Lahat ng Kabanata ng คุณหมอ...อย่าใจร้าย: Kabanata 61 - Kabanata 70

Chapter 61“อย่า...อย่าทำฉัน...โอ๊ยๆ โอ๊ย...พอแล้ว”คนไม่เคยถูกทำร้ายร่างกาย และอ่อนแอเมื่อถูกชกต่อยพูดห้ามเสียงหลง ปัดป้องตัวเองด้วยการตั้งการ์ดแขน ทว่าก็ตั้งรับได้ไม่นาน สุดท้ายก็ลงไปนอนบนพื้นในสภาพกึ่งเปลือย เนื่องจากผ้าขนหนูหลุดออกจากตัว เป็นเป้านิ่งให้ปวรณ์กับเบิ้มทำร้าย...จนสลบเป็นจังหวะเดียวกันกับที่กฤตย์มาถึงห้องที่เกิดเหตุ เขามองปวรณ์ที่ตอนนี้นอนสลบน่วมบนพื้นด้วยสายตาแข็งกร้าว เดินเข้าไปกระแทกเท้าลงบนตัวปวรณ์สามครั้งราวกับระบายอารมณ์“จะเอายังไงกับไอ้หมอนี่ครับ” ชุมพลถามกฤตย์“พามันไปที่บ้านฉัน บ้านหลังเล็กนะ แล้วฉันจะตามไป”ชุมพลรู้ว่า บ้านหลังเล็กที่ว่านี้อยู่ที่ใด เพราะเขาเคยไปนอนบ้านกฤตย์ครั้งหนึ่งเพื่อทำงานบางอย่าง และพักอยู่ในบ้านหลังเล็กหลังนั้น“ครับคุณกฤตย์” ชุมพลรับคำ “แล้วคุณฟ้าล่ะครับ”“ฉันพากลับบ้านเอง” กฤตย์เดินไปช้อนอุ้มร่างน้ำฟ้าที่นอนไม่ได้สติ จากนั้นก็พาออกไปจากห้อง โดยมีชุมพลกับเบิ้มช่วยกันพยุงร่างหมดสติของปวรณ์ที่ต้องสวมใส่เสื้อผ้าให้กันอุจาดตาไปยังรถของตน และไม่ลืมใช้ผ้ามัดมือมัดเท้าและปิดปาก สี่สิบห้านาทีต่อมา หญิงสาวรูปร่างดีใบหน้าสว

Chapter 6318.30 น. อลิสสามีสีหน้าตื่นเต้นมากที่วันนี้จะได้ขึ้นเรือลำใหญ่ ต่างกับชมพลอยที่ดูตกใจมากกว่า เธอคิดว่าภาคินทร์พาตนกับลูกสาวไปกินมื้อเย็นในร้านอาหาร ทว่าชมพลอยคาดเดาผิด ผิดไปเยอะมากทีเดียว เพราะเขาเหมาเรือภัตตาคารของโรงแรมชื่อดังริมแม่น้ำเจ้าพระยา ล่องเรือหรูชมวิวสองฝั่งแม่น้ำยามค่ำคืน ที่ให้บรรยากาศดีและสุดแสนโรแมนติก “คุณธามไม่จำเป็นต้องเหมาเรือ พาเกรซกับน้องแก้มไปกินร้านอาหารอย่างที่เคยไปก็ได้นะคะ เหมาทั้งลำแบบนี้มันสิ้นเปลืองค่ะ” เหตุผลหลักคือ ชมพลอยเกรงใจ “อีกอย่างเกรซแต่งตัวธรรมดา ไม่ได้หรูหรา เกรซกลัวว่าคุณธามจะอาย” “เงินที่เสียไปเทียบไม่ได้กับความสุขที่ผมจะได้รับหรอกนะ ต่อให้เสียเงินมากกว่านี้แลกกับได้เห็นรอยยิ้มของคุณกับลูก ผมยอมแลก” ภาคินทร์พูดจากใจจริง “ส่วนเรื่องการแต่งตัวของเกรซ ผมก็ไม่เห็นว่ามันจะไม่น่ามองตรงไหน ผมว่าเกรซสวยมากๆ สวยจนผมไม่อยากมองใคร” ภาคินทร์เอ่ยตามความรู้สึกในใจ ชมพลอยมีความงดงามไม่ว่าจะเป็นใบหน้าหรือรูปร่าง เขารู้เพราะเห็นด้วยตาตนเอง ความทรงจำในวันนั้นทำให้หัวใจเขาไขว้เขว วินาทีนี้เขาไม่ได้นึกถึงพลอยพัต

