All Chapters of ภรรยารักคุณหมอร้าย: Chapter 31 - Chapter 40

“ฮ่าๆ รู้แบบนั้นก็ดีแล้ว อยากได้อะไรก็เอาบัตรที่ฉันให้ไปรูดซื้อได้เลย” เพราะเมื่อวันก่อน เขาเพิ่งให้บัตรเครดิตหญิงสาวไป ชายหนุ่มทำตามข้อตกลงทุกอย่างว่าจะดูแลเธออย่างดี“ได้ค่ะ เค้กจะรูดให้หมอล้มละลายเลย” ปลายสายยังคงพูดออกมาด้วยน้ำเสียงประชดประชัน เพราะรู้ดีว่า ทำอย่างไร ชายหนุ่มก็ไม่มีทางล้มละลายได้ง่ายๆ“เอาเต็มที่เลย แต่ถึงเวลาฉันเอาคืนเมื่อไหร่ก็อย่าอิดออดละกัน”คราวนี้ ธามไทพูดอย่างมีนัยแอบแฝง และเขามั่นใจว่าเขมมิกาเองก็รู้ดีว่าหมายถึงเรื่องอะไร“เอ่อ หมอคะ เค้กต้องวางสายก่อนแล้วค่ะ พอดีทำอาหารค้างไว้”น้ำเสียงของหญิงสาวเหมือนคนกำลังเอาตัวรอดชัดๆ แต่ถึงอย่างนั้นชายหนุ่มก็ไม่คิดรั้งเธอไว้“อื้ม มีอะไรก็โทร.มาละกัน”ธามไทกดวางสายพร้อมกับยิ้มเพียงลำพัง จริงอยู่ว่าเขาอึดอัดที่ต้องพยายามไม่ล่วงเกินหญิงสาว แต่เมื่อใดที่เธอฝึกงานเสร็จ และเป็นพนักงานของโรงพยาบาลอย่างเต็มตัว เมื่อนั้น หญิงสาวก็ต้องชดใช้ความต้องการตลอดหนึ่งเดือนของเขาอย่างสาสมแน่นอนเวลาหนึ่งเดือนผ่านไปอย่างรวดเร็ว เขมมิกาพยายามทำตามข้อตกลงของธามไทมาตลอด เริ่มด้วยการหนีหน้าหมอมาวิน เพราะไม่กล้าที่จะปฏิเสธอีกฝ่ายออกไปตรงๆ แ

คุณหมอหนุ่มเอ่ยถามข้างใบหูเล็ก ปกติ ธามไทไม่ใช่พวกชอบพูดอะไรแบบนี้ระหว่างกำลังมีเซ็กซ์ แต่เป็นเพราะหญิงสาวยังบริสุทธิ์เสียจนเขาอยากทำให้ครั้งแรกของเธอเป็นที่น่าจดจำ และก็อยากให้แม่กวางน้อยมีความสุขที่สุด“อื้อ…เค้กอึดอัด” คนตัวเล็กไม่รู้ว่าตนเองชอบไหม แต่ก็ให้คำตอบโดยการถูไถแก่นกายกับมือของชายหนุ่มเบาๆ และมันก็ทำให้เธอรู้สึกดีไม่น้อย“ใจเย็นสิ เดี๋ยวฉันทำให้”ธามไทเหยียดยิ้มทันทีเมื่อรับรู้ได้ถึงความร้อนแรงของคนใต้ร่าง เพราะไม่คิดว่าแม่สาวร่างเล็กจะจุดติดได้ไวขนาดนี้ แต่มันก็ทำให้รู้ว่า แท้จริงแล้ว เธอก็ต้องการเขาไม่ต่างจากที่เขาต้องการเธอเลย หมอหนุ่มค่อยๆ ใช้มือถอดกางเกงขาสั้นตัวบางของเขมมิกาออก จนตอนนี้ เธอเหลือแต่กางเกงชั้นในสีขาวเท่านั้น จากนั้นก็คุกเข่าลงเพื่อมองเนินเนื้ออวบแม้จะมีปราการสุดท้ายปิดบังอยู่“อื้อ…”เขมมิกาครวญครางอีกครั้งเมื่อคนตัวโตซุกหน้าลงที่กลางกายสาว เขาขบเม้มเนินเนื้อเธอเบาๆ ผ่านกางเกงชั้นใน พร้อมกับใช้ลิ้นวนที่ปุ่มกระสันเบาๆ จนร่างบางสะดุ้งด้วยความเสียวซ่าน มือของชายหนุ่มก็ทำหน้าที่ได้ดี เขาค่อยๆ แหวกกางเกงชั้นในและสอดนิ้วเข้าเสียดสีกับร่องเนื้อสาวอย่างเบามือ

