ลู่หนานเฉิงเอ่ยขึ้นว่า “เธอคิดว่าฉันกำลังโกรธเรื่องอะไรอยู่?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “ฉันรู้แล้วว่าคุณโกรธเรื่องอะไร! ฉันเข้าใจคุณผิด คิดว่าคุณมีผู้หญิงอื่นอยู่ข้างนอก แต่จุดสำคัญไม่ใช่ตรงนั้น จุดสำคัญคือฉันไม่ได้หึง คุณเลยคิดว่าฉันไม่ให้ความสำคัญกับคุณ ไม่ใส่ใจคุณ ใช่ไหม?”ลู่หนานเฉิงหัวเราะออกมาทั้งที่ยังโกรธ เดิมทีเขานึกว่าเธอไม่รู้เรื่องอะไรเลย ที่แท้เธอรู้ทุกอย่างอยู่แล้วก็จริง คนฉลาดเฉลียวอย่างเธอ ย่อมต้องคิดออกอยู่แล้วลู่หนานเฉิงกล่าว “หลินซีเหยา ตอนนี้เธอหมายความว่ายังไงกัน หรือจะบอกว่าไม่ใช่เธอที่ผิด แต่กลับเป็นฉันที่ผิดงั้นเหรอ?”หลินซีเหยาเอ่ยขึ้นว่า “เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องว่าใครถูกใครผิด แต่ลู่หนานเฉิง…คุณแปลกมากจริง ๆ!”ลู่หนานเฉิงชะงักไปชั่วขณะ “อะไรนะ?”หลินซีเหยาพูดขึ้นว่า “ทำไมคุณถึงต้องการให้ฉันให้ความสำคัญกับคุณ ต้องการให้ฉันใส่ใจคุณล่ะ? ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น อาจเป็นเพราะศักดิ์ศรีทำงาน ต่อให้ไม่รัก ก็ยังอยากให้ภรรยาของตัวเองยกย่องเหมือนเป็นของล้ำค่า แต่คุณคือลู่หนานเฉิง ฉันรู้ดีว่า ผู้หญิงที่คุณไม่ชอบ คุณไม่เคยแยแสแม้แต่น้อย ดังนั้น…ที่คุณโกรธขนาดนี้ เป็นเพราะคุ
อ่านเพิ่มเติม
เข้าสู่ระบบ