Chapter 65สำหรับคนกำลังเมา ตอนนี้ไร้สติอย่างสิ้นเชิง การกระทำของชมพลอยมีความเสียใจผิวหวังเป็นดุจดังเข็มทิศ ชี้เส้นทางการเดิน มีความประชดประชันเป็นเสมือนถนนที่ทอดยาวไปสู่จุดหมาย แรงกระตุ้นจากจูบของเขา กำลังผลักร่างสาวลงไปในบ่อพิศวาสที่เวลานี้มีไฟลุกท่วม เธอไม่ต่อต้านสัมผัสของคนแปลกหน้า เธอคล้อยตามราวกับว่า เขาคือเจ้าบ่าวในคืนวิวาห์ เธอยินยอมมอบกายให้เชยชม ร่างสาวถูกพลิกให้อยู่ใต้ร่างหนา ภาคินทร์จูบเธออย่างดูดดื่ม จูบแบบที่ไม่เคยจูบสาวใดมาก่อน ลิ้นใหญ่พันรัดลิ้นเล็กเร่าร้อน กระหวัดเกี่ยวดุนดัน แทบจะหลอมเป็นลิ้นเดียวกัน ปากเขาบดเบียดแนบชิดไม่ละห่าง นำพาความซาบซ่านอันรัญจวนมาให้ภาคินทร์อย่างมากมาย มากเสียจนเขาไม่อยากโอ้โลมให้เสียเวลา ปรารถนาผสานร่างเสียตอนนี้ภายในโพรงปากสาวหอมและหวานมาก ราวกับว่าเขากระโจนตัวลงไปในบ่อน้ำเชื่อมที่โรยด้วยดอกมะลิ ที่มาพร้อมกับกลิ่นแอลกอฮอล์ที่คลุ้งอยู่ภายใน ภาคินทร์มึนเมาไปกับกรุ่นกลิ่นนั้น และเป็นแรงกระตุ้นกามาชั้นดี ฝ่ามือใหญ่ลูบไล้ไปตามผิวกายที่ไม่ว่าจะลากผ่านไปจุดใด ภาคินทร์จะสัมผัสได้ถึงความเนียนนุ่มละเมียดมือและให้ความชุ่มชื้นมาก ก่อนมือเขาเลื่อนวาง

Chapter 67 ภาคินทร์เก่งในเรื่องกระตุ้นอารมณ์สตรี เขารู้จุดว่า ทำเช่นไรถึงให้คู่นอนไปถึงฝั่งฝัน นอกจากลีลารักหนักหน่วง ยังต้องมีการเล้าโลมที่เขาถนัดนัก “พระเจ้า...บีบผมแน่นมาก...อา...ดีมากคนสวย...อืม” ภาคินทร์ไม่เคยเปล่งเสียงครางยาวและพ่นรำพันคำสยิวแบบนี้มาก่อน อย่างมากก็พ่นลมหายใจออกมาแรงๆ ถี่ๆ แต่การปล่อยเสียงต่ำตามห้วงความปรารถนาแทบไม่มีเลย อาจพูดได้ว่าคู่นอนที่ผ่านมา ไม่มีใครสักคนทำให้ภาคินทร์อิ่มทั้งกายและใจ อีกทั้งไม่มีสาวใดส่งเขาไปถึงจุดออกัสซั่มหรือจุดสุดยอดเลยสักคน ผู้หญิงคนนี้เป็นคนแรก...เขาเร่งจังหวะ ดุนดันแท่งเนื้อร้อนวิ่งเข้าวิ่งออกร่องสวาทฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกชุดใหญ่ รัวเร็วแรงมาก ขยำเต้าทรวงจนเกิดรอยฝ่ามือ เงยหน้าหายใจ สูดลมเข้าปาก ก่อนหยุดแช่ตัวในครั้งสุดท้าย วินาทีนี้ภาคินทร์ถึงกับครางเสียงสั่น เนื่องจากรวงผึ้งหวานบีบตัวโอบรัดความเป็นเอกบุรุษของตน ในขณะที่เขาหลั่งสารกามารมณ์ออกมาพอดี ช่างวิเศษเหลือเกิน...รู้สึกดีมาก “โอ้...ที่รัก” ภาคินทร์ทรุดหน้าลงบนอกนุ่มชื้นเหงื่อ ลมหายใจเขาแรงมาก “คุณสุดยอดมาก” คนพูดพลิกตัวลงนอนข้างร่างเล็กที่หอบหนักดูไ

Chapter 69มีคนหนึ่งที่ตกใจมากกว่าภาวิตที่มาพร้อมกับความอึ้งคือ ภูรดา นางไม่คิดว่าหญิงสาวที่ตนจงเกลียดจงชัง ไม่อยากเกี่ยวดองด้วย และที่สำคัญนางคิดกำจัดชมพลอยให้ออกไปจากชีวิตภาวิต ซึ่งนางก็ดีใจที่สุชาติยังไม่ลงมือทำตามคำสั่ง ไม่เช่นนั้นนางคงเสียใจไปตลอดชีวิต จะเป็นแม่ของหลานสาวคนแรกของนาง ก่อนที่ความตกใจจะเกิดขึ้นกับภูรดา เมื่อภาคินทร์พูดเรื่องที่นางจ้างวานสุชาติให้จัดการกับชมพลอย แล้วยังบอกสาเหตุที่เขารู้เรื่องนี้ให้ทุกคนฟังอีกด้วยภูษิตกับภาวิตเบนสายตามองภูรดาพร้อมกันอย่างไม่ได้นัดหมาย ทั้งสองไม่เชื่อหูตัวเองว่า ภูรดาจะคิดไม่ดีกับชมพลอยขนาดนี้“ก็แม่ไม่รู้นี่นาว่าเกรซคือใคร แล้วก็ไม่คิดว่าเกรซจะเป็นแม่ของหลานสาวด้วย” ภูรดาเอ่ยเสียงเบา ภาคินทร์เล่าละเอียดมาก เขาพูดถึงความรู้สึกที่มีต่อสาวที่ไม่รู้จักและเฝ้ารอให้เธอติดต่อกลับมา เขาเฝ้ารออย่างมีความหวัง และรอนานกว่าหกเดือน เธอก็ยังไม่ติดต่อกลับมา จนกระทั่งมาเจอชมพลอยในวันที่ภาวิตแนะนำตัวการเล่าเรื่องไม่หยุดแค่ตรงนี้ ภาคินทร์ยังเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นหลังเจอชมพลอย และได้รู้ว่า เธอมีลูกสาวหนึ่งคน ไม่ว่าจะเป็นด้วยอายุและหน้าตา ชวนให้เขา