“สวัสดีค่ะ โห หน้าหวานซ่อนเปรี้ยวแบบนี้หาชุดไม่ยากเลยค่ะ ใส่สไตล์ไหนก็เหมาะ ไม่ต้องห่วงนะคะ เดี๋ยวดิฉันจัดการให้ คุณหมอไปนั่งพักที่โซนรับรองได้เลยค่ะ”พนักงานที่ร้านเดินมาโอบตัวเขมมิกาด้วยท่าทีคล่องแคล่ว ในขณะที่ธามไทเองก็เดินปลีกตัวออกไป ทิ้งหญิงสาวให้อยู่ในการดูแลของพนักงานเขมมิกาแทบไม่อยากจะเชื่อว่าคนเราจะมีความสามารถในการลองชุดได้เยอะขนาดนี้…ทั้งเสื้อ กางเกง กระโปรง ชุดเดรส ที่พนักงานเลือกมาให้ลองมีมากกว่าสิบตัว แค่เห็นก็ท้อแล้ว แต่อีกฝ่ายยืนยันว่าธามไทอยากเห็นเธอลองออกไปให้ชม และแน่นอนว่า เธอเองก็คงไม่อาจขัดคนเอาแต่ใจอย่างเขาได้อีกตามเคย“สวยมากเลยค่ะน้องเค้ก พี่จีจี้บอกแล้วว่าชุดนี้เข้ากับน้องเค้กจริงๆ”พนักงานร้านสาวที่เพิ่งรู้ตอนหลังว่าชื่อเล่น ‘จีจี้’ พูดด้วยน้ำเสียงเอาใจ แต่ก็อาจจะจริงอย่างที่จีจี้บอก เพราะเธอมองตัวเองในกระจกด้วยความทึ่งเช่นกัน‘เสื้อผ้าดีมีชัยไปกว่าครึ่งสินะ…’ตอนนี้ เขมมิกาอยู่ในชุดเดรสสายเดี่ยวรัดรูปสีครีม กระโปรงผ่าหน้ามาจนถึงต้นขา ที่มองดูแล้วเหมือนจะโป๊ แต่ด้วยดีเทลสายเดี่ยวที่ทางร้านออกแบบพิเศษเป็นลวดลายลูกไม้ที่ดูไม่ล้าหลัง แต่มีความทันสมัยอยู่ในตัว

