ฉือหว่านถอนสายตากลับมา พลางส่ายศีรษะ “ฮวนเอ๋อร์ ฉันไม่เป็นไร” ฉือหว่านหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา แล้วกดโทรไปที่คฤหาสน์ตระกูลฮั่ว คุณนายใหญ่ฮั่วยินดีอย่างยิ่ง “หวานหว่าน หนูยอมโทรหาย่าสักที ย่าคิดถึงหนูจะแย่แล้ว~” ฉือหว่านเงยหน้าขึ้นมองเงารถหรูธุรกิจคันนั้นอีกครั้ง “ย่า คืนนี้หนูไม่มีเรียน หนูจะกลับคฤหาสน์ไปกินข้าวเย็นกับย่าค่ะ” “ดีมากเลย พอดีคืนนี้ซือหานก็จะกลับมาพอดี ย่าจะรอหนู” “ได้ค่ะ” เมื่อวางสาย ฉือหว่านก็หันไปมองเยี่ยฮวนเอ๋อร์ “ฮวนเอ๋อร์ ฉันจะกลับคฤหาสน์สักหน่อย” “ได้เลย เธอกลับไปกินข้าวเย็นกับคุณนายใหญ่ฮั่วเถอะ” ฉือหว่านมองเยี่ยฮวนเอ๋อร์ “ไม่ ฉันจะไปดูว่าใครคือชูการ์แด๊ดดี้ที่อยู่เบื้องหลังโหลวซินเยว่กันแน่” อะไรนะ? เยี่ยฮวนเอ๋อร์ถึงกับอึ้ง … รถโรลส์รอยซ์ธุรกิจคันยาวแล่นอย่างมั่นคงบนถนน เลขาจ้าวเป็นคนขับอยู่ด้านหน้า โหลวซินเยว่นั่งอยู่เบาะหลัง เธอมองชายหนุ่มข้างกาย ฮั่วซือหานสวมชุดสูทสีดำสั่งตัดพิเศษ ในกระเป๋าสูทมีผ้าเช็ดหน้าพับไว้อย่างเรียบร้อย เขาเพิ่งลงมาจากการประชุมระดับสูง กลิ่นอายของนักธุรกิจมืออาชีพเย็นเยียบและเฉียบคม เคลือบไปด้วยแสงนีอ
Read more