya sa kanyang condo. Alas dos na ng umaga at kailangan na niyang magpahinga. Naiintindihan naman ni Caleb dahil mahaba pa ang pag-drive niya mula Quezon papuntang Manila.Pero okay na din yun, at least hindi niya naisip si Almira sa birthday nito. Buong araw niyang hinint

ALMIRA'S POV:What am I thinking? Bakit ko pinigilan si Liam na lumipat ng kwarto?Damn! Alam niyang delikado ang ginagawa niya pero ginawa niya pa din. Ewan lang kung makakatulog sya knowing that the man she loves is just an inch away from her and naked, for God's sake!Yes, alam niyang hubad si Liam. Nakita niya kanina noong nagkagulatan sila, pero kunyari hindi niya napansin.Ah, bahala na. Magtutulog-tulogan na lang siya.Bakit kasi umuwi din ito sa condo! Well, hindi naman niya masisisi si Liam dahil ito naman ang may-ari doon, pero hindi man lang siya pinagbigyan ng tadhana? Dalawang araw lang naman siya doon!... doon pa talaga sila pinagtagpo, kung kailan nagtatago siya sa binata?Aaminin niyang na-touch siya kanina nang nag-greet ito sa kanya ng happy birthday. She felt the sincerity in Liam's eyes. Ang hindi niya maintindihan ay kung bakit niya hinalikan ang lalaki.‘Di kaya dahil miss na miss niya din ito? Mabuti na lang at natauhan siya at nakapagpigil pa. But, damn! She wa

Napapikit siya... wasak na ang pagkababae niya sa araw ng kanyang birthday. Ramdam niya ang kabuuan ni Liam sa loob niya, parang puno-puno siya at hindi na siya makahinga sa pinaghalong sakit at kakaibang kiliti na unti-unting bumabalot sa kanya."Almira..." mariing bulong ni Liam habang nakatitig sa kanya, ang mga mata nito ay parang may halong pag-aalala at matinding pagnanasa. "Just feel me... hayaan mong maramdaman mo ako...""Ang sakit pa din..." naluluhang sabi nya"Just breathe..."Dahan-dahan nitong sinimulang gumalaw, mabagal, at parang pinupunit ang bawat himaymay ng kanyang laman. Napakagat siya sa labi, pilit pinipigilan ang pag-ungol, pero nang maramdaman niyang unti-unting napapalitan ng init ang sakit, kusa na siyang napasinghap."Ahhh... L-Liam..." ungol niya.Hinawakan ni Liam ang mukha niya at muling siniil ng halik, parang ayaw siyang pakawalan. Habang gumagalaw ito, ramdam niya ang dulas at init sa pagitan nila, ang bawat kadyot ay mas lumalalim, mas sumasagad, at

"Pagkatapos pala nating kumain, uuwi na ako sa Quezon." sambit niya at iniwas ang usapin tungkol sa kanila."Huh? Why? Can we stay here for a while? Bukas na lang tayo umuwi ng Quezon.. sabay tayo." sagot nitoBukas pa daw sila uuwi para maparami ito sa kanya. Hmp! "Hindi.. uuwi na ako ngayon.. hinihintay ako ni nanay at tatay." muling sagot nya"Kung ganun, sige, uuwi tayong dalawa."Hindi na siya nagsalita pa. Pagkatapos nilang kumain ay naligo na siya.. hindi siya nakaligtas dahil muli na naman siyang inangkin ni Liam sa banyo. Wala itong kapaguran sa kanya.Sige lang. Magpakasawa ka sa akin dahil kapag umalis na ako ay may babaunin akong memorya galing sa’yo... wika niya sa isip habang kinakadyot ni Liam sa banyo.Pagkatapos nilang maligo ay sabay na silang nagbihis. Naglinis muna siya ng kaunti sa kusina ng mga pinagkainan nila. Hindi niya alam kung kailan na naman siya babalik sa condo.. baka hindi na."Leave it there Almira. Ako na ang gagawa lahat diyan.." sambit ni Liam na na

“No, Almira… You know that I love you, right? Magpapakasal tayo… Magiging ina ka ng mga anak natin… Maibibigay ko na ang gusto mo dahil na-realize ko na ikaw pala talaga ang kailangan ko.” "Nakikita mo lang ang halaga ko dahil natatakot kang mawala ako. Mawawalan ka ng taong tunay na nagmamahal sa’yo, ng taong palaging andiyan para sa’yo. I want to fly, Liam. I want to feel free. Hindi yung dinidiktahan niyo ako sa gagawin ko!" Ayaw niyang makita nito ang kahinaan niya. Ayaw niyang makakita ito ng pagkakataon na mapipigilan siya sa gusto niyang pag-alis. It’s now or never.... Kung hindi niya ito gagawin ay baka hindi na siya makakaalis dahil sa edad niya. Iniwaksi na niya ang kamay ni Liam at dali-daling pumasok sa CR. Ayaw niyang umiyak sa harap nito. Pero sinundan pa din siya nito, at sa pagkagulat niya ay ni-lock nito ang pinto at muli siyang pinako sa likod ng pinto saka hinalikan ng marahas. Hindi siya nakapaghanda kaya nakaawang ang kanyang bibig. “You will not leave me, Alm