หญิงสาวรีบตอบออกไปทันที พร้อมกับเหลือบตามองธามไทที่หน้านิ่งเสียจนคนอื่นคาดเดาความรู้สึกไม่ได้ แต่เขมมิกามั่นใจว่าเธอพอจะเดาอารมณ์ของชายหนุ่มตอนนี้ออก“ถ้าอย่างนั้น เดี๋ยวผมกับเค้กขอตัวก่อนนะครับ พอดีมีงานด่วน ไว้เจอกันวันงานครับ”ธามไทพูดแทรกขึ้นมาหวังจบบทสนทนาน่ารำคาญของปริญและเขมมิกา เขาแทบไม่รอให้ปริญกล่าวลาอะไร ดึงแขนหญิงสาวให้เดินตามเขาไปอย่างรวดเร็ว โดยไม่สนใจสายตาของ CEO หนุ่มที่มองตามด้วยความสงสัยแต่นั่นไม่ได้สำคัญกับคุณหมอหนุ่มอีกต่อไป เขาไม่อยากจะสนใจอีกแล้วว่าปริญจะคิดเช่นไร เพราะสิ่งที่คิดตอนนี้มีเพียงอย่างเดียวคือ เขมมิกาจะต้องเป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น!“คุณหมอเดินช้าๆ ค่ะเค้กเดินตามไม่ทัน”เขมมิกาทักท้วงขึ้นเมื่อธามไทเอาแต่ลากแขนตนเองให้เดินตามโดยไม่สนว่าเธอจะต้องกึ่งวิ่งกึ่งเดินเพื่อให้ทันจังหวะก้าวยาวๆ ของเขาแค่ไหน“ทำไม อยากอยู่กับมันนานๆ หรือไง” ธามไทพูดโดยที่ไม่ได้ปล่อยแขนเล็ก ยังคงลากเธอไปตามทางที่เขาต้องการอยู่ และเป้าหมายก็คือพาเธอไปที่รถและกลับคอนโดฯ เพื่อลงโทษเสีย!“เค้กจะไปอยากอยู่กับพี่ปริญทำไมคะ?”เขมมิกาพูดขึ้นก่อนจะเปิดประตูรถเข้าไปนั่งด้านในด้วยความหัวเส

“ชุดที่คุณหมอซื้อให้วันนั้น ส่วนใหญ่เป็นชุดทำงาน แล้วก็...เอ่อ…ค่อนข้างโป๊ไปค่ะ เค้กเลยคิดว่าอยากจะไปซื้อใหม่” เธอตอบออกไปตามตรง เพราะชุดแต่ละตัวที่หมอหนุ่มซื้อให้นั้น ถ้าให้แต่งออกไปข้างนอก ตนเองคงเขินอายน่าดู“หึ ก็ใส่ชุดทำงานพวกนี้ไปสิ” คนตัวสูงเริ่มพาล เป็นไปได้ เขาอยากให้คืนนี้เขมมิกาใส่เสื้อเชิ้ตและกระโปรงทำงานปกติไปเสียมากกว่า“ตะ แต่ว่า ธีมงานคืนนี้ บอกว่าให้ใส่ชุดเดรสสีชมพูนี่คะ อีกอย่าง เค้กก็ซื้อเอง หมอไม่ต้องห่วงนะคะ เค้กไม่ให้หมอจ่ายให้แน่นอนค่ะ” เมื่อคิดได้ว่า ธามไทอาจจะเข้าใจไปว่าต้องมาเสียเงินให้เธออีกแล้ว เขมมิกาจึงรีบพูดอย่างกระตือรือร้นทันที“นี่เธอเห็นฉันเป็นคนขี้งกหรือยังไง” ประโยคนั้นทำให้หมอหนุ่มพูดเสียงดังขึ้นมาทันที เขมมิกาช่างใสซื่อเสียจนไม่รู้ว่า เขาแค่ไม่อยากให้เธอแต่งตัวสวยต่างหาก!“ไม่ใช่อย่างนั้นนะคะ เค้กแค่เห็นว่าหมอให้เค้กมาเยอะแล้ว เดี๋ยวเรื่องชุด เค้กจัดการเองได้ค่ะ อีกอย่าง เค้กเกรงใจหมอด้วย” เขมมิกาพยายามทำใจดีสู้เสือ รู้ว่าชายหนุ่มกำลังหงุดหงิด แต่ที่ไม่รู้คือ เขาหงุดหงิดเธอเรื่องอะไรต่างหาก บางวันก็ดีจนน่าตกใจ บางวันก็ร้ายเสียจนตามไม่ทัน“ดี คิดไ